บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๑๕๘.
๒. ทุติยเทฺวพฺราหฺมณสุตฺตวณฺณนา [๕๓] ทุติเย ภาชนนฺติ ยงฺกิญฺจิ ภณฺฑกํ. เสสํ ปเม วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. ๓. อญฺตรพฺราหฺมณสุตฺตวณฺณนา [๕๔] ตติเย สมฺโมทนียนฺติ สมฺโมทชนนึ. สารณียนฺติ สริตพฺพยุตฺตกํ. วีติสาเรตฺวาติ ปริโยสาเปตฺวา. กิตฺตาวตาติ กิตฺตเกน. สนฺทิฏฺิโก ธมฺโม โหตีติ สามํ ปสฺสิตพฺโพ โหติ. อกาลิโกติ น กาลนฺตเร ผลทายโก. เอหิปสฺสิโกติ "เอหิ ปสฺสา"ติ เอวํ ทสฺเสตุํ สกฺกาติ อาคมนียปฏิปทํ ปุจฺฉติ. โอปนยิโกติ ๑- อตฺตโน จิตฺตํ อุปเนตพฺโพ. ปจฺจตฺตํ เวทิตพฺโพติ สามํเยว ชานิตพฺโพ. วิญฺูหีติ ปณฺฑิเตหิ. ปริยาทินฺนจิตฺโตติ อาทินฺนคหิตปรามฏฺจิตฺโต หุตฺวา. เจเตตีติ จินฺเตติ. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมว. อิมสฺมึ ปน สุตฺเต พฺราหฺมเณน โลกุตฺตรมคฺโค ปุจฺฉิโต, สตฺถาราปิ โสเยว กถิโต. โส หิ สามํ ปสฺสิตพฺพตาย ๒- สนฺทิฏฺิโก นามาติ. ๔. ปริพฺพาชกสุตฺตวณฺณนา [๕๕] จตุตฺเถ พฺราหฺมณปริพฺพาชโกติ พฺราหฺมณชาติโก ปริพฺพาชโก, น ขตฺติยาทิ- ชาติโก. อตฺตตฺถมฺปีติ ทิฏฺธมฺมิกสมฺปรายิกํ โลกิยโลกุตฺตรมิสฺสกํ อตฺตโน อตฺถํ. ๕. นิพฺพุตสุตฺตวณฺณนา [๕๖] ปญฺจเม อกาลิกนฺติ น กาลนฺตเร ปตฺตพฺพํ. โอปนยิกนฺติ ปฏิปตฺติยา อุปคนฺตพฺพํ. ๖. ปโลกสุตฺตวณฺณนา [๕๗] ฉฏฺเ อาจริยปาจริยานนฺติ อาจริยานญฺเจว ๓- อาจริยาจริยานญฺจ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. โอปเนยฺยิโกติ ๒ ฉ.ม. ปสฺสิตพฺพตฺตา ๓ ม. อาทิอาจริยานญฺเจวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๕๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=158&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=3603&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=3603&pagebreak=1#p158
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]