ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๔ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๑)

หน้าที่ ๔๓๕.

     [๓๒๙] ธตานํ ๑- ธมฺมานํ อตฺถํ อุปปริกฺขนฺตีติ ปคุณาย ปาลิยา อตฺถานตฺถํ
อุปปริกฺขนฺติ.
     [๓๓๐] อตฺถมญฺญาย ธมฺมมญฺญายาติ อฏฺฐกถญฺจ ปาลิญฺจ ชานิตฺวา.
ธมฺมานุธมฺมํ ปฏิปชฺชนฺตีติ อนุโลมปฏิปทํ ปูเรนฺติ.
     [๓๓๑] สํวิชนีเยสุ ฐาเนสูติ สํเวชนีเยสุ ๒- การเณสุ. สํวิชนฺตีติ สํเวคํ
อาปชฺชนฺติ.
     [๓๓๒] โยนิโส ปทหนฺตีติ อุปาเยน ปธานํ วิริยํ กโรนฺติ.
     [๓๓๓] ววสฺสคฺคารมฺมณนฺติ ววสฺสคฺโค วุจฺจติ นิพฺพานํ, ตํ อารมฺมณํ
กริตฺวาติ อตฺโถ. ลภนฺติ สมาธินฺติ มคฺคสมาธิญฺจ ผลสมาธิญฺจ ปาปุณนฺติ.
     [๓๓๔] อนฺนคฺครสคฺคานนฺติ อุตฺตมนฺนานํ เจว อุตฺตมรสานญฺจ. อุญฺเฉน
กปาลาภเตน ๓- ยาเปนฺตีติ อุญฺฉาจาเรน วนมูลผลาผเลน วา กปาเลน วา
อาภตาภตภตฺเตน ๔- ยาเปนฺติ. เอตฺถ จ โย กสฺสจิเทว ขาทนียโภชนียสฺส อตฺถาย
จิตฺเต อุปฺปนฺเน ตํขณํเยว ตํ น ลภติ, อยํ อนฺนคฺครสคฺคสฺส ๕- น ลาภี นาม.
ยสฺสปิ ตํขณํเยว ลภิตฺวา โอโลเกนฺตสฺส วณฺณคนฺธรสา อมนาปา โหนฺติ, อยํปิ
อนฺนคฺครสคฺคานํ น ลาภี นาม. ยสฺส ปน วณฺณคนฺธรสา ปฏิลพฺภนฺติ ๖- มนาปา โหนฺติ,
อยํ อนฺนคฺครสคฺคานํ ลาภี นาม. โส อุตฺตมโกฏิยา จกฺกวตฺติราชา, เหฏฺฐิมโกฏิยา
ธมฺมาโสโก เวทิตพฺโพ. สงฺเขปโต หิ ยสฺส ภตฺตสฺส เอกา ปาติ สตสหสฺสํ
อคฺฆติ, อิทํ อนฺนคฺครสคฺคนฺนาม. ยํ ปน ภิกฺขุสํฆํ ปิณฺฑาย จรนฺตํ ทิสฺวา
มนุสฺสา อุตฺตมปฺปณีตํ ภตฺตํ เทนฺติ, อิทํ กินฺนามาติ? อิทํ อุญฺเฉน กปาลาภเตน
ยาเปนฺเต อุปาทาย อนฺนคฺครสคฺคํ นาม วุจฺจตีติ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ธาตานํ   ฉ.ม. สํเวคชนเกสุ   ก. กปาลภตฺเตน
@ ฉ.ม. อาภตภตฺเตน วา   ฉ.ม. อนฺนคฺครสคฺคานํ   สี. ปฏิลภนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๔ หน้าที่ ๔๓๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=14&page=435&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=14&A=10389&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=14&A=10389&modeTY=2&pagebreak=1#p435


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]