อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒.

ภิกฺขเว"ติ. ปกฺโกสเนปิ. ยถาห "เอหิ ตฺวํ ภิกฺขุ มม วจเนน สาริปุตฺตํ อามนฺเตหี"ติ. ^๑- ภิกฺขโวติ อามนฺตนาการทีปนํ. ตญฺจ ภิกขูนํ สีลาทิคุณโยคสิทฺธตฺตา ^๒- วุตฺตํ. ภิกฺขนสีลตาทิคุณยุตฺโตปิ หิ ภิกฺขุ, ภิกฺขนธมฺมตาคุณยุตฺโตปิ ภิกฺขเน สาธุการิตาคุณยุตฺโตปีติ สทฺทวิทู มญฺญนฺติ. เตน จ เตสํ ภิกฺขนสีลตาทิคุณโยคสิทฺเธน วจเนน หีนาธิกชนเสวิตวุตฺตึ ปกาเสนฺโต อุทฺธตทีนภาวนิคฺคหํ กโรติ. "ภิกฺขโว"ติ อิมินา จ กรุณาวิปฺผารโสมหทยนยนนิปาตปุพฺพงฺคเมน วจเนน ^๓- เต อตฺตโน อภิมุเข กโรนฺโต เตเนว กเถตุกมฺยตาทีปเกน เนสํ วจเนน โสตุกมฺยตํ ชเนติ, เตเนว จ สมฺโพธนฏฺเฐน สาธุกํ มนสิกาเรปิ นิโยเชติ. ^๔- สาธุกํ มนสิการยุตฺตา ^๕- หิ สาสนสมฺปตฺติ. อปเรสุปิ เทวมนุสฺเสสุ วิชฺชมาเนสุ กสฺมา ภิกฺขูเยว อามนฺเตสีติ เจ. เชฏฺฐเสฏฺฐาสนฺนสทาสนฺนิหิตภาวโต. สพฺพปริสสาธารณา หิ ภควโต ธมฺมเทสนา, ปริสาย เชฏฺฐา ภิกฺขู ปฐมํ อุปฺปนฺนตฺตา, เสฏฺฐา อนาคาริยภาวํ อาทึ กตฺวา สตฺถุ จริยานุวิธายกตฺตา สกลสาสนปฏิคาหกตฺตา จ, อาสนฺนา ตตฺถ นิสินฺเนสุ สตฺถุ สนฺติกตฺตา, สทาสนฺนิหิตา สตฺถุ สนฺติกาวจรตฺตาติ. อปิจ โข ^๖- เต ธมฺมเทสนาย ภาชนํ ยถานุสิฏฺฐํ ปฏิปตฺติสภาวโต. ^๗- วิเสสโต จ เอกจฺเจ ภิกฺขูเยว สนฺธาย อยํ เทสนาปีติ เอวํ อามนฺเตสิ. กิมตฺถํ ปน ภควา ธมฺมํ เทเสนฺโต ปฐมํ ภิกฺขู อามนฺเตสิ, น ธมฺมเมว เทเสสีติ. สติชนนตฺถํ. ภิกฺขู อญฺญํ จินฺเตนฺตาปิ วิกฺขิตฺตจิตฺตาปิ ธมฺมํ ปจฺจ- เวกฺขนฺตาปิ กมฺมฏฺฐานํ มนสิกโรนฺตาปิ นิสินฺนา โหนฺติ, เต อนามนฺเตตฺวา ธมฺเม เทสิยมาเน "อยํ เทสนา กึนิทานา กึปจฺจยา กตมาย อตฺถุปฺปตฺติยา @เชิงอรรถ: ^๑ อง.นวก. ๒๓/๒๑๕/๓๘๗ (สฺยา) ^๒ ฉ.ม., อิ. ภิกฺขนสีลตาทิคุณโยคสิทฺธตฺตา @^๓ สี..... นิหิตปุพฺพงฺคมวจเนน ^๔ อิ. สาธุกสวนมนสิกาเรปิ เต นิโยเชติ @^๕ ฉ.ม. มนสิการายตฺตา, อิ. สวนมนสิการายตฺตา ^๖ ฉ.ม., อิ. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ @^๗ ฉ.ม. ปฏิปตฺติสพฺภาวโต

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=2&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=21&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=21&modeTY=2&pagebreak=1#p2