บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๒๘๐.
๘. ๓. ยมกวคฺค ๑-๒. สทฺธาสุตฺตทฺวยวณฺณนา [๗๑-๗๒] อฏฺฐมสฺส ปฐเม โน จ สีลวาติ น สีเลสุ ปริปูรการี. สมนฺตปาสาทิโกติ สมนฺตโต ปสาทชนโก. สพฺพาการปริปูโรติ สพฺเพหิ สมณากาเรหิ สมณธมฺมโกฏฺฐาเสหิ ปริปูโร. ทุติเย สนฺตาติ ปจฺจนีกสนฺตตาย สนฺตา. วิโมกฺขาติ ปจฺจนีกธมฺเมหิ วิมุตฺตตฺตา จ วิโมกฺขา. ๓-๙. มรณสฺสติสุตฺตทฺวยาทิวณฺณนา [๗๓-๗๙] ตติเย ภาเวถ โนติ ภาเวถ นุ. สาสนนฺติ อนุสฏฺฐิ. อาสวานํ ขยายาติ อรหตฺตผลตฺถาย. จตุตฺเถ ปฏิหิตายาติ ๑- ปฏิปนฺนาย. โส มมสฺสนฺตราโยติ โส มม ชีวิตนฺตราโยปิ, ปุถุชฺชนกาลกิริยํ กโรนฺตสฺส สคฺคนฺตราโยปิ มคฺคนฺตราโยปิ อสฺส. สตฺถกา วา เม วาตาติ สตฺถํ วิย องฺคมงฺคานิ กนฺตนฺตีติ สตฺถกา. ปญฺจมาทีนิ วุตฺตนยาเนว. นวเม สํสคฺคารามตาติ ปญฺจวิเธ สํสคฺเค อารามตา. ๑๐. กุสีตารมฺภวตฺถุสุตฺตวณฺณนา [๘๐] ทสเม กุสีตวตฺถูนีติ กุสีตสฺส อลสสฺส วตฺถูนิ ปติฏฺฐา, โกสชฺชการณานีติ อตฺโถ. กมฺมํ กตฺตพฺพํ โหตีติ จีวรวิจารณาทิกมฺมํ กตฺตพฺพํ โหติ. น วิริยํ อารภตีติ ทุวิธํปิ วิริยํ นารภติ. อปฺปตฺตสฺสาติ ฌานวิปสฺสนามคฺคผล- ธมฺมสฺส อปฺปตฺตสฺส ปตฺติยา. อนธิคตสฺสาติ ตสฺเสว อนธิคตสฺส อธิคมตฺถาย. อสจฺฉิกตสฺสาติ ตสฺเสว อสจฺฉิกตสฺส สจฺฉิกรณตฺถาย. อิทํ ปฐมนฺติ อิทํ "หนฺทาหํ นิปชฺชามี"ติ เอวํ โอสีทนํ ปฐมํ กุสีตวตฺถุ. อิมินา นเยน สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ. ปติหิตายาติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=280&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=6299&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=6299&modeTY=2&pagebreak=1#p280
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]