อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒๖.

อุกฺกลาติ อุกฺกลชนปทวาสิโน. วสฺสภญฺาติ วสฺโส จ ภญฺโ จาติ เทฺว ชนา. อเหตุกวาทาติ "นตฺถิ เหตุ นตฺถิ ปจฺจโย สตฺตานํ วิสุทฺธิยา"ติ เอวมาทิวาทิโน. อกิริยวาทาติ "กโรโต น กรียติ ปาปนฺ"ติ เอวํ กิริยปฏิกฺเขปวาทิโน. นตฺถิกวาทาติ "นตฺถิ ทินฺนนฺ"ติอาทิวาทิโน. เตสุ อิเมสุ ตีสุปิ ทสฺสเนสุ โอกฺกนฺตนิยามา อเหสุํ. กถํ ปเนเตสุ ^๑- นิยโม โหตีติ? โย หิ เอวรูปํ ลทฺธึ คเหตฺวา รตฺติฏฺานทิวาฏฺาเนสุ นิสินฺโน สชฺฌายติ วีมํสติ, ตสฺส "นตฺถิ เหตุ นตฺถิ ปจฺจโย กโรโต น กรียติ ปาปํ ฯเปฯ นตฺถิ ทินฺนํ ฯเปฯ กายสฺส เภทา อุจฺฉิชฺชตี"ติ ตสฺมึ อารมฺมเณ มิจฺฉาสติ สนฺติฏฺติ, จิตฺตํ เอกคฺคํ โหติ, ชวนานิ ชวนฺติ. ปมชวเน สเตกิจฺโฉ โหติ, ตถา ทุติยาทีสุ, สตฺตเม พุทฺธานมฺปิ อเตกิจฺโฉ อนิวตฺติ อริฏฺกณฺฏกสทิโส โหติ. ตตฺถ โกจิ เอกํ ทสฺสนํ โอกฺกมติ, โกจิ เทฺว, โกจิ ตีณิปิ. นิยตมิจฺฉาทิฏฺิโกว โหติ, ปตฺโต สคฺคมคฺคาวรณญฺเจว ^๒- โมกฺขมคฺคาวรณญฺจ, อภพฺโพ ตสฺส อตฺตภาวสฺส อนนฺตรํ สคฺคมฺปิ คนฺตุํ, ปเคว โมกฺขํ. วฏฺฏขาณุโก นาเมส สตฺโต ปวีโคปโก, เยภุยฺเยน เอวรูปสฺส ภวโต วุฏฺานํ นตฺถิ. วสฺสภญฺาปิ เอทิสา อเหสุํ. นินฺทาพฺยาโรสนอุปารมฺภภยาติ อตฺตโน นินฺทาภเยน ฆฏฺฏนภเยน อุปวาทภเยน จาติ อตฺโถ. อภิชฺฌาวินเย สิกฺขนฺติ อภิชฺฌาวินโย วุจฺจติ อรหตฺตํ, อรหตฺเต สิกฺขมาโน อปฺปมตฺโต นาม วุจฺจตีติ สุตฺตนฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กเถตฺวา คาถาย ผลสมาปตฺติ กถิตาติ. อุรุเวลวคฺโค ตติโย. -------------- @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ปน เตสุ ^๒ ม. สตฺโต สคฺคารวรณญฺเจว

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=326&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7545&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7545&pagebreak=1#p326