อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๗.

"อยํ อตฺตภาโว เลเณ มา วินสฺสตู"ติ อธิฏฺหิตฺวา ภิกฺขู อามนฺเตสิ. ปุรายํ กาโย อิเธว วิกิรตีติ ยาว น วิกิรติ, ตาว นํ พหิทฺธา นีหรถาติ อตฺโถ. อญฺถตฺตนฺติ อญฺถาภาวํ. อินฺทฺริยานํ วา วิปริณามนฺติ จกฺขุโสตาทีนํ อินฺทฺริยานํ ปกติวิชหนภาวํ. ตตฺเถว วิกิรีติ พหิ นีหริตฺวา ปิตฏฺาเน มญฺจกสฺมึเยว วิกิริ. ๘. อุปวาณสนฺทิฏฺิกสุตฺตวณฺณนา [๗๐] อฏฺเม รูปปฺปฏิสํเวทีติ นีลปีตาทิเภทํ อารมฺมณํ ววตฺถาเปนฺโต รูปํ ปฏิสํวิทิตํ กโรติ, ตสฺมา รูปปฏิสํเวที นาม โหติ. รูปราคปฺปฏิสํเวทีติ กิเลสสฺส อตฺถิภาเวเนว ปน รูปราคํ ปฏิสํวิทิตํ กโรติ นาม, ตสฺมา รูปราคปฺปฏิสํเวทีติ วุจฺจติ. สนฺทิฏฺิโกติอาทีนิ วิสุทฺธิมคฺเค วุตฺตตฺถาเนว. โน จ รูปราคปฏิสํเวทีติ กิเลสสฺส นตฺถิภาเวเนว น รูปราคํ ปฏิสํวิทิตํ กโรติ นาม, ตสฺมา "โน จ รูปราคปฺปฏิสํเวที"ติ วุจฺจติ. อิมสฺมึ สุตฺเต เสขาเสขานํ ปจฺจเวกฺขณา กถิตา. ๙. ปมฉผสฺสายตนสุตฺตวณฺณนา [๗๑] นวเม ผสฺสายตนานนฺติ ผสฺสากรานํ. อวุสิตนฺติ อวุตฺถํ. อารกาติ ทูเร. เอตฺถาหํ ภนฺเต อนสฺสสนฺติ ^๑- ภนฺเต อหํ เอตฺถ อนสฺสสึ, นฏฺโ นาม อหนฺติ วทติ. ภควา "อยํ ภิกฺขุ อหํ นาม อิมสฺมึ สาสเน นฏฺโ'ติ วทติ, กินฺนุ ขฺวสฺส อญฺเสุ ธาตุกมฺมฏฺานกสิณกมฺมฏฺานาทีสุ อภิโยโค อตฺถี"ติ จินฺเตตฺวา ตมฺปิ อปสฺสนฺโต "กตรํ นุ โข กมฺมฏฺานํ อิมสฺส สปฺปายํ ภวิสฺสตี"ติ จินฺเตสิ. ตโต "อายตนกมฺมฏฺานเมว สปฺปายนฺ"ติ ทิสฺวา ตํ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. อนสฺสาสินฺติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=17&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=353&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=353&pagebreak=1#p17