ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๔๔.

     วิรูหนฺตีติ วฑฺฒนฺติ, สญฺชาตมูลาย วา สทฺธาย ปติฏฺฐหนฺติ อจลา ภวนฺติ.
จตุตฺเถ โกธครุตาติ โกธมฺหิ สคารวตา. เอเสว นโย สพฺพตฺถ.
                        ๕. โรหิตสฺสสุตฺตวณฺณนา
     [๔๕] ปญฺจเม ยตฺถาติ จกฺกวาฬโลกสฺส เอโกกาเส ภุมฺมํ. น จวติ น
อุปปชฺชตีติ อิทํ อปราปรํ จุติปฏิสนฺธิวเสน คหิตํ. คมเนนาติ ปทคมเนน. โลกสฺส
อนฺตนฺติ สตฺถา สงฺขารโลกสฺส อนฺตํ สนฺธาย วทติ. ญาเตยฺยนฺติอาทีสุ ญาตพฺพํ
ทฏฺฐพฺพํ ปตฺตพฺพนฺติ อตฺโถ. อิติ เทวปุตฺเตน จกฺกวาฬโลกสฺส อนฺโต ปุจฺฉิโต,
สตฺถารา สงฺขารโลกสฺส กถิโต. โส ปน "อตฺตโน ปเญฺหน สทฺธึ สตฺถุ พฺยากรณํ
สเมตี"ติ สญฺญาย ๑- สมฺปหํสนฺโต อจฺฉริยนฺติอาทิมาห.
     ทฬฺหธมฺโมติ ๒-   ทฬฺหธนุ อุตฺตมปฺปมาเณน ธนุนา สมนฺนาคโต. ธนุคฺคโหติ
ธนุอาจริโย. สุสิกฺขิโตติ ทฺวาทส วสฺสานิ ธนุสิปฺปํ สิกฺขิโต. กตหตฺโถติ
อุสภปฺปมาเณปิ วาฬคฺคํ วิชฺฌิตุํ สมตฺถภาเวน กตหตฺโถ. กตูปาสโนติ กตสรกฺเขโป
ทสฺสิตสิปฺโป. อสเนนาติ กณฺเฑน. อติปาเตยฺยาติ อติกฺกเมยฺย. ยาวตา โส
ตาลจฺฉายํ ๓- อติกฺกเมยฺย, ตาวตา กาเลน เอกจกฺกวาฬํ อติกฺกมามีติ อตฺตโน
ชวสมฺปตฺตึ ทสฺเสติ.
     ปุรตฺถิมา สมุทฺทา ปจฺฉิโมติ ยถา ปุรตฺถิมา สมุทฺทา ปจฺฉิมสมุทฺโท
ทูเร, เอวเมว ทูเร ปทวีติหาโร อโหสีติ วทติ. โส กิร ปาจีนจกฺกวาฬมุขวฏฺฏิยํ
ฐิโต ปาทํ ปสาเรตฺวา ปจฺฉิมจกฺกวาฬมุขวฏฺฏึ อติกฺกมติ, ปุน ทุติยํ ปาทํ
ปสาเรตฺวา ปรจกฺกวาฬมุขวฏฺฏึ อติกฺกมติ. อิจฺฉาคตนฺติ อิจฺฉาเอว. อญฺญเตฺรวาติ
นิปฺปปญฺจตํ ทสฺเสติ. ภิกฺขาจารกาเล กิเรส นาคลตาทนฺตกฏฺฐํ ขาทิตฺวา
@เชิงอรรถ:  ก. ปญฺหาย       ฉ. ทฬฺหธมฺมา      ฉ.ม. ตาลจฺฉาทึ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=344&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7962&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7962&modeTY=2&pagebreak=1#p344


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]