ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๙๗.

ตณฺหาทิฏฺิมานปฺปเภทสฺส ปปญฺจสฺส คติ. ฉนฺนํ อาวุโส ผสฺสายตนานํ อเสสวิราค-
นิโรธา ปปญฺจนิโรโธ ปปญฺจวูปสโมติ เอเตสุ ฉสุ อายตเนสุ สพฺพโส นิรุทฺเธสุ
ปปญฺจาปิ นิรุทฺธาว โหนฺติ, วูปสนฺตาว โหนฺตีติ อตฺโถ. อารุปฺเป ปน ปุถุชฺชน-
เทวตานํ กิญฺจาปิ ปญฺจ ผสฺสายตนานิ นิรุทฺธานิ, ฉฏฺสฺส ปน อนิรุทฺธตฺตา
ตโยปิ ปปญฺจา อปฺปหีนา นาม. อปิจ ปญฺจโวการภววเสเนเวส ๑- ปโญฺห กถิโตติ.
จตุตฺเถ อิมินาว นเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ.
                        ๕. อุปวาณสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗๕-๑๗๖] ปญฺจเม วิชฺชายนฺตกโร โหตีติ วิชฺชาย วฏฺฏทุกฺขสฺส อนฺตกโร
โหติ, สกลํ วฏฺฏทุกฺขํ ปริจฺฉินฺนํ ปริวฏุมํ กตฺวา ติฏฺตีติ. เสสปเทสุปิ เอเสว
นโย. สอุปาทาโนติ สคหโณว หุตฺวา. อนฺตกโร อภวิสฺสาติ วฏฺฏทุกฺขสฺส อนฺตํ
กตฺวา ิโต อภวิสฺส. จรณสมฺปนฺโนติ ปณฺณรสธมฺมปฺปเภเทน จรเณน สมนฺนาคโต.
ยถาภูตํ ชานํ ปสฺสํ อนฺตกโร โหตีติ ยถาสภาวํ ว มคฺคปญฺาย ชานิตฺวา
ปสฺสิตฺวา วฏฺฏทุกฺขสฺส อนฺตํ กตฺวา ิโต นาม โหตีติ อรหตฺตนิกูเฏน ปญฺหํ
นิฏฺเปสิ. ฉฏฺ เหฏฺา เอกกนิปาตวณฺณนายํ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ.
                         ๗. ราหุลสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗๗] สตฺตเม อชฺฌตฺติกาติ เกสาทีสุ วีสติยา โกฏฺาเสสุ ถทฺธาการ-
ลกฺขณา ปวีธาตุ. พาหิราติ พหิทฺธา อนินฺทฺริยพทฺเธสุ ปาสาณปพฺพตาทีสุ ถทฺธาการ-
ลกฺขณา ปวีธาตุโย เวทิตพฺพา. อิมินา นเยน เสสาปิ ธาตุโย เวทิตพฺพา.
เนตํ มม เนโส หมสฺมิ, น เม โส อตฺตาติ อิทํ ตยํ ตณฺหามานทิฏฺิคฺคาหปฏิกฺเขป-
วเสน วุตฺตํ. สมฺมปฺปญฺาย ทฏฺพฺพนฺติ เหตุนา การเณน มคฺคปญฺาย ปสฺสิตพฺพํ.
ทิสฺวาติ สห วิปสฺสนาย มคฺคปญฺาย ปสฺสิตฺวา. อจฺเฉชฺชิ ตณฺหนฺติ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.... วเสเนว



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=397&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=9114&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=9114&pagebreak=1#p397


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๙๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]