ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

หน้าที่ ๑๓.

       อภิกฺกนฺตาย รตฺติยาติ เอตฺถ อภิกฺกนฺตสทฺโท ขยสุนฺทราภิ-
รูปอพฺภานุโมทนาทีสุ ทิสฺสติ. ตตฺถ "อภิกฺกนฺตา ภนฺเต รตฺติ, นิกฺขนฺโต ปฐโม
ยาโม, จิรํนิสินฺโน ภิกฺขุสํโฆ, อุทฺทิสตุ ภนฺเต ภควา ภิกฺขูนํ ปาฏิโมกฺขนฺ"ติ
เอวมาทีส ๑- ขเย ทิสฺสติ. "อยํ อิเมสํ จตุนฺนํ ปุคฺคลานํ อภิกฺกนฺตตโร จ ปณีตตโร
จา"ติ เอวมาทีสุ ๒- สุนฺทเร.
            "โก เม วนฺทติ ปาทานิ     อิทฺธิยา ยสสา ชลํ
             อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน       สพฺพา โอภาสยํ ทิสา"ติ
เอวมาทีสุ ๓- อภิรูเป. "อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม, อภิกฺกนฺตํ โภ โคตมา"ติ
เอวมาทีสุ ๔- อพฺภานุโมทเน. อิธ ปน ขเย. เตน อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา,
ปริกฺขีณาย รตฺติยาติ วุตฺตํ โหติ. ตตฺถายํ เทวปุตฺโต มชฺฌิมยามสมนนฺตเร
อาคโตติ เวทิตพฺโพ. นิยาโม หิ กิเรส เทวตานํ ยทิทํ พุทฺธานํ วา
พุทฺธสาวกานํ วา อุปฏฺฐานํ อาคจฺฉนฺตา มชฺฌิมยามสมนนฺตเรเยว อาคจฺฉนฺติ.
       อภิกฺกนฺตวณฺณาติ อิธ อภิกฺกนฺตสทฺโท อภิรูเป, วณฺณสทฺโท ปน
ฉวิถุติกุลวคฺคการณสณฺฐานปมาณรูปายตนาทีสุ ทิสฺสติ. ตตฺถ "สุวณฺณวณฺโณสิ
ภควา"ติ เอวมาทีสุ ๕- ฉวิยา. "กทา สญฺญูฬฺหา ปน เต คหปติ อิเม สมณสฺส
โคตมสฺส วณฺณา"ติ เอวมาทีสุ ๖- ถุติยํ. "จตฺตาโรเม โภ โคตม วณฺณา"ติ
เอวมาทีสุ ๗- กุลวคฺเค. "อถ เกน นุ วณฺเณน, คนฺธตฺเถโนติ วุจฺจตี"ติ เอวมาทีสุ ๘-
การเณ. "มหนฺตํ หตฺถิราชวณฺณํ อภินิมฺมินิตฺวา"ติ เอวมาทีสุ ๙- สณฺฐาเน. "ตโย
ปตฺตสฺส วณฺณา"ติ เอวมาทีสุ ๑๐- ปมาเณ. "วณฺโณ คนฺโธ รโส โอชา"ติ
เอวมาทีสุ ๑๑- รูปายตเน. โส อิธ ฉวิยา ทฏฺฐพฺโพ. เตน อภิกฺกนฺตวณฺณา
อภิรูปจฺฉวิ, อิฏฺฐวณฺณา มนาปวณฺณาติ วุตฺตํ โหติ. เทวตา หิ มนุสฺสโลกํ
@เชิงอรรถ:  องฺ. อฏฺฐก. ๒๓/๑๑๐/๒๐๗ (สฺยา), วินย. จูฬ. ๗/๓๘๓/๒๐๔ ปาติโมกฺขฏฺฐปนกฺขนฺธก
@ องฺ. จตุกฺก. ๒๑/๑๐๐/๑๑๓ โปตลิยสุตฺต    ขุ. วิมาน. ๒๖/๘๕๗/๘๗
@มณฺฑูกเทวปุตฺต...   วินย. มหาวิ. ๑/๑๕/๗ เวรญฺชกณฺฑ, ขุ.สุ. ๒๕/๘๒/๓๕๒
@กสิภารทฺวาชสุตฺต   ม.ม. ๑๓/๓๙๙/๓๘๔ เสลสุตฺต   ม.ม. ๑๓/๗๗/๕๔ อุปาลิวาทสุตฺต
@ ที.สี. ๙/๒๖๖/๙๒ ตติยอิพฺภวาท     สํ. สคา. ๑๕/๒๓๔/๒๔๖ ปทุมปุปฺผสุตฺต
@ สํ. สคา. ๑๕/๑๓๘/๑๒๔ นาคสุตฺต   ๑๐ วินย. มหาวิ. ๒/๖๐๒/๖๘ นิสฺสคฺคิยกณฺฑ
@๑๑ อภิ. สงฺคณิ. ๓๔/๖๑๗, ๖๒๔,๖๒๘, ๖๔๕/๑๘๙ รูปกณฺฑ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=13&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=315&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=315&modeTY=2&pagebreak=1#p13


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]