อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๑)
หน้าที่ ๑๘๐.

                           ๕. ภิกฺขุนียุตฺต
                        ๑. อาฬวิกาสุตฺตวณฺณนา
      [๑๖๒] ภิกฺขุนีสํยุตฺตสฺส ปฐเม อาฬวิกาติ อาฬวิยํ ชาตา อาฬวินครโตเยว
จ นิกฺขมฺม ปพฺพชิตา. อนฺธวนนฺติ กสฺสปสมฺมาสมฺพุทฺธสฺส เจติเย
นวกมฺมตฺถาย ธนํ สมาทเปตฺวา อาคจฺฉนฺตสฺส ยโสธรสฺส นาม ธมฺมภาณกสฺส
อริยปุคฺคลสฺส อกฺขีนิ อุปฺปาเฏตฺวา ตตฺเถว อกฺขิเภทํ ปตฺเตหิ ปญฺจหิ โจรสเตหิ
นิวุตฺถตฺตา ตโต ปฏฺฐาย "อนฺธวนนฺ"ติ สงฺขํ คตํ วนํ. ตํ กิร สาวตฺถิโต
ทกฺขิณปสฺเส คาวุตมตฺเต โหติ ราชารกฺขาย คุตฺตํ. ตตฺถ จ วิเวกกามา ๑- ภิกฺขู
จ ภิกฺขุนิโย จ คจฺฉนฺติ. ๒- ตสฺมา อยํปิ อาฬวิกา ๓- วิเวกตฺถินี ๔- เยน ตํ วนํ,
เตนุปสงฺกมิ. นิสฺสรณนฺติ นิพฺพานํ. ปญฺญายาติ ปจฺจเวกฺขณญาเณน. น ตฺวํ
ชานาสิ ตํ ปทนฺติ ตฺวํ เอตํ นิพฺพานปทํ วา นิพฺพานคามิมคฺคปทํ วา น
ชานาสิ. สตฺติสูลูปมาติ วินิวิชฺฌนฏฺเฐน สตฺติสูลสทิสา. ขนฺธาสํ อธิกุฏฺฐนาติ ๕-
ขนฺธา เตสํ อธิกุฏฺฐนคณฺฑิกา. ปฐมํ.
                         ๒. โสมาสุตฺตวณฺณนา
       [๑๖๓] ทุติเย ฐานนฺติ อรหตฺตํ. ทุรภิสมฺภวนฺติ ทุปฺปสหํ.
ทฺวงฺคุลปญฺญายาติ ปริตฺตปญฺญาย. ยสฺมา วา ทฺวีหิ องฺคุลีหิ กปฺปาสวฏฺฏึ คเหตฺวา
สุตฺตํ กนฺตนฺติ, ตสฺมา อิตฺถี "ทฺวงฺคุลปญฺญา"ติ วุจฺจติ. ญาณมฺหิ วตฺตมานมฺหีติ
ผลสมาปตฺติญาเณ วตฺตมาเน. ๖- สมฺมา ธมฺมํ วิปสฺสโตติ จตุสจฺจธมฺมํ
วิปสฺสนฺตสฺส, ปุพฺพภาเค วา วิปสฺสนาย อารมฺมณภูตํ ขนฺธปญฺจกเมว. กิญฺจิ วา
ปน อสฺมีติ อญฺญํ วา กิญฺจนํ ๗- "อหํ อสฺมี"ติ ตณฺหามานทิฏฺฐิวเสน ยสฺส สิยา.
                              ทุติยํ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม., อิ. ปวิเวกกามา     ๒ อิ. อาคจฺฉนฺติ    ๓ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ
@๔ ฉ.ม. กายวิเวกตฺถินี   ๕ ฉ.ม. อธิกุฏฺฏนาติ   ๖ ฉ.ม. ปวตฺตมาเน
@๗ ฉ.ม., อิ. กิญฺจิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๘๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=180&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=4686&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=4686&modeTY=2&pagebreak=1#p180