อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๒๖๗.

อนาคตํ ๑- ขนฺธปญฺจกํ ตตฺถ ฉนฺทราคปฏินิสฺสคฺเคน ปฏินิสฺสฏฺฐํ นาม โหติ.
สพฺพาภิภุนฺติ สพฺพา ขนฺธายตนธาตุโย จ ตโย ภเว จ อภิภวิตฺวา ฐิตํ.
สพฺพวิทุนฺติ ตํ วุตฺตปฺปการํ สพฺพํ วิทิตํ ปากฏํ กตฺวา ฐิตํ. สพฺเพสุ ธมฺเมสูติ
เตเสฺวว สพฺพธมฺเมสุ ๒- ตณฺหาทิฏฺฐิเลเปหิ อนุปลิตฺตํ. สพฺพํ ชหนฺติ ตเทว
สพฺพํ ตตฺถ ฉนฺทราคปฺปหาเนน ชหิตฺวา ฐิตํ. ตณฺหกฺขเย วิมุตฺตนฺติ
ตณฺหกฺขยสงฺขาเต นิพฺพาเน ตทารมฺมณาย วิมุตฺติยา วิมุตฺตํ. ทสมํ.
                       ๑๑. มหากปฺปินสุตฺตวณฺณนา
    [๒๔๕] เอกาทสเม มหากปฺปิโนติ เอวํนามโก อภิญฺญาพลปฺปตฺโต
อสีติมหาสาวกานํ อพฺภนฺตโร มหาเถโร. โส กิร คิหิกาเล กุกฺกุฏวตีนคเร
ติโยชนสติกํ รชฺชํ กาเรสิ. ๓- ปจฺฉิมภวิกตฺตา ปน ตถารูปํ สาสนํ โสตุํ
โอหิตโสโตว ๔- วิจรติ. อเถกทิวสํ อมจฺจสหสฺสปริวุโต อุยฺยานกีฬิกํ อคมาสิ.
ตทา จ มชฺฌิมเทสโต ชงฺฆวาณิชา ตํ นครํ คนฺตฺวา ภณฺฑํ ปฏิสาเมตฺวา
"ราชานํ ปสฺสิสฺสามา"ติ ปณฺณาการหตฺถา ราชกุลทฺวารํ คนฺตฺวา "ราชา อุยฺยานํ
คโต"ติ สุตฺวา อุยฺยานํ คนฺตฺวา ทฺวาเร ฐิตา ปฏิหารสฺส อโรจยึสุ. อถ รญฺโญ
นิเวทิเต ราชา ปกฺโกสาเปตฺวา นิยฺยาติตปณฺณากาเร วนฺทิตฺวา ฐิเต "ตาตา
กุโต อาคตตฺถา"ติ ปุจฺฉิ. สาวตฺถิโต เทวาติ. กจฺจิ โว รฏฺฐํ สุภิกฺขํ
ธมฺมิโกราชาติ. อาม เทวาติ. อตฺถิ ปน ตุมฺหากํ เทเส กิญฺจิ สาสนนฺติ. อตฺถิ เทว,
น ปน สกฺกา อุจฺฉิฏฺฐมุเขหิ กเถตุนฺติ. ราชา สุวณฺณภิงฺคาเรน อุทกํ ทาเปสิ.
เต มุขํ วิกฺขาเลตฺวา ทสพลาภิมุขา อญฺชลึ ปคฺคณฺหิตฺวา "เทว อมฺหากํ เทเส
พุทฺธรตนํ นาม อุปฺปนฺนนฺ"ติ อาหํสุ. รญฺโญ "พุทฺโธ"ติ วจเน สุตมตฺเต
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. อนาคตมฺปิ            ๒ ฉ.ม. ธมฺเมสุ
@๓ ฉ.ม.,อิ อกาสิ               ๔ ฉ.ม.,อิ. โอหิตโสโต


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๖๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=267&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5892&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5892&modeTY=2&pagebreak=1#p267