ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๓๗๒]   เตน   โข  ปน  สมเยน  ภควา  คิชฺฌกูฏสฺส  ปพฺพตสฺส
ฉายายํ    ๒-   จงฺกมติ   ฯ   อถโข   เทวทตฺโต   คิชฺฌกูฏํ   ปพฺพตํ
อภิรูยฺหิตฺวา   ๓-   มหตึ   สิลํ   ปวิชฺฌิ   อิมาย  สมณํ  โคตมํ  ชีวิตา
โวโรเปสฺสามีติ  ฯ  เทฺว  ปพฺพตกูฏา  สมาคนฺตฺวา  ตํ  สิลํ สมฺปฏิจฺฉึสุ ฯ
ตโต   ปปฏิกา   อุปฺปติตฺวา   ภควโต   ปาเท   รุหิรํ   อุปฺปาเทสิ  ฯ
อถโข   ภควา   อุทฺธํ   อุลฺโลเกตฺวา  เทวทตฺตํ  เอตทโวจ  พหุํ  ตยา
โมฆปุริส     อปุญฺ    ปสุตํ    ยํ    ตฺวํ    ทุฏฺจิตฺโต    วธกจิตฺโต
ตถาคตสฺส รุหิรํ อุปฺปาเทสีติ ฯ
     {๓๗๒.๑}   อถโข   ภควา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   อิทํ   ภิกฺขเว
เทวทตฺเตน     ปมํ     อนนฺตริกกมฺมํ    อุปจิตํ    ยํ    ทุฏฺจิตฺเตน
วธกจิตฺเตน    ตถาคตสฺส    รุหิรํ    อุปฺปาทิตนฺติ   ฯ   อสฺโสสุํ   โข
ภิกฺขู  เทวทตฺเตน  กิร  ภควโต  วโธ  ปยุตฺโตติ  ฯ  เต  จ  ๔- ภิกฺขู
ภควโต   วิหารสฺส   ปริโต   ปริโต  จงฺกมนฺติ  อุจฺจาสทฺทา  มหาสทฺทา
@เชิงอรรถ:  ม. ปาณุเปตํ สรณํ คเตติ ฯ  ม. ฉายาย ฯ ยุ. ปจฺฉายายํ ฯ
@ ม. อารูหิตฺวา ฯ ยุ. อภิรูหิตฺวา ฯ  ยุ. เตธ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๔.

สชฺฌายํ กโรนฺตา ภควโต รกฺขาวรณคุตฺติยา ฯ {๓๗๒.๒} อสฺโสสิ โข ภควา อุจฺจาสทฺทํ มหาสทฺทํ สชฺฌายสทฺทํ สุตฺวาน อายสฺมนฺตํ อานนฺทํ อามนฺเตสิ กินฺนุ โข โส อานนฺท อุจฺจาสทฺโท มหาสทฺโท สชฺฌายสทฺโทติ ฯ อสฺโสสุํ โข ภนฺเต ภิกฺขู เทวทตฺเตน กิร ภควโต วโธ ปยุตฺโตติ เต จ ภนฺเต ภิกฺขู ภควโต วิหารสฺส ปริโต ปริโต จงฺกมนฺติ อุจฺจาสทฺทา มหาสทฺทา สชฺฌายํ กโรนฺตา ภควโต รกฺขาวรณคุตฺติยา โส เอโส ภควา อุจฺจาสทฺโท มหาสทฺโท สชฺฌายสทฺโทติ ฯ เตนหานนฺท มม วจเนน เต ภิกฺขู อามนฺเตหิ สตฺถา อายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ฯ {๓๗๒.๓} เอวํ ภนฺเตติ โข อายสฺมา อานนฺโท ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา เยน เต ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เต ภิกฺขู เอตทโวจ สตฺถา อายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ฯ เอวมาวุโสติ โข เต ภิกฺขู อายสฺมโต อานนฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺเน โข เต ภิกฺขู ภควา เอตทโวจ อฏฺานเมตํ ภิกฺขเว อนวกาโส โย ปรุปกฺกเมน ตถาคตํ ชีวิตา โวโรเปยฺย น ปรุปกฺกเมน ภิกฺขเว ตถาคตา ปรินิพฺพายนฺติ ๑- ฯ {๓๗๒.๔} ปญฺจิเม ภิกฺขเว สตฺถาโร สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมึ กตเม ปญฺจ อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ สตฺถา อปริสุทฺธสีโล สมาโน ปริสุทฺธสีโลมฺหีติ ปฏิชานาติ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. รา. อนุปกฺกเมน ภิกฺขเว ตถาคตา ปรินิพฺพายนฺติ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๕.

ปริสุทฺธํ เม สีลํ ปริโยทาตํ อสงฺกิลิฏฺนฺติ จ ฯ ตเมนํ สาวกา เอวํ ชานนฺติ อยํ โข ภวํ สตฺถา อปริสุทฺธสีโล สมาโน ปริสุทฺธสีโลมฺหีติ ปฏิชานาติ ปริสุทฺธํ เม สีลํ ปริโยทาตํ อสงฺกิลิฏฺนฺติ จ มยญฺเจว โข ปน คิหีนํ อาโรเจยฺยาม นาสฺสสฺส มนาปํ ยํ โข ปนสฺส อมนาปํ กถนฺตํ มยนฺเตน สมุทาจเรยฺยาม สมฺมนฺนติ โข ปน จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลาน- ปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรน ยํ ตุโม กริสฺสติ ตุโม ว เตน ปญฺายิสฺสตีติ ฯ เอวรูปํ โข ภิกฺขเว สตฺถารํ สาวกา สีลโต รกฺขนฺติ ฯ เอวรูโป จ ปน สตฺถา สาวเกหิ สีลโต รกฺขํ ปจฺจาสึสติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๘๓-๑๘๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=372&items=1&pagebreak=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=372&items=1&pagebreak=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=372&items=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=372&items=1&pagebreak=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=372              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :