อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๑๕.

ตีณิ พีชานิ ปติตานิ โหนฺติ, ตสฺมึ รุกฺเข ปาวุสฺสเกน เมเฆน อภิวุฏฺเ ตีหิ พีเชหิ ตโย องฺกุรา อุฏฺหิตฺวา ตํ รุกฺขํ อลฺลียนฺติ. ตโต ปฏฺาย รุกฺขเทวตาโย สกภาเวน สณฺาตุํ น สกฺโกนฺติ. เตปิ องฺกุรา วฑฺฒมานา ลตาภาวํ อาปชฺชิตฺวา ตํ รุกฺขํ อภิรุหิตฺวา สพฺพวิฏปสาขาปสาขา สํสิพฺพิตฺวา ตํ รุกฺขํ อุปริ ปริโยนทฺธนฺติ. โส มาลุวาลตาหิ สํสิพฺพิโต ฆเนหิ มหนฺเตหิ มาลุวาปตฺเตหิ สญฺฉนฺโน เทเว วา วสฺสนฺเต วาเต วา วายนฺเต ตตฺถ ตตฺถ ปลุชฺชิตฺวา ปติตฺวา ^๑- ขาณุมตฺตเมว อวสิสฺสติ. ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. เอวเมว โขติ เอตฺถ ปน อิทํ โอปมฺมสํสนฺทนํ:- สาลาทีสุ อญฺตรรุกฺโข วิย หิ อยํ สตฺโต ทฏฺพฺโพ, ติสฺโส มาลุวาลตา วิย ตีณิ อกุสลมูลานิ, ยาว รุกฺขสาขา อสมฺปตฺตา, ตาว ตาสํ ลตานํ อุชุกํ รุกฺขาโรหนํ วิย โลภาทีนํ ทฺวารํ อสมฺปตฺตกาโล, สาขานุสาเรน คมนกาโล วิย ทฺวารวเสน คมนกาโล, ปริโยนทฺธกาโล วิย โลภาทีหิ ปริยุฏฺิตกาโล, ขุทฺทกสาขานํ ปลุชฺชนกาโล วิย ทฺวารปฺปตฺตานํ กิเลสานํ วเสน ขุทฺทานุขุทฺทกา อาปตฺติโย อาปนฺนกาโล, มหาสาขานํ ปลุชฺชนกาโล วิย ครุกาปตฺตึ อาปนฺนกาโล, ลตานุสาเรน โอติณฺเณน อุทเกน มูเลสุ ตินฺเตสุ รุกฺขสฺส ภูมิยํ ปตนกาโล วิย กเมน จตฺตาริ ปาราชิกานิ อาปชฺชิตฺวา จตูสุ อปาเยสุ นิพฺพตฺตนกาโล ทฏฺพฺโพ. สุกฺกปกฺโข วุตฺตวิปลฺลาเสน เวทิตพฺโพ. เอวเมว โขติ เอตฺถ ปน อิทํ โอปมฺมสํสนฺทนํ:- สาลาทีสุ อญฺตรรุกฺโข วิย อยํ สตฺโต ทฏฺพฺโพ, ติสฺโส มาลุวาลตา วิย ตีณิ อกุสลมูลานิ, ตาสํ อปฺปวตฺตึ กาตุํ อาคตปุริโส วิย โยคาวจโร, กุทฺทาโล วิย ปญฺา, กุทฺทาลปิฏกํ วิย สทฺธาปิฏกํ, ปลิขณนขณิตฺติ วิย วิปสฺสนาขณิตฺติ, ขณิตฺติยา มูลจฺเฉทนํ วิย วิปสฺสนาาเณน อวิชฺชามูลสฺส ฉินฺนกาโล, ^๒- ขณฺฑาขณฺฑิกํ ฉินฺนกาโล วิย ขนฺธวเสน ทิฏฺกาโล, ผาลนกาโล วิย มคฺคาเณน กิเลสานํ สมุคฺฆาติตกาโล, มสิกรณกาโล วิย @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ปตติ, ฉ.ม. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ ^๒ ฉ.ม. ฉินฺทนกาโล

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๑๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=215&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=4971&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=4971&pagebreak=1#p215