บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๒๖๕.
๒. ภณฺฑนสุตฺตวณฺณนา [๑๒๕] ทุติเย ปชหึสูติ ปชหนฺติ. พหุลมกํสูติ ปุนปฺปุนํ กโรนฺติ. อิธาปิ ตโย วิตกฺกา มิสฺสกาว กถิตา. ๓. โคตมกเจติยสุตฺตวณฺณนา [๑๒๖] ตติเย โคตมเก เจติเยติ โคตมกยกฺขสฺส ภวเน. ตถาคโต หิ ปฐมโพธิยํ วีสติ วสฺสานิ กทาจิ จาปาเล เจติเย, กทาจิ สารนฺทเท ๑- กทาจิ พหุปุตฺเต, กทาจิ สตฺตมฺเพติ ๒- เอวํ เยภุยฺเยน เทวาลเยสุเยว ๓- วิหาสิ. อิมสฺมึ ปน กาเล เวสาลึ อุปนิสฺสาย โคตมกสฺส ยกฺขสฺส ภวนฏฺฐาเน ๔- วิหาสิ. เตน วุตฺตํ "โคตมเก เจติเย"ติ. เอตทโวจาติ เอตํ "อภิญฺญายาหนฺ"ติอาทิกํ สุตฺตนฺตํ อโวจ. อิทญฺจ ปน ภควาตา สุตฺตํ อตฺถุปฺปตฺติยํ วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ. กตรํ ๕- อตฺถุปฺปตฺติยนฺติ? มูลปริยายอตฺถุปฺปตฺติยํ. ๖- สมฺพหุลา กิร พฺราหฺมณปพฺพชิตา อตฺตนา อุคฺคหิตพุทฺธวจนํ นิสฺสาย ชานนมทํ อุปฺปาเทตฺวา ธมฺมสฺสวนคฺคํ น คจฺฉนฺติ "สมฺมาสมฺพุทฺโธ กเถนฺโต อเมฺหหิ ญาตเมว กเถสฺสติ, โน อญฺญาตนฺ"ติ. ภิกฺขู ตถาคตสฺส อาโรเจสุํ. สตฺถา เต ภิกฺขู ปกฺโกสาเปตฺวา มุขปฏิญฺญํ คเหตฺวา มูลปริยายํ เทเสสิ. เต ภิกฺขู เทสนาย เนว อาคตฏฺฐานํ น คตฏฺฐานํ อทฺทสํสุ. อปสฺสนฺตา "สมฺมาสมฺพุทฺโธ `มยฺหํ กถา นิยฺยาตี'ติ มุขสมฺปตฺตเมว กเถตี"ติ จินฺตยึสุ. สตฺถา เตสํ มนํ ชานิตฺวา อิมํ สุตฺตนฺตํ อารภิ. ตตฺถ อภิญฺญายาติ "อิเม ปญฺจกฺขนฺธา ทฺวาทสายตนานิ อฏฺฐารส ธาตุโย พาวีสตินฺทฺริยานิ จตฺตาริ สจฺจานิ นว เหตู สตฺต ผสฺสา สตฺต เวทนา สตฺต @เชิงอรรถ: ๑ ม. อานนฺเท ๒ ฉ.ม. กทาจิ โคตมเกติ @๓ ฉ.ม.,อิ. เทวกุเลสุเยว ๔ สี.,อิ. วสนฏฺฐาเน @๕ ฉ.ม.,อิ. กตฺรอตฺถุปฺปตฺติยนฺติ ๖ ม.มู. ๑๒/๑/๑ มูลปริยายสุตฺตเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๖๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=265&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6142&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6142&modeTY=2&pagebreak=1#p265
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]