ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๘๗.

                         ๑๗. ๒. ปฏิปทาวคฺค
                        ๑. สงฺขิตฺตสุตฺตวณฺณนา
     [๑๖๑] ทุติยสฺส ปเม ๑- สุขปฏิกฺเขเปน ทุกฺขา. ปฏิปชฺชิตพฺพโต ปฏิปทา
เอติสฺสาติ ทุกฺขาปฏิปทา. ๑- อสีฆปฺปวตฺตตาย ครุภาเวน ทนฺธา อภิญฺา เอติสฺสาติ
ทนฺธาภิญฺา. อิมินา เนเยน สพฺพปเทสุปิ อตฺโถ เวทิตพฺโพ.
                        ๒. วิตฺถารสุตฺตวณฺณนา
     [๑๖๒] ทุติเย อภิกฺขณนฺติ อภิณฺหํ. อานนฺตริยนฺติ อนนฺตรวิปากทายกํ
มคฺคสมาธึ. อาสวานํ ขยายาติ อรหตฺตผลตฺถาย. ปญฺจินฺทฺริยานีติ
วิปสฺสนาปญฺจมานิ ปญฺจินฺทฺริยานิ. ปญฺินฺทฺริยนฺติ หิ เอตฺถ วิปสฺสนาปญฺาว
ปญฺินฺทฺริยนฺติ อธิปฺเปตา. ๒- เสสเมตฺถ ปาลิวเสน อุตฺตานเมว.
     อิมาสํ ปน ปฏิปทานํ อยํ วิภาคกถา:- อิธ ภิกฺขุ ปุพฺเพ อกตาภินิเวโส
ปุพฺพภาเค รูปปริคฺคเห กิลมติ, อรูปปริคฺคเห กิลมติ, ปจฺจยปริคฺคเห กิลมติ ตีสุ
าเนสุ กิลมติ, มคฺคามคฺเค กิลมติ. เอวํ ปญฺจสุ าเนสุ กิลมนฺโต วิปสฺสนํ
ปาปุณาติ. วิปสฺสนํ ปตฺวา อุทยพฺพยานุปสฺสเน ภงฺคานุปสฺสเน ภยตุปฏฺาเน
อาทีนวานุปสฺสเน นิพฺพิทานุปสฺสเน มุญฺจิตุกมฺยตาาเณ สงฺขารุเปกฺขาาเณ
อนุโลมาเณ โคตฺรภุาเณติ อิเมสุ นวสุ วิปสฺสนาาเณสุปิ กิลมิตฺวา โลกุตฺตรมคฺคํ
ปาปุณาติ. ตสฺส โส โลกุตฺตรมคฺโค เอวํ ทุกฺเขน ครุภาเวน สจฺฉิกตตฺตา ทุกฺขาปฏิปโท
ทนฺธาภิญฺโ นาม ชาโต. โย ปน ปุพฺพภาเค ปญฺจสุ าเณสุ กิลมนฺโต อปรภาเค นวสุ
วิปสฺสนาาเณสุ อกิลมิตฺวา มคฺคํ สจฺฉิกโรติ, ตสฺส โส มคฺโค เอวํ ทุกฺเขน
อครุภาเวน สจฺฉิกตตฺตา ทุกฺขาปฏิปโท ขิปฺปาภิญฺโ นาม ชาโต. อิมินา อุปาเยน
อิตราปิ เทฺว เวทิตพฺพา.
@เชิงอรรถ: ๑-๑ สี. สุขปฏิกฺเขเปน ทุกฺขา, ปฏิปชฺชิตพฺพโต ปฏิปทา       ฉ.ม. อธิปฺเปตํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๘๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=387&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8891&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8891&pagebreak=1#p387


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]