อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๔๑๔.

                         ๕. วปฺปสุตฺตวณฺณนา
     [๑๙๕] ปญฺจเม วปฺโปติ ทสพลสฺส จูฬปิตา สกฺยราชา. นิคณฺฐสาวโกติ
เวสาลิยํ สีหเสนาปติ วิย นาฬนฺทายํ อุปาลิคหปติ วิย จ นิคณฺฐสฺส นาฏปุตฺตสฺส
อุปฏฺฐาโก. กาเยน สํวุโตติ กายทฺวารสฺส สํวุตตฺตา ปิหิตตฺตา กาเยน สํวุโต นาม.
เสสทฺวเยปิ เอเสว นโย. อวิชฺชาวิราคาติ อวิชฺชาย ขยวิราเคน. วิชฺชุปฺปาทาติ
มคฺควิชฺชาย อุปฺปาเทน. ตํ ฐานนฺติ ตํ การณํ. อวิปกฺกวิปากนฺติ อลทฺธวิปากวารํ.
ตโตนิทานนฺติ ตํเหตุ ตปฺปจฺจยา. ทุกฺขเวทนิยา อาสวา อสฺสเวยฺยุนฺติ ทุกฺขเวทนาย
ปจฺจยภูตา กิเลสา อสฺสเวยฺยุํ, ตสฺส ปริสสฺส อุปฺปชฺเชยฺยุนฺติ อตฺโถ.
อภิสมฺปรายนฺติ ทุติเย อตฺตภาเว. กายสมารมฺภปจฺจยาติ กายกมฺมปจฺจเยน. อาสวาติ
กิเลสา. วิฆาตปริฬาหาติ เอตฺถ วิฆาโตติ ทุกฺขํ. ปริฬาโหติ กายิกเจตสิโก ปริฬาโห.
ผุสฺส ผุสฺส พฺยนฺตีกโรตีติ ญาณวชฺฌกมฺมํ ญาณผุสฺเสน ผุสิตฺวา ผุสิตฺวา ขยํ
คเมติ, วิปากวชฺฌกมฺมํ วิปากผสฺเสน ผุสิตฺวา ผุสิตฺวา ขยํ คเมติ, นิชฺชราติ
กิเลสชรณกปฏิปทา. เสสวาเรสุปิ เอเสว นโย. อิธ ฐตฺวา อยํ ภิกฺขุ ขีณาสโว กาตพฺโพ,
จตฺตาริ มหาภูตานิ นีหริตฺวา จตุสจฺจววตฺถานํ ทสฺเสตฺวา ยาว อรหตฺตผลํ กมฺมฏฺฐานํ
กเถตพฺพํ.
     อิทานิ ปน ตสฺส ขีณาสวสฺส สตตวิหาเร ทสฺเสตุํ เอวํ สมฺมาวิมุตฺตจิตฺตสฺสาติ-
อาทิมาห. ตตฺถ สมฺมาวิมุตฺตจิตฺตสฺสาติ เหตุนา การเณน สมฺมา วิมุตฺตสฺส.
สตตวิหาราติ นิจฺจวิหารา นิพทฺธวิหารา. เนว สุมโน โหตีติ อิฏฺฐารมฺมเณ
ราควเสน เนว โสมนสฺสชาโต โหติ. น ทุมฺมโนติ อนิฏฺฐารมฺมเณ ปฏิฆวเสน
น โทมนสฺสชาโต โหติ. อุเปกฺขโก วิหรติ สโต สมฺปชาโนติ สติสมฺปชญฺญปริคฺคหิตาย
มชฺฌตฺตาการลกฺขณาย อุเปกฺขาย เตสุ อารมฺมเณสุ อุเปกฺขโก มชฺฌตฺโต หุตฺวา วิหรติ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๔๑๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=414&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=9509&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=9509&modeTY=2&pagebreak=1#p414