ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๒๖๕.

                         ๒. ภณฺฑนสุตฺตวณฺณนา
     [๑๒๕] ทุติเย ปชหึสูติ ปชหนฺติ. พหุลมกํสูติ ปุนปฺปุนํ กโรนฺติ. อิธาปิ
ตโย วิตกฺกา มิสฺสกาว กถิตา.
                      ๓. โคตมกเจติยสุตฺตวณฺณนา
     [๑๒๖] ตติเย โคตมเก เจติเยติ โคตมกยกฺขสฺส ภวเน. ตถาคโต หิ ปมโพธิยํ
วีสติ วสฺสานิ กทาจิ จาปาเล เจติเย, กทาจิ สารนฺทเท ๑-  กทาจิ พหุปุตฺเต,
กทาจิ สตฺตมฺเพติ ๒- เอวํ เยภุยฺเยน เทวาลเยสุเยว ๓- วิหาสิ. อิมสฺมึ ปน
กาเล เวสาลึ อุปนิสฺสาย โคตมกสฺส ยกฺขสฺส ภวนฏฺาเน ๔- วิหาสิ. เตน วุตฺตํ
"โคตมเก เจติเย"ติ. เอตทโวจาติ เอตํ "อภิญฺายาหนฺ"ติอาทิกํ สุตฺตนฺตํ อโวจ.
     อิทญฺจ ปน ภควาตา สุตฺตํ อตฺถุปฺปตฺติยํ วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ. กตรํ ๕-
อตฺถุปฺปตฺติยนฺติ? มูลปริยายอตฺถุปฺปตฺติยํ. ๖- สมฺพหุลา กิร พฺราหฺมณปพฺพชิตา
อตฺตนา อุคฺคหิตพุทฺธวจนํ นิสฺสาย ชานนมทํ อุปฺปาเทตฺวา ธมฺมสฺสวนคฺคํ น คจฺฉนฺติ
"สมฺมาสมฺพุทฺโธ กเถนฺโต อเมฺหหิ าตเมว กเถสฺสติ, โน อญฺาตนฺ"ติ. ภิกฺขู
ตถาคตสฺส อาโรเจสุํ. สตฺถา เต ภิกฺขู ปกฺโกสาเปตฺวา มุขปฏิญฺ คเหตฺวา
มูลปริยายํ เทเสสิ. เต ภิกฺขู เทสนาย เนว อาคตฏฺานํ น คตฏฺานํ
อทฺทสํสุ. อปสฺสนฺตา "สมฺมาสมฺพุทฺโธ `มยฺหํ กถา นิยฺยาตี'ติ มุขสมฺปตฺตเมว
กเถตี"ติ จินฺตยึสุ. สตฺถา เตสํ มนํ ชานิตฺวา อิมํ สุตฺตนฺตํ อารภิ.
     ตตฺถ อภิญฺายาติ "อิเม ปญฺจกฺขนฺธา ทฺวาทสายตนานิ อฏฺารส ธาตุโย
พาวีสตินฺทฺริยานิ จตฺตาริ สจฺจานิ  นว เหตู สตฺต ผสฺสา สตฺต เวทนา สตฺต
@เชิงอรรถ:  ม. อานนฺเท     ฉ.ม. กทาจิ โคตมเกติ
@ ฉ.ม.,อิ. เทวกุเลสุเยว    สี.,อิ. วสนฏฺาเน
@ ฉ.ม.,อิ. กตฺรอตฺถุปฺปตฺติยนฺติ    ม.มู. ๑๒/๑/๑ มูลปริยายสุตฺต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๖๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=265&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6142&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6142&pagebreak=1#p265


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]