ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๗๖.

อวสวุตฺตนฏฺเฐน อนตฺตโต. เอตฺถ จ "อนิจฺจโต ปโลกโต"ติ ทฺวีหิ ปเทหิ อนิจฺจลกฺขณํ
กถิตํ, "สุญฺญโต อนตฺตโต"ติ ทฺวีหิ อนตฺตลกฺขณํ, เสเสหิ ทุกฺขลกฺขณํ
กถิตนฺติ เวทิตพฺพํ. สมนุปสฺสตีติ ญาเณน ปสฺสติ. เอวํ ปญฺจกฺขนฺเธ ติลกฺขณํ
อาโรเปตฺวา ปสฺสนฺโต ตโย มคฺเค ตีณิ ผลานิ สจฺฉิกโรติ. สุทฺธาวาสานํ เทวานํ
สหพฺยตํ อุปปชฺชตีติ ตตฺถ ฐิโต จตุตฺถชฺฌานํ ภาเวตฺวา อุปปชฺชติ.
                      ๕-๖. เมตฺตาสุตฺตทฺวยวณฺณนา
     [๑๒๕-๑๒๖] ปญฺจเม ปฐมชฺฌานวเสน เมตฺตา, ทุติยาทิวเสน กรุณาทโย
ทสฺสิตา. ฉฏฺฐํ จตุตฺเถ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ.
                    ๗. ปฐมตถาคตอจฺฉริยสุตฺตวณฺณนา
     [๑๒๗] สตฺตเม ปาตุภาวาติ ปาตุภาเวน. กุจฺฉึ โอกฺกมตีติ เอตฺถ กุจฺฉึ
โอกฺกนฺโต โหตีติ อตฺโถ. โอกฺกนฺเต หิ ตสฺมึ เอวํ โหติ, โอกฺกมมาเน. ๑-
อปฺปมาโณติ วุฑฺฒิปฺปมาโณ, วิปุโลติ อตฺโถ. อุฬาโรติ ตสฺเสว เววจนํ. เทวานํ
เทวานุภาวนฺติ เอตฺถ เทวานํ อปฺปมาณานุภาโว ๒-:- นิวตฺถวตฺถสฺส ปภา
ทฺวาทสโยชนานิ ผรติ, ตถา สรีรสฺส, ตถา วิมานสฺส, ตํ อติกฺกมิตฺวาติ อตฺโถ.
โลกนฺตริกาติ ติณฺณํ ติณฺณํ จกฺกวาฬานํ อนฺตรา เอเกโก โลกนฺตริโก โหติ,
ติณฺณํ ติณฺณํ สกฏจกฺกานํ ปตฺตานํ วา อญฺญมญฺญํ อาหจฺจ ฐปิตานํ มชฺเฌ
โอกาโส วิย. โส ปน โลกนฺตริกนิรโย ปริมาณโต อฏฺฐโยชนสหสฺสปฺปมาโณ โหติ.
อฆาติ นิจฺจวิวฏา. อสํวุตาติ เหฏฺฐาปิ อปฺปติฏฺฐา. อนฺธาการาติ ตมภูตา.
อนฺธการติมิสาติ จกฺขุวิญฺญาณุปฺปตฺตินิวารณโต อนฺธภาวกรณติมิสาย สมนฺนาคตา. ตตฺถ
กิร จกฺขุวิญฺญาณํ น ชายติ. เอวํมหิทฺธิกานนฺติ จนฺทิมสุริยา กิร เอกปฺปหาเรเนว
ตีสุ ทีเปสุ ปญฺญายนฺติ, เอวํมหิทฺธิกา. เอเกกาย ทิสาย นว นว
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. น โอกฺกมมาเน       ฉ.ม. อยมานุภาโว



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=376&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8661&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8661&modeTY=2&pagebreak=1#p376


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]