ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๗๐-๓๗๑.

หน้าที่ ๓๗๐.

๘. พลีพทฺธสุตฺตวณฺณนา [๑๐๘] อฏฺฐเม โย อตฺตโน โคคณํ มทฺทติ, น ปรโคคณํ, อยํ สควจณฺโฑ โน ปรควจณฺโฑติ เอวํ สพฺพปทานิ เวทิตพฺพานิ. อุพฺเพเชตา โหตีติ ฆฏฺเฏตฺวา วิชฺฌิตฺวา อุพฺเพคปฺปตฺตํ ๑- กโรติ. ๙. รุกฺขสุตฺตวณฺณนา [๑๐๙] นวเม เผคฺคุ เผคฺคุปริวาโรติ นิสฺสาโร เผคฺคุรุกฺโข เผคฺคุรุกฺเขเหว ปริวุโต. สารปริวาโรติ ขทิราทีหิ สารรุกฺเขเหว ปริวุโต. เอส นโย สพฺพตฺถ. ๑๐. อาสีวิสสุตฺตวณฺณนา [๑๑๐] ทสเม อาคตวิโส น โฆรวิโสติ ยสฺส วิสํ อาคจฺฉติ, โฆรํ ปน น โหติ, จิรกาลํ น ปีเฬติ. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. ๒- วลาหกวคฺโค ปฐโม. ----------- ๑๒. ๒. เกสิวคฺค ๑. เกสิสุตฺตวณฺณนา [๑๑๑] ทุติยสฺส ปฐเม เกสีติ ตสฺส นามํ. อสฺสทมฺเม สาเรติ ทเมตีติ อสฺสทมฺมสารถี. ๓- สเณฺหนปิ ทเมตีติอาทีสุ ๔- ตสฺส อนุจฺฉวิกํ สกฺการํ กตฺวา สุโภชนํ โภเชตฺวา มธุรปานํ ปาเยตฺวา มุทุวจเนน สมุทาจริตฺวา ทเมนฺโต สเณฺหน ทเมติ นาม, ชานุพนฺธนมุขพนฺธนาทีหิ เจว ปโตทวิชฺฌนกสาภิฆาตผรุสวจเนหิ จ @เชิงอรรถ: ม. อุพฺเพคตํ, ฉ. อุพฺเพคปตฺตํ ฉ.ม. นโยติ @ ฉ.ม. สาเรตีติ อสฺสทมฺมสารถิ ฉ.ม. สเณฺหนปิ วิเนมีติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๗๑.

ทเมนฺโต ผรุเสน ทเมติ นาม, กาเลน กาลํ ตทุภยํ กโรนฺโต สณฺหผรุเสน ทเมติ นาม. ๒. ชวสุตฺตวณฺณนา [๑๑๒] ทุติเย อาชฺชเวนาติ อุชุกภาเวน. ชเวนาติ ปทเวเคน. ขนฺติยาติ อธิวาสนกฺขนฺติยา. โสรจฺเจนาติ สุจิภาวสีเลน. ปุคฺคลคุณงฺเคสุ ชเวนาติ ญาณชเวน. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมว. ๓. ปโตทสุตฺตวณฺณนา [๑๑๓] ตติเย ปโตทจฺฉายนฺติ วิชฺฌนตฺถํ อุกฺขิตฺตสฺส ปโตทสฺส ฉายํ. สํวิชฺชตีติ "ชโว เม คเหตพฺโพ"ติ สลฺลกฺขณวเสน สํวิชฺชติ. สํเวคํ อาปชฺชตีติ สํเวคํ ๑- ปฏิวิชฺฌติ. ๒- โลมเวธวิทฺโธติ โลมกูเป ปโตทเวเธน วิทฺธมตฺโต. ธมฺมเวธวิทฺโธติ ฉวิจมฺมํ ฉินฺทนฺเตน ปโตทเวเธน วิทฺโธ. อฏฺฐิเวธวิทฺโธติ อฏฺฐึ ภินฺทนฺเตน เวเธน วิทฺโธ. กาเยนาติ นามกาเยน. ปรมสจฺจนฺติ นิพฺพานํ. สจฺฉิกโรตีติ ผุสติ. ๓- ปญฺญายาติ สห วิปสฺสนาย มคฺคปญฺญาย. ๔. นาคสุตฺตวณฺณนา [๑๑๔] จตุตฺเถ อฏฺฐิกตฺวาติ อฏฺฐิโก หุตฺวา. ติณวนินฺนาทสทฺทานนฺติ เอตฺถ ติณโวติ เฑณฺฑิโม, ๔- นินฺนาทสทฺโทติ สพฺเพสมฺปิ เอกโต มิสฺสิโต มหาสทฺโท. ฑํสาทีสุ ฑํสาติ ปิงฺคลมกฺขิกา, มกสาติ มกสาว. ขิปฺปญฺเญว คนฺตา โหตีติ สีลสมาธิปญฺญาวิมุตฺติวิมุตฺติญาณทสฺสนานิ ปูเรตฺวา ขิปฺปเมว คนฺตา โหติ. @เชิงอรรถ: สี.,อิ. เวคํ ฉ.ม. ปฏิปชฺชติ @ ฉ.ม. ปสฺสติ ฉ.ม. ฑิณฺฑิโม


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๐-๓๗๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=370&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8535&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8535&modeTY=2&pagebreak=1#p370


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๐-๓๗๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]