ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๐๑.

     อุทฺธเตนาติ อุทฺธจฺจสหคเตน. สมฺผญฺจาติ สมฺผปฺปลาปํ. ๑- อสมาหิตสงฺกปฺโปติ
อฏฺปิตสงฺกปฺโป. มโคติ มคสทิโส. ๒- อาราติ ทูเร. ถาวเรยฺยมฺหาติ ถาวรภาวโต.
๓- ปาปทิฏฺีติ ลามกทิฏฺิ. อนาทโรติ อาทรรหิโต. สุตวาติ สุเตน อุปคโต.
ปฏิภาณวาติ ทุวิเธน ปฏิภาเณน สมนฺนาคโต. ปญฺายตฺถํ วิปสฺสตีติ สห
วิปสฺสนาย มคฺคปญฺาย จตุนฺนํ สจฺจานํ อตฺถํ วินิวิชฺฌิตฺวา ปสฺสติ. ปารคู
สพฺพธมฺมานนฺติ สพฺเพสํ ขนฺธาทิธมฺมานํ ปารํ คโต, อภิญฺาปารคู ปริญฺาปารคู
ปหานปารคู ภาวนาปารคู สจฺฉิกิริยาปารคู สมาปตฺติปารคูติ เอวํ ฉพฺพิเธน
ปารคมเนน สพฺพธมฺมานํ ปารํ ปริโยสานํ คโต. อขิโลติ ราคขิลาทิวิรหิโต.
ปฏิภาณวาติ ทุวิเธเนว ปฏิภาเณน สมนฺนาคโต. พฺรหฺมจริยสฺส เกวลีติ
สกลพฺรหฺมจริโย. เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                         ๓. โลกสุตฺตวณฺณนา
     [๒๓] ตติเย โลโกติ ทุกฺขสจฺจํ. อภิสมฺพุทฺโธติ าเณน ๔- ปจฺจกฺโข กโต.
โลกสฺมาติ ทุกฺขสจฺจโต. ปหีโนติ มหาโพธิมณฺเฑ อรหตฺตมคฺคาเณน ปหีโน.
ตถาคตสฺส ภาวิตาติ ตถาคเตน ภาวิตา.
     เอวํ เอตฺตเกน าเนน ๕- จตูหิ สจฺเจหิ อตฺตโน พุทฺธภาวํ ๖- กเถตฺวา อิทานิ
ตถาคตภาวํ กเถตุํ ยํ ภิกฺขเวติอาทิมาห. ตตฺถ ทิฏฺนฺติ รูปายตนํ. สุตนฺติ
สทฺทายตนํ. มุตนฺติ ปตฺวา คเหตพฺพโต คนฺธายตนํ รสายตนํ โผฏฺพฺพายตนํ. ๗-
วิญฺาตนฺติ สุขทุกฺขาทิธมฺมารมฺมณํ. ปตฺตนฺติ ปริเยสิตฺวา วา อปริเยสิตฺวา วา
ปตฺตํ. ปริเยสิตนฺติ ปตฺตํ วา อปฺปตฺตํ วา ปริเยสิตํ. อนุวิจริตํ มนสาติ จิตฺเตน
อนุสญฺจริตํ. ๘-
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สมฺผนฺติ ปลาปกถํ           ก. มิโคติ มิคสทิโส
@ สี. ถาวรภาวโต ถิรภาวโต        ฉ. าโต
@ ม. การเณน                   ม. อนุพุทฺธกิจฺจํ
@ สี. คนฺธรสโผฏฺพฺพายตนํ          ม. อนุวิจริตํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=301&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6958&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6958&pagebreak=1#p301


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๐๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]