บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๙๘-๒๙๙.
๗-๘. โสณสุตฺตาทิวณฺณนา [๔๙-๕๐] สตฺตเม เสยฺโยหมสฺมีติ วิสิฏฺโ อุตฺตโม อหมสฺมิ. กิมญฺตฺร ยถาภูตสฺส อทสฺสนาติ ยถาภูตสฺส อทสฺสนโต อญฺ กึ ภเวยฺย, อทสฺสนํ อญฺาณเมว ภเวยฺยาติ อตฺโถ. อิทานสฺส เตปริวฏฺฏวชิรเภทเทสนํ อารภนฺโต ตํ กึ มญฺสิ โสณาติอาทิมาห. อฏฺมํ อุตฺตานเมว. สตฺตมอฏฺมานิ. ๙-๑๐. นนฺทิกฺขยสุตฺตาทิวณฺณนา [๕๑-๕๒] นวมทสเมสุ นนฺทิกฺขยา ราคกฺขโย. ราคกฺขยา นนฺทิกฺขโยติ อิทํ นนฺทีติ วา ราโคติ วา อิเมสํ อตฺถโต นินฺนานากาณตาย วุตฺตํ. นิพฺพิทานุปสฺสนาย วา นิพฺพินฺทนฺโต นนฺทึ ปชหติ, วิราคานุปสฺสนาย วิรชฺชนฺโต ราคํ ปชหติ. เอตฺตาวตา วิปสฺสนํ นิฏฺเปตฺวา "ราคกฺขยา นนฺทิกฺขโย"ติ อิธ มคฺคํ ทสฺเสตฺวา "นนฺทิราคกฺขยา จิตฺตํ วิมุตฺตนฺ"ติ ผลํ ทสฺสิตนฺติ นวมทสมานิ. อตฺตทีปวคฺโค ปญฺจโม. มูลปณฺณาสโก นิฏฺิโต. ----------------- (๖) ๑. อุปยวคฺค ๑. อุปยสุตฺตวณฺณนา [๕๓] อุปยวคฺคสฺส ๑- ปเม อุปโยติ ๒- ตณฺหามานทิฏฺิวเสน ปญฺจกฺขนฺเธ อุปคโต. วิญฺาณนฺติ กมฺมวิญฺาณํ. อาปชฺเชยฺยาติ กมฺมํ ชราเปตฺวา @เชิงอรรถ: ๑ ก. อุปายวคฺคสฺส ๒ ก. อุปาโย--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๙.
ปฏิสนฺธิอากฑฺฒนสมตฺถตาย วุฑฺฒิอาทีนิ อาปชฺเชยฺย. วิญฺาณุปยนฺติ ปทสฺส อคฺคหเณ การณํ วุตฺตเมว. โวจฺฉิจฺฉตารมฺมณนฺติ ปฏิสนฺธิอากฑฺฒนสมตฺถตาย อภาเวน อารมฺมณํ โวจฺฉิจฺฉติ. ปติฏฺา วิญฺาณสฺสาติ กมฺมวิญฺาณสฺส ปติฏฺา น โหติ. ตทปฺปติฏฺิตนฺติ ตํ อปฺปติฏฺิตํ. อนภิสงฺขจฺจ วิมุตฺตนฺติ ปฏิสนฺธึ อนภิสงฺขริตฺวา วิมุตฺตํ. ปมํ. ๒. พีชสุตฺตวณฺณนา [๕๔] ทุติเย พีชชาตานีติ พีชานิ. มูลพีชนฺติ วจํ วจตฺตํ หลิทฺทํ สิงฺคิเวรนฺติ เอวมาทิ. ขนฺธพีชนฺติ อสฺสตฺโถ นิโคฺรโธติ เอวมาทิ. ผลุพีชนฺติ อุจฺฉุ เวฬุ นโฬติ เอวมาทิ. อคฺคพีชนฺติ อชฺชุกํ ผณิชฺชกนฺติ เอวมาทิ. พีชพีชนฺติ สาลิวีหิอาทิ ปุพฺพณฺณญฺเจว มุคฺคมาสาทิ อปรณฺณญฺจ. อกฺขณฺฑานีติ อภินฺนานิ. ภินฺนกาลโต ปฏฺาย พีชํ พีชตฺถาย น อุปกปฺปติ. อปูติกานีติ อุทกเตมเนน อปูติกานิ. ปูติพีชํ หิ พีชตฺถาย น อุปกปฺปติ. อวาตาตปหตานีติ วาเตน จ อาตเปน จ น หตานิ, นิโรชตํ น ปาปิตานิ. นิโรชํ หิ กสฏํ พีชํ พีชตฺถาย น อุปกปฺปติ. สาราทานีติ คหิตสารานิ ปติฏฺิตสารานิ. นิสฺสารญฺหิ พีชํ พีชตฺถาย น อุปกปฺปติ. สุขสยิตานีติ จตฺตาโร ๑- มาเส โกฏฺเ ปกฺขิตฺตนิยาเมเนว สุขํ สยิตานิ. ปวีติ เหฏฺา ปติฏฺานปวี. อาโปติ อุปริเสฺนหอาโป. จตสฺโส วิญฺาณฏฺิติโยติ กมฺมวิญฺาณสฺส อารมฺมณภูตา รูปาทโย จตฺตาโร ขนฺธา. เต หิ อารมฺมณวเสน ปติฏฺาภูตตฺตา ปวีธาตุสทิสา. นนฺทิราโค สิเนหนฏฺเน อาโปธาตุสทิโส. วิญฺาณํ สาหารนฺติ สปฺปจฺจยํ กมฺมวิญฺาณํ. ตํ หิ พีชํ วิย ปวิยํ อารมฺมณปวิยํ วิรุหติ. ทุติยํ. ๓. อุทานสุตฺตวณฺณนา [๕๕] ตติเย อุทานํ อุทาเนสีติ พลวโสมนสฺสสมุฏฺานํ อุทานํ อุทาหริ. กึ นิสฺสาย ปเนส ภควโต อุปฺปนฺโนติ. สาสนสฺส นิยฺยานิกภาวํ. กถํ? เอวํกิรสฺส @เชิงอรรถ: ๑ สี.,ม. เต จตฺตาโรเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๙๘-๒๙๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=298&pages=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=6554&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=6554&pagebreak=1#p298
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๙๘-๒๙๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]