อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๔๔๗.

                         ๒๖. ๖. อภิญฺาวคฺค
                      ๑-๓. อภิญฺาสุตฺตาทิวณฺณนา
     [๒๕๔-๒๕๖] ฉฏฺสฺส ปเม อภิญฺายาติ ชานิตฺวา. สมโถ จ วิปสฺสนา
จาติ จิตฺเตกคฺคตา จ สงฺขารปริคฺคหวิปสฺสนาาณญฺจ. วิชฺชา จ วิมุตฺติ จาติ
มคฺคาณวิชฺชา จ เสสา สมฺปยุตฺตกธมฺมา จ. ทุติเย อนริยปริเยสนาติ อนริยานํ เอสนา
คเวสนา. ชราธมฺมนฺติ ชราสภาวํ. เสเสสุปิ เอเสว นโย. ตติยํ อุตฺตานเมว.
                      ๔. มาลุงฺกฺยปุตฺตสุตฺตวณฺณนา
     [๒๕๗] จตุตฺเถ มาลุงฺกฺยปุตฺโตติ มาลุงฺกฺยพฺราหฺมณิยา ปุตฺโต. เอตฺถาติ
เอตสฺมึ ตว โอวาทยาจเน. อิมินา เถรํ อปสาเทติปิ อุสฺสาเทติปิ. กถํ? อยํ
กิร ทหรกาเล ปจฺจเยสุ ลคฺโค หุตฺวา ปจฺฉา มหลฺลกกาเล อรญฺวาสํ ปตฺเถนฺโต
กมฺมฏฺานํ ยาจติ. อถ ภควา "เอตฺถ ทหเร กึ วกฺขาม, มาลุงฺกฺยปุตฺโต วิย
ตุเมฺหปิ ตรุณกาเล ปจฺจเยสุ ลคฺคิตฺวา มหลฺลกกาเล อรญฺ ปวิสิตฺวา สมณธมฺมํ
กเรยฺยาถา"ติ อิมินา อธิปฺปาเยน ภณนฺโต เถรํ อปสาเทติ นาม. ยสฺมา ปน
เถโร มหลฺลกกาเล อรญฺ ปวิสิตฺวา สมณธมฺมํ กตฺตุกาโม, ตสฺมา ภควา "เอตฺถ
ทหเร กึ วกฺขาม, อยํ ตุมฺหากํ ๑- มาลุงฺกฺยปุตฺโต มหลฺลกกาเลปิ อรญฺ ปวิสิตฺวา
สมณธมฺมํ กตฺตุกาโม กมฺมฏฺานํ ยาจติ. ตุเมฺห ตาว ตรุณกาเลปิ วิริยํ น
กโรถา"ติ อิมินา อธิปฺปาเยน ภณนฺโต เถรํ อุสฺสาเทติ นามาติ โยชนา.
                       ๕-๑๐. กุลสุตฺตาทิวณฺณนา
     [๒๕๘-๒๖๓] ปญฺจเม อาธิปจฺเจ เปนฺตีติ ภณฺฑาคาริกฏฺาเน เปนฺติ.
ฉฏฺเ วณฺณสมฺปนฺโนติ สรีรวณฺเณน สมนฺนาคโต. พลสมฺปนฺโนติ กายพเลน
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อมฺหากํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๔๔๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=447&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=10233&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=10233&pagebreak=1#p447