อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๗.

สุญฺญตํ วิปสฺสนาลกฺขณํ อาจิกฺขติ. อิเม ปญฺจสตา ภิกฺขู ปุพฺพภาคปฏิปทํ ปริโสเธตฺวา ฐิตา สุธนฺตสุวณฺณสทิสา สุปริมชฺชิตมณิกฺขนฺธสนฺนิภา, ^๑- เอโก โลกุตฺตรมคฺโคว เนสํ อนาคโต, อิติ ตสฺส อาคมนตฺถาย สตฺถา เตสํ อชฺฌาสยํ อเวกฺขิยมาโน ^๒- อิทํ สุตฺตํ อาหริ. ^๓- ตตฺถ ปฏิจฺจสมุปฺปาทนฺติ ปจฺจยาการํ. ปจฺจยากาโร หิ อญฺญมญฺญํ ปฏิจฺจ สหิเต ธมฺเม อุปฺปาเทติ, ตสฺมา ปฏิจฺจสมุปฺปาโทติ วุจฺจติ. อยเมตฺถ สงฺเขโป, วิตฺถาโร ปน วิสุทฺธิมคฺคโต คเหตพฺโพ. โวติ อยํ โวสทฺโท ปจฺจตฺตอุปโยคกรณสมฺปทานสามิวจนปทปูรเณสุ ทิสฺสติ. "กจฺจิ ปน โว อนุรุทฺธา สมคฺคา สมฺโมทมานา"ติอาทีสุ ^๔- หิ ปจฺจตฺเต ทิสฺสติ. "คจฺฉถ ภิกฺขเว ปณาเมมิ โว"ติอาทีสุ ^๕- อุปโยเค. "น โว มม สนฺติเก วตฺถพฺพนฺ"ติอาทีสุ ^๕- กรเณ. "วนปตฺถปริยายํ โว ภิกฺขเว เทสิสฺสามี"ติอาทีสุ ^๖- สมฺปทาเน. "สพฺเพสํ โว สาริปุตฺต สุภาสิตนฺ"ติอาทีสุ ^๗- สามิวจเน. "เย หิ โว อริยา ปริสุทฺธกายกมฺมนฺตา"ติอาทีสุ ^๘- ปทปูรณมตฺเต. อิธ ปนายํ สมฺปทาเน ทฏฺฐพฺโพ. ภิกฺขเวติ ปฏิสฺสวเนน อภิมุขีภูตานํ ปุน อาลปนํ. เทสิสฺสามีติ เทสนาปฏิชานนํ. ตํ สุณาถาติ ตํ ปฏิจฺจสมุปฺปาทํ ตํ เทสนํ มยา วุจฺจมานํ สุณาถ. สาธุกํ มนสิกโรถาติ เอตฺถ ปน สาธุกํ สาธูติ เอกตฺถเมตํ. อยญฺจ สาธุสทฺโท อายาจนสมฺปฏิจฺฉนสมฺปหํสนสุนฺทรทฬฺหีกมฺมาทีสุ ทิสฺสติ. "สาธุ เม ภนฺเต ภควา สงฺขิตฺเตน ธมฺมํ เทเสตู"ติอาทีสุ ^๙- หิ อายาจเน ทิสฺสติ. "สาธุ @เชิงอรรถ: ^๑ อิ. สุปริมฏฺฐมณิกฺขนฺธสนฺนิภา ^๒ ฉ.ม. อิ. อเปกฺขมาโน ^๓ ฉ.ม., อิ. อารภิ @^๔ ม.มู. ๑๒/๓๒๖/๒๙๐ วินย. ๕/๔๖๖/๒๔๘ ^๕ ม.ม. ๑๓/๑๕๗/๑๓๑ @^๖ ม.มู. ๑๒/๑๙๐/๑๖๒ ^๗ ม.มู. ๑๒/๓๐๕/๓๐๕ ^๘ ม.มู. ๑๒/๓๕/๒๓ @^๙ องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๒๕๗/๒๗๖, สํ.สฬา. ๑๘/๑๓๑/๘๙ (สฺยา), สํ.ม. ๑๙/๓๘๑/๑๔๓

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=7&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=136&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=136&modeTY=2&pagebreak=1#p7