อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๑)
หน้าที่ ๒๘๓-๒๘๔.

หน้าที่ ๒๘๓.
อิมสฺมึ อตฺเถ เอโส วุจฺจติ โย ปนาติ ฯ
     ภิกฺขุนิทฺเทเส ภิกฺขตีติ ภิกฺขโก ฯ ลภนฺโต วา อลภนฺโต
วา อริยาย ยาจนาย ยาจตีติ อตฺโถ ฯ พุทฺธาทีหิ อชฺฌูปคตํ
ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคตตฺตา ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโต นาม ฯ โย
หิ โกจิ อปฺปํ วา มหนฺตํ วา โภคกฺขนฺธํ ปหาย อคารสฺมา
อนคาริยํ ปพฺพชิโต โส กสิโครกฺขาทีหิ ชีวิตกปฺปนํ หิตฺวา
ลิงฺคสมฺปฏิจฺฉเนเนว ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ
ปรปฏิพทฺธชีวิกตฺตา วา วิหารมชฺเฌ กาชภตฺตํ ภุญฺชมาโนปิ ภิกฺขาจริยํ
อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ ปิณฺฑิยาโลปโภชนํ นิสฺสาย ปพฺพชฺชาย
อุสฺสาหชาตตฺตา วา ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ
อคฺฆผสฺสวณฺณเภเทน ภินฺนํ ปฏํ ธาเรตีติ ภินฺนปฏธโร ฯ ตตฺถ
สตฺถกจฺเฉทเนน อคฺฆเภโท เวทิตพฺโพ ฯ สหสฺสคฺฆนโกปิ หิ ปโฏ
สตฺถเกน ขณฺฑาขณฺฑิกํ ฉินฺโน ภินฺนคฺโฆ โหติ ปุริมคฺฆโต
อุปฑฺฒมฺปิ น อคฺฆติ ฯ สุตฺตสํสิพฺพเนน ผสฺสเภโท เวทิตพฺโพ ฯ
สุขสมฺผสฺโสปิ หิ ปโฏ สุตฺเตหิ สํสิพฺพิโต ภินฺนผสฺโส โหติ
ขรสมฺผสฺสตํ ปาปุณาติ ฯ สูจิมลาทีหิ วณฺณเภโท เวทิตพฺโพ ฯ
สุปริสุทฺโธปิ หิ ปโฏ สูจิกมฺมโต ปฏฺาย สูจิมเลน หตฺถเสทมลชลิกาหิ
อวสาเน รชนกปฺปกรเณหิ จ ภินฺนวณฺโณ โหติ ปกติวณฺณํ
วิชหติ ฯ เอวํ ตีหากาเรหิ ภินฺนํ ปฏํ ธารณโต ภินฺนปฏธโรติ
ภิกฺขุ ฯ คิหิวตฺถวิสภาคานํ กาสาวานํ วา ธารณมตฺเตเนว
ภินฺนปฏธโรติ ภิกฺขุ ฯ สมญฺายาติ ปญฺตฺติยา โวหาเรนาติ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๒๘๔.
อตฺโถ ฯ สมญฺาย เอว หิ เอกจฺโจ ภิกฺขูติ ปญฺายติ ฯ ตถา หิ
นิมนฺตนาทิมฺหิ ภิกฺขูสุ คณิยมาเนสุ สามเณเรปิ คเหตฺวา สตํ
ภิกฺขู สหสฺสํ ภิกฺขูติ วทนฺติ ฯ ปฏิญฺายาติ อตฺตโน ปฏิชานเนน ฯ
ปฏิญฺายปิ หิ เอกจฺโจ ภิกฺขูติ ปญฺายติ ฯ ตสฺส โก เอตฺถาติ
อหํ อาวุโส ภิกฺขูติเอวมาทีสุ สมฺภโว ทฏฺพฺโพ ฯ อยํ ปน
อานนฺทตฺเถเรน วุตฺตา ธมฺมิกา ปฏิญฺา ฯ รตฺติภาเคน ปน
ทุสฺสีลาปิ ปฏิปถํ อาคจฺฉนฺตา โก เอตฺถาติ วุตฺเต อธมฺมิกาย
ปฏิญฺาย อภูตตฺถาย มยํ ภิกฺขูติ วทนฺติ ฯ เอหิภิกฺขูติ ภิกฺขุ
นาม ภควโต เอหิ ภิกฺขูติ เอวํ วจนมตฺเตน ภิกฺขุภาวํ
เอหิภิกฺขูปสมฺปทํ ปตฺโต ฯ ภควา หิ เอหิภิกฺขุภาวาย อุปนิสฺสยสมฺปนฺนํ
ปุคฺคลํ ทิสฺวา รตฺตปํสุกูลนฺตรโต สุวณฺณวณฺณํ ทกฺขิณหตฺถํ
นีหริตฺวา พฺรหฺมโฆสํ นิจฺฉาเรนฺโต เอหิ ภิกฺขุ จร พฺรหมฺจริยํ
สมฺมา ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยายาติ วทติ ฯ ตสฺส สเหว ภควโต
วจเนน คิหิลิงฺคํ อนฺตรธายติ ปพฺพชฺชา จ อุปสมฺปทา จ รุหติ
ภณฺฑุ กาสาววสโน โหติ เอกํ นิวาเสตฺวา เอกํ ปารุปิตฺวา เอกํ
อํเส เปตฺวา วามํสกูเฏ อาลคฺคนีลุปฺปลวณฺณมตฺติกาปตฺโต ฯ
     ติจีวรญฺจ ปตฺโต จ      วาสี สูจิ จ พนฺธนํ
     ปริสฺสาวเนนฏฺเเต     ยุตฺตโยคสฺส ภิกฺขุโนติ
เอวํ วุตฺเตหิ อฏฺหิ ปริกฺขาเรหิ สรีเร ปฏิมุกฺเกหิเยว วสฺสสติกตฺเถโร
วิย อิริยาปถสมฺปนฺโน พุทฺธาจริยโก พุทฺธูปชฺฌายโก สมฺมาสมฺพุทฺธํ
วนฺทมาโนเยว ติฏฺติ ฯ ภควา หิ ปมโพธิยํ เอกสฺมึ กาเล


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๒๘๓-๒๘๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=283&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=5949&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=5949&pagebreak=1#p283