อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๓.

ทีฆํ อทฺธานํ ติฏฺนตฺถาย. ขรตฺตายาติ ทาสโกณฺฑจณฺฑาลเวณาติ เอวํ ขรวาจาปวตฺตนตฺถาย. วาฬตฺตายาติ ปาสาณเลฑฺฑุทณฺฑาทิปฺปหรณกกฺขฬภาวตฺถาย. ^๑- ภิกฺขู จ น ผาสุํ วิหริสฺสนฺตีติ อญฺมญฺ วิวาทาปนฺเน ภิกฺขุสํเฆ เยปิ อุทฺเทสํ วา ปริปุจฺฉํ วา คเหตุกามา ปธานํ วา อนุยุญฺชิตุกามา, เต ผาสุํ ^๒- น วิหริสฺสนฺติ. ภิกฺขุสํฆสฺมึ หิ อุโปสถปวารณาย ิตาย อุทฺเทสาทีหิ อตฺถิกา อุทฺเทสาทีนิ คเหตุํ น สกฺโกนฺติ, วิปสฺสกานํ จิตฺตุปฺปาโท น เอกคฺโค โหติ, ตโต วิเสสํ นิพฺพตฺเตตุํ น สกฺโกนฺติ. เอวํ ภิกฺขู จ น ผาสุํ วิหริสฺสนฺตีติ. น ทีฆตฺตายาติอาทีสุ วุตฺตปฏิปกฺขนเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ. อิธาติ อิมสฺมึ สาสเน. อิติ ปฏิสญฺจิกฺขตีติ เอวํ ปจฺจเวกฺขติ. อกุสลํ อาปนฺโนติ เอตฺถ อกุสลนฺติ อาปตฺติ อธิปฺเปตา, อาปตฺตึ อาปนฺโนติ อตฺโถ. กิญฺจิเทว เทสนฺติ น สพฺพเมว อาปตฺตึ, อาปตฺติยา ปน กิญฺจิเอว เทสํ อญฺตรํ อาปตฺตินฺติ อตฺโถ. กาเยนาติ กรชกาเยน. อนตฺตมโนติ อตุฏฺจิตฺโต. อนตฺตมนวาจนฺติ อตุฏฺวาจํ. มเมวาติ มํ เอว. ตตฺถาติ ตสฺมึ อธิกรเณ. อจฺจโย อจฺจคฺคมาติ อปราโธ อติกฺกมิตฺวา มทฺทิตฺวา คโต, อหเมเวตฺถ อปราธิโก. สุงฺกทายกํว ^๓- ภณฺฑสฺมินฺติ ยถา สุงฺกฏฺานํ ปริหริตฺวา นีเต ภณฺฑสฺมึ สุงฺกทายกํ อปราโธ อภิภวติ, โส จ ตตฺถ อปราธิโก โหติ, น ราชาโน น ราชปุริสาติ อตฺโถ. อิทํ วุตฺตํ โหติ:- โย หิ รญฺา ปิตํ สุงฺกฏฺานํ ปริหริตฺวา ภณฺฑํ หรติ, ตํ สห ภณฺฑสกเฏน อาเนตฺวา รญฺโ ทสฺเสนฺติ. ตตฺถ เนว สุงฺกฏฺานสฺส โทโส อตฺถิ, น รญฺโ น ราชปุริสานํ, ปริหริตฺวา อาคตสฺเสว ^๔- ปน โทโส, เอวเมว ยํ โส ภิกฺขุ อาปตฺตึ อาปนฺโน, ตตฺถ เนว อาปตฺติยา โทโส, น โจทกสฺส. ตีหิ ปน การเณหิ ตสฺเสว ภิกฺขุโน โทโส. ตสฺส หิ อาปตฺติอาปนฺนภาเวนปิ โทโส, โจทกอนตฺตมนตายปิ โทโส, อนตฺตมนสฺส สโต ปเรสํ อาโรจเนนปิ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ. ปาณิเลฑฺฑุทณฺฑาทีหิ ปหรณวเสน กกฺขฬภาวตฺถาย ^๒ สี.,อิ. ผาสุกํ @^๓ สี.,อิ. สุงฺกทายิกํว ^๔ ฉ.ม.,อิ. คตสฺเสว

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=13&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=278&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=278&pagebreak=1#p13