อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๕๙.

อปุนพฺภวายาติ นิพฺพานตฺถาย. โมหยี มจฺจุราชนฺติ ยถาสฺส คตึ น ชานาติ, เอวํ มจฺจุราชานํ โมเหตฺวา คโต. ตติยํ วุตฺตนยเมว. ๔-๖. ขีรรุกฺโขปมสุตฺตาทิวณฺณนา [๒๓๑-๒๓๓] จตุตฺเถ อปฺปหีนฏฺเฐน อตฺถิ, เตเนวาห โส อปฺปหีโนติ. ปริตฺตาติ ปพฺพตมตฺตมฺปิ หิ รูปํ อทิฏฺฐํ อรชนียํ ปริตฺตํ นาม โหติ, เอวรูปาปิสฺส รูปา จิตฺตํ ปริยาทิยนฺตีติ ทสฺเสติ. โก ปน วาโท อธิมตฺตานนฺติ อิฏฺฐารมฺมณํ ปนสฺส รชนียํ วตฺถุ จิตฺตํ ปริยาทิยิสฺสตีติ เอตฺถ กา กถา. เอตฺถ จ นขปิฏฺฐิปฺปมาณมฺปิ มณิมุตฺตาทิรชนิยํ วตฺถุอธิมตฺตารมฺมณเมวาติ เวทิตพฺพํ. ทหโรติอาทีนิ ตีณิปิ อญฺญมญฺญํ เววจนาเนว. อาภินฺเทยฺยาติ ^๑- ปหเรยฺย ปทาเลยฺย วา. ปญฺจเม ตทุภยนฺติ ตํ อุภยํ. ฉฏฺฐํ อุตฺตานเมว. ๗. อุทายีสุตฺตวณฺณนา [๒๓๔] สตฺตเม อเนกปริยาเยนาติ อเนเกหิ การเณหิ. อิติปายนฺติ อิติปิ อยํ. อิมสฺมึ สุตฺเต อนิจฺเจน อนตฺตลกฺขณํ กถิตํ. ๘. อาทิตฺตปริยายสุตฺตวณฺณนา [๒๓๕] อฏฺฐเม อนุพฺยญฺชนโส นิมิตฺตคฺคาโหติ "หตฺถา โสภนา ปาทา โสภนา"ติ เอวํ อนุพฺยญฺชนวเสน นิมิตฺตคฺคาโห. นิมิตฺตคฺคาโหติ หิ สํสนฺเทตฺวา คหณํ, อนุพฺยญฺชนคฺคาโหติ วิภตฺติคหณํ. นิมิตฺตคฺคาโห กุมฺภีลสทิโส สพฺพเมว คณฺหาติ, อนุพฺยญฺชนคฺคาโห รตฺตปาสทิโส วิภชิตฺวา หตฺถปาทาทีสุ ตํ ตํ โกฏฺฐาสํ. อิเม ปน เทฺว คาหา เอกชวนวาเรปิ ลพฺภนฺติ, นานาชวนวาเร วตฺตพฺพเมว นตฺถิ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,ก. ภินฺเทยฺยาติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=59&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=1261&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=1261&modeTY=2&pagebreak=1#p59