ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๑๗๓.

    สาวกานํ อรหตฺตมคฺโค อนุตฺตรา โพธิ โหติ, น โหตีติ? น โหติ.
กสฺมา? อสพฺพคุณทายกตฺตา. เตสํ หิ กสฺสจิ อรหตฺตมคฺโค อรหตฺตผลเมว
เทติ, กสฺสจิ ติสฺโส วิชฺชา, กสฺสจิ ฉ อภิญฺญา, กสฺสจิ จตสฺโส ปฏิสมฺภิทา,
กสฺสจิ สาวกปารมีญาณํ. ปจฺเจกพุทฺธานมฺปิ ปจฺเจกโพธิญาณเมว เทติ. พุทฺธานํ
ปน สพฺพคุณสมฺปตฺตึ เทติ อภิเสโก วิย รญฺโญ สพฺพโลกิสฺสริยภาวํ. ตสฺมา
อญฺญสฺส กสฺสจิปิ อนุตฺตรา โพธิ น โหติ.
    อภิสมฺพุทฺโธติ ปจฺจญฺญาสินฺติ "อภิสมฺพุทฺโธ อหํ ปตฺโต ๑- ปฏิวิชฺฌิตฺวา
ฐิโต"ติ เอวํ ปฏิชานึ. ญาณญฺจ ปน เม ทสฺสนํ อุทปาทีติ อธิคตคุณทสฺสนสมตฺถํ
ปจฺจเวกฺขณญาณญฺจ เม อุทปาทิ. อกุปฺปา เม วิมุตฺตีติ "อยํ มยฺหํ
อรหตฺตผลวิมุตฺติ อกุปฺปา"ติ เอวํ ญาณํ อุทปาทิ. ตตฺถ ทฺวีหากาเรหิ อกุปฺปตา
เวทิตพฺพา. การณโต จ อารมฺมณโต จ. สา หิ จตูหิ มคฺเคหิ สมุจฺฉินฺนกิเลสานํ
ปุน อนิวตฺตนตาย การณโตปิ อกุปฺปา, อกุปฺปธมฺมํ นิพฺพานํ อารมฺมณํ กตฺวา
ปวตฺตตาย อารมฺมณโตปิ อกุปฺปา. อนฺติมาติ ปจฺฉิมา. นตฺถิ ทานิ ปุนพฺภโวติ
อิทานิ ปุน อญฺโญ ภโว นาม นตฺถีติ.
    อิมสฺมึ สุตฺเต จตฺตาริ สจฺจานิ กถิตานิ. กถํ? จตูสุ หิ ธาตูสุ อสฺสาโท
สมุทยสจฺจํ, อาทีนโว ทุกฺขสจฺจํ, นิสฺสรณํ นิโรธสจฺจํ, นิโรธปฺปชานโน มคฺโค
มคฺคสจฺจํ. วิตฺถารวเสนปิ กเถตุํ วฏฺฏติเยว. เอตฺถ หิ ยํ ปฐวีธาตุํ ปฏิจฺจ
อุปฺปชฺชติ สุขํ โสมนสฺสํ, อยํ ปฐวีธาตุยา อสฺสาโทติ ปหานปฏิเวโธ สมุทยสจฺจํ.
ยา ปฐวีธาตุ อนิจฺจา ทุกฺขา วิปริณามธมฺมา, อยํ ปฐวีธาตุยา อาทีนโวติ
ปริญฺญาปฏิเวโธ ทุกฺขสจฺจํ. โย ปฐวีธาตุยา ฉนฺทราควินโย ฉนฺทราคปฺปหานํ,
อิทํ ปฐวีธาตุยา นิสฺสรณนฺติ สจฺฉิกิริยาย ปฏิเวโธ นิโรธสจฺจํ. ยา
@เชิงอรรถ:  สี. อภิสมฺปตฺโต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๗๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=173&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=3872&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=3872&modeTY=2&pagebreak=1#p173


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]