อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๐๘.

พหุ วต เม กตํ อสฺสาติ ตุมฺหากํ สาสเน มม กิจฺจํ พหุ กตํ อสฺส. ตทนฺตรนฺติ ตํ อนฺตรํ ขณํ โอกาสํ. อสฺสสิตฺวา วา ปสฺสสามีติ เอตฺถ อสฺสาโส วุจฺจติ อนฺโต ปวิสนวาโต, ปสฺสาโส พหิ นิกฺขมนวาโต. อิติ อยํ ภิกฺขุ ยาว อนฺโต ปวิฏฺวาโต พหิ นิกฺขมติ, พหิ นิกฺขนฺโต วาโต อนฺโต ปวิสติ, ตาว ชีวิตํ ปฏฺเนฺโต เอวมาห. ทนฺธนฺติ มนฺทํ ครุกํ อสีฆํ ปวตฺตํ. อาสวานํ ขยายาติ อรหตฺตผลตฺถาย. อิมสฺมึ สุตฺเต มรณสฺสติ อรหตฺตํ ปาเปตฺวา กถิตาติ. ๑๐. ทุติยมรณสฺสติสุตฺตวณฺณนา [๒๐] ทสเม ปฏิคตายาติ ^๑- ปฏิปนฺนาย. อิติ ปฏิสญฺจิกฺขตีติ เอวํ ปจฺจเวกฺขติ. โส มมสฺส อนฺตราโยติ เอตฺถ ติวิโธ อนฺตราโย ชีวิตนฺตราโย, สมณธมฺมนฺตราโย, ปุถุชฺชนกาลกิริยํ กโรนฺตสฺส สคฺคนฺตราโย เจว มคฺคนฺตราโย จาติ. ตํ สพฺพํปิ สนฺธาเยวมาห. พฺยาปชฺเชยฺยาติ อชิณฺณกาทิวเสน วิปชฺเชยฺย. อธิมตฺโตติ พลวา. ฉนฺโทติ กตฺตุกมฺยตาฉนฺโท. วายาโมติ ปโยควิริยํ. อุสฺสาโหติ อุสฺสาปนวิริยํ. อุสฺโสฬฺหีติ สมฺปาทนวิริยํ. อปฺปฏิวานีติ อนุกฺกณฺนา อปฺปฏิสงฺฆรณา. ^๒- เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมว. สารณียวคฺโค ทุติโย. ---------------- ๓. อนุตฺตริยวคฺค ๑-๒. สามกสุตฺตาทิวณฺณนา [๒๑-๒๒] ตติยสฺส ปเม สามคามเกติ สามกานํ อุสฺสนฺนตฺตา เอวํ- ลทฺธนาเม คามเก. โปกฺขรณิยายนฺติ โปกฺขรณิยานามเก วิหาเร. อภิกฺกนฺตาย รตฺติยาติ รตฺติยา ปมยามํ อติกฺกมฺม มชฺฌิมยาเม สมฺปตฺเต. อภิกฺกนฺตวณฺณาติ อภิกฺกนฺตอติมนาปวณฺณา. เกวลกปฺปนฺติ สกลกปฺปํ. โปกฺขรณิยํ โอภาเสตฺวาติ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ปติหิตายาติ, ก. ปฏิหิตายาติ ^๒ ม. อนุคฺคณฺหนา อปฺปฏิสงฺขรณา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๐๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=108&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=2414&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=2414&pagebreak=1#p108