ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๔๐๑]   อฏฺฐหิ   ภิกฺขเว  อสทฺธมฺเมหิ  อภิภูโต  ปริยาทินฺนจิตฺโต
เทวทตฺโต   อาปายิโก   เนรยิโก   กปฺปฏฺโฐ   อเตกิจฺโฉ  ฯ  กตเมหิ
@เชิงอรรถ:  ม. พฺยธติ ฯ ยุ. วฺยาธติ ฯ  ม. ยุ. ปุจฺฉิโต จ น กุปฺปติ ฯ
อฏฺฐหิ   ฯ   ลาเภน   ภิกฺขเว   อภิภูโต   ปริยาทินฺนจิตฺโต  เทวทตฺโต
อาปายิโก    เนรยิโก    กปฺปฏฺโฐ    อเตกิจฺโฉ   อลาเภน   ภิกฺขเว
ฯเปฯ   ยเสน   ภิกฺขเว   ฯเปฯ  อยเสน  ภิกฺขเว  ฯเปฯ  สกฺกาเรน
ภิกฺขเว   ฯเปฯ   อสกฺกาเรน   ภิกฺขเว   ฯเปฯ  ปาปิจฺฉตาย  ภิกฺขเว
ฯเปฯ   ปาปมิตฺตตาย   ภิกฺขเว   อภิภูโต   ปริยาทินฺนจิตฺโต  เทวทตฺโต
อาปายิโก   เนรยิโก   กปฺปฏฺโฐ   อเตกิจฺโฉ   อิเมหิ   โข   ภิกฺขเว
อฏฺฐหิ   อสทฺธมฺเมหิ   อภิภูโต   ปริยาทินฺนจิตฺโต  เทวทตฺโต  อาปายิโก
เนรยิโก กปฺปฏฺโฐ อเตกิจฺโฉ ฯ
     {๔๐๑.๑}   สาธุ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  อุปฺปนฺนํ  ลาภํ  อภิภุยฺย  อภิภุยฺย
วิหเรยฺย  อุปฺปนฺนํ  อลาภํ  ฯเปฯ  อุปฺปนฺนํ  ยสํ  อุปฺปนฺนํ  อยสํ  อุปฺปนฺนํ
สกฺการํ    อุปฺปนฺนํ   อสกฺการํ   อุปฺปนฺนํ   ปาปิจฺฉตํ   ฯเปฯ   อุปฺปนฺนํ
ปาปมิตฺตตํ  อภิภุยฺย  อภิภุยฺย  วิหเรยฺย  กญฺจ  ๑-  ภิกฺขเว ภิกฺขุ อตฺถวสํ
ปฏิจฺจ  อุปฺปนฺนํ  ลาภํ  อภิภุยฺย  อภิภุยฺย  วิหเรยฺย  อุปฺปนฺนํ อลาภํ ฯเปฯ
อุปฺปนฺนํ   ยสํ   อุปฺปนฺนํ   อยสํ   อุปฺปนฺนํ   สกฺการํ  อุปฺปนฺนํ  อสกฺการํ
อุปฺปนฺนํ   ปาปิจฺฉตํ   ฯเปฯ   อุปฺปนฺนํ   ปาปมิตฺตตํ   อภิภุยฺย   อภิภุยฺย
วิหเรยฺย   ยํ   หิสฺส   ภิกฺขเว   อุปฺปนฺนํ   ลาภํ   อนภิภุยฺย   วิหรโต
อุปฺปชฺเชยฺยุํ    อาสวา    วิฆาตปริฬาหา    อุปฺปนฺนํ    ลาภํ   อภิภุยฺย
อภิภุยฺย   วิหรโต   เอวํส   เต   อาสวา   วิฆาตปริฬาหา  น  โหนฺติ
ยํ   หิสฺส   ภิกฺขเว   อุปฺปนฺนํ   อลาภํ   ฯเปฯ  อุปฺปนฺนํ  ยสํ  อุปฺปนฺนํ
อยสํ    อุปฺปนฺนํ    สกฺการํ   อุปฺปนฺนํ   อสกฺการํ   อุปฺปนฺนํ   ปาปิจฺฉตํ
@เชิงอรรถ:  ม. กถญฺจ ฯ ยุ กิญฺจ ฯ
ฯเปฯ    อุปฺปนฺนํ    ปาปมิตฺตตํ    อนภิภุยฺย    วิหรโต    อุปฺปชฺเชยฺยุํ
อาสวา    วิฆาตปริฬาหา    ฯเปฯ    อุปฺปนฺนํ    ปาปมิตฺตตํ   อภิภุยฺย
อภิภุยฺย    วิหรโต    เอวํส    เต    อาสวา    วิฆาตปริฬาหา   น
โหนฺติ   อิมํ   ๑-   โข   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   อตฺถวสํ   ปฏิจฺจ  อุปฺปนฺนํ
ลาภํ    อภิภุยฺย    อภิภุยฺย    วิหเรยฺย    อุปฺปนฺนํ    อลาภํ   ฯเปฯ
อุปฺปนฺนํ   ยสํ   อุปฺปนฺนํ   อยสํ   อุปฺปนฺนํ   สกฺการํ  อุปฺปนฺนํ  อสกฺการํ
อุปฺปนฺนํ   ปาปิจฺฉตํ   ฯเปฯ   อุปฺปนฺนํ   ปาปมิตฺตตํ   อภิภุยฺย   อภิภุยฺย
วิหเรยฺย   ฯ   ตสฺมาติห   ภิกฺขเว   อุปฺปนฺนํ   ลาภํ  อภิภุยฺย  อภิภุยฺย
วิหริสฺสาม   ฯ   อุปฺปนฺนํ   อลาภํ  ฯเปฯ  อุปฺปนฺนํ  ยสํ  อุปฺปนฺนํ  อยสํ
อุปฺปนฺนํ    สกฺการํ   อุปฺปนฺนํ   อสกฺการํ   อุปฺปนฺนํ   ปาปิจฺฉตํ   ฯเปฯ
อุปฺปนฺนํ    ปาปมิตฺตตํ    อภิภุยฺย    อภิภุยฺย    วิหริสฺสามาติ   เอวญฺหิ
โว ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ
     [๔๐๒]   ตีหิ   ภิกฺขเว   อสทฺธมฺเมหิ   อภิภูโต  ปริยาทินฺนจิตฺโต
เทวทตฺโต   อาปายิโก   เนรยิโก   กปฺปฏฺโฐ   อเตกิจฺโฉ  ฯ  กตเมหิ
ตีหิ    ฯ    ปาปิจฺฉตา    ปาปมิตฺตตา   โอรมตฺตเกน   วิเสสาธิคเมน
อนฺตรา   โวสานํ   อาปาทิ   อิเมหิ   โข   ภิกฺขเว  ตีหิ  อสทฺธมฺเมหิ
อภิภูโต     ปริยาทินฺนจิตฺโต     เทวทตฺโต     อาปายิโก    เนรยิโก
กปฺปฏฺโฐติ ๒- ฯ
     [๔๐๓]   มา ชาตุ โกจิ โลกสฺมึ      ปาปิจฺโฉ อุปปชฺชถ ๓-
@เชิงอรรถ:  ม. อิทํ โข ฯ  ม. ยุ. กปฺปฏฺโฐ อเตกิจฺโฉติ ฯ  ม. ยุ. อุทปชฺชถ ฯ
                  ตทิมินาปิ ชานาถ                ปาปิจฺฉานํ ยถา คติ ฯ
                  ปณฺฑิโตติ สมญฺญาโต          ภาวิตตฺโตติ สมฺมโต
                  ชลํ ว ยสสา อฏฺฐา               เทวทตฺโตติ เม สุตํ ฯ
                  โส ปมาทํ อนุจิณฺโณ            อาสชฺช นํ ตถาคตํ
                  อวีจินิรยํ ปตฺโต                    จตุทฺวารํ ภยานกํ ฯ
                  อทุฏฺฐสฺส หิ โย ทุพฺเภ ๑-      ปาปกมฺมํ อกุพฺพโต
                  ตเมว ปาปํ ผุสติ                  ทุฏฺฐจิตฺตํ อนาทรํ ฯ
                  สมุทฺทํ วิสกุมฺเภน                โย มญฺเญยฺย ปทูสิตุํ
                  น โส เตน ปทูเสยฺย              เภสฺมา ๒- หิ อุทธี มหา
                  เอวเมว ตถาคตํ                   โย วาเทนูปหึสติ
                  สมคตํ ๓- สนฺตจิตฺตํ             วาโท ตมฺหิ น รูหติ ฯ
                  ตาทิสํ มิตฺตํ กุพฺเพถ             ตญฺจ เสเวยฺย ๔- ปณฺฑิโต
                  ยสฺส มคฺคานุโค ภิกฺขุ           ขยํ ทุกฺขสฺส ปาปุเณติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๒๐๑-๒๐๔. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=401&items=3&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=401&items=3&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=401&items=3&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=401&items=3&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=401              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :