พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๕๗๔]   เตน   โข   ปน  สมเยน  ภิกฺขู  ภิกฺขุนีนํ  อนฺตรายิเก
ธมฺเม   ปุจฺฉนฺติ   ฯ   อุปสมฺปทาเปกฺขาโย   วิตฺถายนฺติ   มงฺกู  โหนฺติ
น   สกฺโกนฺติ   วิสฺสชฺเชตุํ   ฯ   ภควโต   เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ
อนุชานามิ    ภิกฺขเว    เอกโตอุปสมฺปนฺนาย    ภิกฺขุนีสงฺเฆ   วิสุทฺธาย
ภิกฺขุสงฺเฆ อุปสมฺปาเทตุนฺติ ๑- ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๕๔.
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=574&items=1&modeTY=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=574&items=1&modeTY=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=574&items=1&modeTY=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=574&items=1&modeTY=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=574
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_7