อรรถกถาเล่มที่ ๑ หน้าที่ ๒๗๘.

อุปชฺฌายสฺส โสณกตฺเถรสฺส โมคฺคลิปุตฺตติสฺสตฺเถโร อตฺตโน อุปชฺฌายสฺส สิคฺควตฺเถรสฺส จณฺฑวชฺชิตฺเถรสฺส จ เอวํ สพฺพํ อาจริยปรมฺปรํ เถรตรงฺคํ อาหริตฺวา อตฺตโน อาจริยํ ปาเปตฺวา ฐเปติ ฯ เอวํ อุคฺคหิตา หิ อาจริยปรมฺปรา สุคฺคหิตา โหติ ฯ เอวํ อสกฺโกนฺเตน ปน อวสฺสํ เทฺว ตโย ปริวฏฺฏา อุคฺคเหตพฺพา ฯ สพฺพปจฺฉิเมน หิ นเยน ยถา อาจริโย จ อาจริยาจริโย จ ปาลิญฺจ ปริปุจฺฉญฺจ วทนฺติ ตถา ญาตุํ วฏฺฏติ ฯ อิเมหิ จ ปน ตีหิ ลกฺขเณหิ สมนฺนาคเตน วินยธเรน วตฺถุวินิจฺฉยตฺถํ สนฺนิปติเต สงฺเฆ โอติณฺเณ วตฺถุสฺมึ โจทเกน จ จุทิตเกน จ วุตฺเต วตฺตพฺเพ สหสา อวินิจฺฉินิตฺวาว ฉฏฺฐานานิ โอโลเกตพฺพานิ ฯ กตมานิ ฉ ฯ วตฺถุ โอโลเกตพฺพํ มาติกา โอโลเกตพฺพา ปทภาชนียํ โอโลเกตพฺพํ ติกปริจฺเฉโท โอโลเกตพฺโพ อนฺตราปตฺติ โอโลเกตพฺพา อนาปตฺติ โอโลเกตพฺพา ฯ วตฺถุํ โอโลเกนฺโตปิ หิ ติเณน วา ปณฺเณน วา ปฏิจฺฉาเทตฺวา อาคนฺตพฺพํ น เตฺวว นคฺเคน อาคนฺตพฺพํ โย อาคจฺเฉยฺย อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ เอวํ เอกจฺจํ อาปตฺตึ ปสฺสติ ฯ โส ตํ สุตฺตํ อาเนตฺวา ตํ อธิกรณํ วูปสเมสฺสติ ฯ มาติกํ โอโลเกนฺโตปิ สมฺปชานมุสาวาเท ปาจิตฺติยนฺติอาทินา นเยน ปญฺจนฺนํ อาปตฺตีนํ อญฺญตรํ อาปตฺตึ ปสฺสติ ฯ โส ตํ สุตฺตํ อาเนตฺวา ตํ อธิกรณํ วูปสเมสฺสติ ฯ ปทภาชนียํ โอโลเกนฺโตปิ อกฺขยิเต สรีเร เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสวติ อาปตฺติ ปาราชิกสฺส เยภยฺเยน ขยิเต สรีเร

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๒๗๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=278&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=5844&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=5844&modeTY=2&pagebreak=1#p278