บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๔ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๑) หน้าที่ ๔๔๘.
สมฺพุชฺฌนฺตีติ โพชฺฌงฺคา"ติ อิมินา ปฏิสมฺภิทานเยนาปิ ๑- โพชฺฌงฺคตฺโถ เวทิตพฺโพ. ปสตฺโถ สุนฺทโร วา โพชฺฌงฺโค สมฺโพชฺฌงฺโค, สติเอว สมฺโพชฺฌงฺโค สติสมฺโพชฺฌงฺโค, ตํ สติสมฺโพชฺฌงฺคํ. ธมฺมวิจยสมฺโพชฺฌงฺคนฺติอาทีสุปิ จตุสจฺจธมฺเม วิจินตีติ ธมฺมวิจโย. โส ปวิจยลกฺขโณ, โอภาสนรโส, สมฺโพธิปจฺจุปฏฺาโน. ๒- วีรภาวโต, วิธินา อีรยิตพฺพโต จ วิริยํ. ตํ ปคฺคหลกฺขณํ, อุปตฺถมฺภนรสํ, อโนสีทนปจฺจุปฏฺานํ. ปีณยตีติ ๓- ปีติ. สา ผรณลกฺขณา, ตุฏฺิลกฺขณา วา, กายจิตฺตานํ ปีณนรสา, ๔- เตสํเยว โอทคฺยปจฺจุปฏฺานา. ๕- กายจิตฺตทรถปฺปสฺสมฺภนโต ปสฺสทฺธิ. สา อุปสมลกฺขณา, กายจิตฺตทรถมทฺทนรสา, กายจิตฺตานํ อปริปฺผนฺทภูตปีติภาวปจฺจุปฏฺานา. ๖- สมาธานโต สมาธิ. โส อวิกฺเขปลกฺขโณ, อวิสาหารลกฺขโณ ๗- วา, จิตฺตเจตสิกสมฺปิณฺฑนรโส, ๘- จิตฺตฏฺิติปจฺจุปฏฺาโน. อชฺฌุเปกฺขนโต อุเปกฺขา. สา ปฏิสงฺขานลกฺขณา, สมวาหิต- ลกฺขณา วา, อูนาธิกนิวารณรสา, ปกฺขปาตุปจฺเฉทนรสา วา, มชฺฌตฺตภาว- ปจฺจุปฏฺานา. เสสํ วุตฺตนยเมว. ภาเวตีติ พฺรูเหติ วฑฺเฒติ, อุปฺปาเทตีติ อตฺโถ. ตตฺถ จตฺตาโร ธมฺมา สติสมฺโพชฺฌงฺคสฺส อุปฺปาทาย สํวตฺตนฺติ ๙- สติสมฺปชญฺ มุฏฺสฺสติปุคฺคลปริวชฺชนตา อุปฏฺิตสติปุคฺคลเสวนตา ตทธิมุตฺตตาติ. อภิกฺกมาที- สุปิ ๑๐- หิ สตฺตสุ าเนสุ สติสมฺปชญฺเน ๑๑- ติสฺสทตฺตตฺเถรอภยตฺเถราทิสทิส- อุปฏฺิตสติปุคฺคลเสวเนน, ๑๒- านนิสชฺชาทีสุ สติสมุฏฺาปนตฺถํ นินฺนโปณปพฺภาร- จิตฺตสฺสาปิ ๑๓- สติสมฺโพชฺฌงฺโค อุปฺปชฺชติ. ตสฺมา อาทิกมฺมิโก กุลปุตฺโต อิเมหิ จตูหิ การเณหิ สติสมฺโพชฺฌงฺคํ สมุฏฺาเปตฺวา ตเทว ธุรํ กตฺวา อภินิเวสํ ปฏฺเปตฺวา อนุกฺกเมน @เชิงอรรถ: ๑ ก. โพชฺฌงฺคา, ปฏิวิชฺฌนฺตีติ โพชฺฌงฺคา, ขุ.ปฏิ. ๓๑/๕๕๗/๔๖๓ โพชฺฌงฺคกถา @(สฺยา) ๒ ฉ.ม. อสมฺโมหปจฺจุปฏฺาโน ๓ ม. ปีณาตีติ, ก. ปีนยตีติ ๔ สี. ปีนนรสา @๕ สี. โอทคฺคปจฺจุปฏฺานา ๖ ฉ.ม. อปริปฺผนฺทนสีติภาวปจฺจุปฏฺานา, @สงฺคณี.อ. ๑/๑/๑๘๐ จิตฺตุปฺปาทกณฺฑวณฺณนา (สฺยา) ๗ สี.,ฉ.ม. อวิสารลกฺขโณ @๘ ฉ.ม. จิตฺตเจตสิกานํ สมฺปิณฺฑนรโส ๙ ฉ.ม. สํวตฺตนฺตีติ เวทิตพฺพา @๑๐ ฉ.ม. อภิกฺกนฺตาทีสุ ๑๑ สี. สติสมฺปชญฺรหิเต ๑๒ ฉ.ม. ภตฺตนิกฺขิตฺตกากสทิเส @มุฏฺสฺสติปุคฺคเล ปริวชฺชเนน, ติสฺสทตฺตตฺเถรอภยตฺเถราทิสทิเส @อุปฏฺิตสฺสติปุคฺคเล เสวเนน ๑๓ ฉ.ม. นินฺนโปณปพฺภารจิตฺตตายเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๔ หน้าที่ ๔๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=14&page=448&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=14&A=10687&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=14&A=10687&pagebreak=1#p448
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]