บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๑) หน้าที่ ๖๑๖.
เหฏฺฐา วุตฺตนยาเนว ฯ สํโยชนวตฺถุสฺมึ ฯ สํโยชนา ปหีนาติปิ ทส สํโยชนา ปหีนาติปิ เอกํ สํโยชนํ ปหีนนฺติปิ วทโต กิเลสปฺปหานเมว อาโรจิตํ โหติ ตสฺมา ปาราชิกํ ฯ {๒๒๔} รโหวตฺถูสุ ฯ รโห อุลฺลปตีติ รโหคโต อรหา อหนฺติ วทติ น มนสา จินฺติติเมว กโรติ เตเนตฺถ ทุกฺกฏํ วุตฺตํ ฯ วิหารวตฺถุ อุปฏฺฐานวตฺถุ จ วุตฺตนยเมว ฯ {๒๒๕} น ทุกฺกรวตฺถุสฺมึ ฯ ตสฺส ภิกฺขุโน อยํ ลทฺธิ อริยปุคฺคลาว ภควโต สาวกาติ ฯ เตนาห เย โข เต ภควโต สาวกา เต เอวํ วเทยฺยุนฺติ ฯ ยสฺมา จสฺส อยํ อธิปฺปาโย สีลวตา อารทฺธวิปสฺสเกน น ทุกฺกรํ อญฺญํ พฺยากาตุํ ปฏิพโล โส อรหตฺตํ ปาปุณิตุนฺติ ตสฺมา อนุลฺลปนาธิปฺปาโย อหนฺติ อาห ฯ วิริยวตฺถุสฺมึ ฯ อาราธนีโยติ สกฺกา อาราเธตุํ สมฺปาเปตุํ นิพฺพตฺเตตุนฺติ อตฺโถ ฯ เสสํ วุตฺตนยเมว ฯ มจฺจุวตฺถุสฺมึ ฯ โส ภิกฺขูติ ยสฺส วิปฏิสาโร อุปฺปชฺชติ โส ภาเยยฺย มยฺหํ ปน อวิปฏิสารวตฺถุกานิ ปริสุทฺธานิ สีลานิ สฺวาหํ กึ มรณสฺส ภายิสฺสามีติ เอตมตฺถวสํ ปฏิจฺจ นาหํ อาวุโส มจฺจุโน ภายามีติ อาห ฯ เตนสฺส อนาปตฺติ ฯ วิปฏิสารวตฺถุสฺมึปิ เอเสว นโย ฯ ตโต ปรานิ ตีณิ วตฺถูนิ วิริยวตฺถุสทิสาเนว ฯ เทสนาวตฺถูสุ ปฐมวตฺถุสฺมึ ตาว ฯ โส ภิกฺขุ ปฏิสงฺขานพเลน อธิวาสนขนฺติยํ ฐตฺวา นาวุโส สกฺกา เยน วา เตน วา อธิวาเสตุนฺติ อาห ฯ เตนสฺส อนาปตฺติ ฯ ทุติเย ปน อตฺตูปนายิกํ อกตฺวา นาวุโส สกฺกา ปุถุชฺชเนนาติ ปริยาเยน วุตฺตตฺตา ถุลฺลจฺจยํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๖๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=616&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=12931&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=12931&modeTY=2&pagebreak=1#p616
จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๑๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]