อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๕๘.

สลฺลกฺเขหิ เอตํ, ปญฺหกถนมฺปิ ^๑- มยฺหํ ภาโร"ติ วตฺวา สีลวโต โขติอาทิมาห. ตตฺถ อิธ ตฺยสฺสาติ อิธ เต อสฺส. สมุปพฺยูโฬฺหติ ราสิภูโต. อสิกฺขิโตติ ธนุสิปฺเป อสิกฺขิโต. อกตหตฺโถติ มุฏฺฐิพนฺธาทิวเสน อสมฺปาทิตหตฺโถ. อกตโยคฺโคติ ติณปุญฺชมตฺติกาปุญฺชาทีสุ อกตปริจโย. อกตุปาสโนติ ราชราชมหามตฺตานํ อทสฺสิตสรกฺเขโป. ฉมฺภีติ ปเวธิตกาโย. กามจฺฉนฺโท ปหีโนติอาทีสุ อรหตฺตมคฺเคน กามจฺฉนฺโท ปหีโน โหติ, อนาคามิมคฺเคน พฺยาปาโท, อรหตฺตมคฺเคเนว ถีนมิทฺธํ, ตถา อุทฺธจฺจํ ทุติเยน, ตติเยเนว กุกฺกุจฺจํ, ปฐมมคฺเคน วิจิกิจฺฉา ปหีนา โหติ. อเสกฺเขน สีลกฺขนฺเธนาติ อเสกฺขสฺส สีลกฺขนฺโธ อเสกฺโข สีลกฺขนฺโธ นาม. เอส นโย สพฺพตฺถ. เอตฺถ จ ปุริเมหิ จตูหิ ปเทหิ โลกิยโลกุตฺตรา สีลสมาธิปญฺญาวิมุตฺติโย กถิตา. วิมุตฺติญาณทสฺสนํ ปจฺจเวกฺขณญาณํ โหติ, ตํ โลกิยเมว. อิสฺสตฺถนฺติ ^๒- อุสุสิปฺปํ. พลวิริยนฺติ เอตฺถ พลํ นาม วาโยธาตุ, วิริยํ กายิกเจตสิกวิริยเมว. ภเรติ ภเรยฺย. นาสูรํ ชาติปจฺจยาติ "อยํ ชาติสมฺปนฺโน"ติ เอวํ ชาติการณา อสูรํ น ภเรยฺย. ขนฺติโสรจฺจนฺติ เอตฺถ ขนฺตีติ อธิวาสนขนฺติ, โสรจฺจนฺติ อรหตฺตํ. ธมฺมาติ เอเต เทฺว ธมฺมา. อสฺสเมติ อาวสเถ. วิวเนติ อรญฺญฏฺฐาเน, นิรุทเก อรญฺเญ จตุรสฺสโปกฺขรณิอาทีนิ การเยติ อตฺโถ. ทุคฺเคติ วิสมฏฺฐาเน. สงฺกมนานีติ ปณฺณาสหตฺถสฏฺฐิหตฺถานิ สโมกิณฺณปริสุทธวาลุกานิ สงฺกมนานิ กเรยฺย. อิทานิ เอเตสุ อรญฺญเสนาสเนสุ วสนฺตานํ ภิกฺขูนํ ภิกฺขาจารวตฺตํ อาจิกฺขนฺโต อนฺนปานนฺติอาทิมาห. ตตฺถ เสนาสนานีติ มญฺจปีฐาทีนิ. วิปฺปสนฺเนนาติ ขีณาสวสฺส เทนฺโตปิ สกงฺเขน กิเลสมลิเนน จิตฺเตน อทตฺวา วิปฺปสนฺเนเนว ^๓- ทเทยฺย. ถนยนฺติ คชฺเชนฺโต. สตกฺกุถูติ ^๔- สตสิขโร, อเนกกูโฏต อตฺโถ. อภิสงฺขจฺจาติ อภิสงฺขริตฺวา สโมธาเนตฺวา ราสึ กตฺวา. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. ปญฺหากถนํ ปน ^๒ ฉ.ม. อิสฺสตฺตนฺติ, ม. อิสฺสฏฺฐนฺติ @^๓ ฉ.ม. วิปฺปสนฺเนเนว จิตฺเตน ^๔ ฉ.ม., อิ. สตกฺกกูติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๕๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=158&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=4122&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=4122&modeTY=2&pagebreak=1#p158