อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๘๙.

ธมฺมิกํ รกฺขาวรณคุตฺตินฺติ โลกิยโลกุตฺตรธมฺมทายิกรกฺขญฺจ อาวรณญฺจ คุตฺติญฺจ.
สํวิทหตีติ ฐเปติ ปญฺญเปตีติ. เอวรูปนฺติ ติวิธํ กายทุจฺจริตํ น เสวิตพฺพํ,
สุจริตํ เสวิตพฺพนฺติ เอวํ สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. สํวิทหิตฺวาติ ฐเปตฺวา
กเถตฺวา. ธมฺเมเนว อนุตฺตรํ ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตตีติ นว โลกุตฺตรธมฺเมเนว อสทิสํ
ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตติ. ตํ โหติ จกฺกํ อปฺปฏิวตฺติยนฺติ ตํ เอวํ ปวตฺติตํ ธมฺมจกฺกํ
เอเตสุ สมณาทีสุ เอเกนาปิ ปฏิวตฺเตตุํ ปฏิพาหิตุํ น สกฺกา. เสสํ สพฺพตฺถ
อุตฺตานเมวาติ.
                        ๕. สเจตนสุตฺตวณฺณนา
      [๑๕] ปญฺจเม อิสิปตเนติ พุทฺธปจฺเจกพุทฺธสงฺขาตานํ อิสีนํ
ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตนตฺถาย เจว อุโปสถกรณตฺถาย จ อาคนฺตฺวา ปตเน, สนฺนิปาตฏฺฐาเนติ
อตฺโถ. ปทเนติปิ ปาโฐ, อยเมวตฺโถ. มิคทาเยติ มิคานํ อภยตฺถาย ทินฺเน. ฉหิ
มาเสหิ ฉารตฺตูเนหีติ โส กิร รญฺญา อาณตฺตทิวเสเยว สพฺพูปกรณานิ สชฺเชตฺวา
อนฺเตวาสิเกหิ สทฺธึ อรญฺญํ ปวิสิตฺวา คามทฺวารคามชฺฌเทวกุลสุสานาทีสุ ฐิตรุกฺเข
เจว ฌามปติตสุกฺขรุกฺเข จ วิวชฺเชตฺวา สมฺปนฺนปฺปเทเส ฐิเต สพฺพโทสวิวชฺชิเต
นาภิอรเนมีนํ อนุรูเป รุกฺเข คเหตฺวา ตํ จกฺกํ อกาสิ. ตสฺส รุกฺเข วิจินิตฺวา
คณฺหนฺตสฺส เจว กโรนฺตสฺส จ เอตฺตกา กาลา วีติวตฺตา. เตน วุตฺตํ "ฉหิ
มาเสหิ ฉารตฺตูเนหี"ติ. นานากรณนฺติ นานตฺตํ. เนสนฺติ น เอสํ. อตฺเถสนฺติ
อตฺถิ เอสํ. อภิสงฺขารสฺส คตีติ ปโยคสฺส คมนํ. จิงฺคุลายิตฺวาติ ปริพฺภมิตฺวา.
อกฺขาหตํ มญฺเญติ อกฺเข ปเวเสตฺวา ฐปิตมิว มญฺญามิ. ๑-
      สโทสาติ สคณฺฑา อุณฺณโตณตฏฺฐานยุตฺตา. สกสาวาติ ปูติสาเรน เจว
เผคฺคุนา จ ยุตฺตา. กายวงฺกาติอาทีนิ กายทุจฺจริตาทีนํ นามานิ. เอวํ ปปติตาติ
เอวํ คุณปตเนน ปติตา. เอวํ ปติฏฺฐิตาติ เอวํ คุเณหิ ปติฏฺฐิตา. ตตฺถ
โลกิยมหาชนา ปปติตา นาม, โสตาปนฺนาทโย ปติฏฺฐิตา นาม. เตสุปิ ปุริมา
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๘๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=89&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=1972&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=1972&modeTY=2&pagebreak=1#p89