อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๔)
หน้าที่ ๑๔๔.

     เปมนียาติ ตาต ราชา เต ปสนฺโน มงฺคลหตฺถิฏฺฐาเนว ฐเปสฺสติ,
ราชารหานิ โภชนาทีนิ ลภิสฺสสีติ เอวรูปี นาเคหิ ปิยาปิตพฺพกถา. สุสฺสูสตีติ
ตํ เปมนียกถํ โสตุกาโม โหติ. ติณฆาโสทกนฺติ ติณฆาสญฺเจว อุทกญฺจ.
ติณฆาสนฺติ ฆาสิตพฺพํ ติณํ, ขาทิตพฺพนฺติ อตฺโถ.
     ปณฺฑโวติ ฑิณฺฑิโม. ๑- สพฺพวงฺกโทสนิหิตนินฺนีตกสาโวติ นิหิตสพฺพวงฺกโทโส
เจว อปนีตกสาโว จ. องฺคนฺเตว สงฺขํ คจฺฉตีติ องฺคสโม โหติ.
     [๒๑๙] เคหสิตสีลานนฺติ ปญฺจกามคุณนิสฺสิตสีลานํ. ญายสฺสาติ
อฏฺฐงฺคิกมคฺคสฺส.
     [๒๒๒] อทนฺตมรณํ มหลฺลโก รญฺโญ นาโค กาลกโตติ รญฺโญ
มหลฺลโก นาโค อทนฺตมรณํ มโต กาลกโต โหติ อทนฺตมรณํ กาลํกิริยํ
นาม กรียตีติ อยเมตฺถ อตฺโถ. เอส นโย สพฺพตฺถ. เสสํ สพฺพตฺถ
อุตฺตานเมวาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                      ทนฺตภูมิสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                         ๖. ภูมิชสุตฺตวณฺณนา
     [๒๒๓] เอวมฺเม สุตนฺติ ภูมิชสุตฺตํ. ตตฺถ ภูมิโชติ อยํ เถโร
ชยเสนราชกุมารสฺส มาตุโล. อาสญฺจ อนาสญฺจาติ กาเลน อาสํ กาเลน อนาสํ.
สเกเนว ถาลิปาเกนาติ ปกติปวตฺตาย ภิกฺขาย ๒- อตฺตโน นิฏฺฐิตภตฺตโตปิ ภตฺเตน
ปริวิสิ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                       ภูมิชสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         --------------
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ทินฺทิโม     ๒ ม. ปกติปวตฺตา สิกฺขา ปวตฺตา จ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๔๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=144&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=3667&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=3667&modeTY=2&pagebreak=1#p144