ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๓๖๙]   อถโข  โส  เอโก  ปุริโส  อสิจมฺมํ  คเหตฺวา  ธนุกลาปํ
สนฺนยฺหิตฺวา    เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควโต
อวิทูเร   ภีโต   อุพฺพิคฺโค   อุสฺสงฺกี   อุตฺรโสฺต   ปตฺถทฺเธน   กาเยน
อฏฺฐาสิ   ฯ   อทฺทสา   โข   ภควา  ตํ  ปุริสํ  ภีตํ  อุพฺพิคฺคํ  อุสฺสงฺกึ
อุตฺรสฺตํ   ปตฺถทฺเธน   กาเยน   ฐิตํ   ทิสฺวาน   ตํ   ปุริสํ  เอตทโวจ
เอหาวุโส   มา   ภายีติ   ฯ   อถโข  โส  ปุริโส  อสิจมฺมํ  เอกมนฺตํ
กริตฺวา   ธนุกลาปํ  นิกฺขิปิตฺวา  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา
ภควโต   ปาเทสุ   สิรสา   นิปติตฺวา   ภควนฺตํ   เอตทโวจ   อจฺจโย
มํ    ภนฺเต    อจฺจคมา    ยถาพาลํ   ยถามูฬฺหํ   ยถาอกุสลํ   ยฺวาหํ
ทุฏฺฐจิตฺโต    วธกจิตฺโต   อิธุปสงฺกนฺโต   ตสฺส   เม   ภนฺเต   ภควา
อจฺจยํ อจฺจยโต ปฏิคฺคณฺหาตุ อายตึ สํวรายาติ ฯ
     {๓๖๙.๑}   อิงฺฆ ๑- ตฺวํ อาวุโส อจฺจโย อจฺจคมา ยถาพาลํ ยถามูฬฺหํ
ยถาอกุสลํ  ยํ  ตฺวํ  ทุฏฺฐจิตฺโต  วธกจิตฺโต  อิธุปสงฺกนฺโต ยโต จ โข ตฺวํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ตคฺฆ ฯ
อาวุโส   อจฺจยํ   อจฺจยโต   ทิสฺวา   ยถาธมฺมํ  ปฏิกโรสิ  ตนฺเต  มยํ
ปฏิคฺคณฺหาม    วุฑฺฒิ    เหสา    อาวุโส    อริยสฺส    วินเย    โย
อจฺจยํ    อจฺจยโต    ทิสฺวา    ยถาธมฺมํ    ปฏิกโรติ   อายตึ   สํวรํ
อาปชฺชตีติ ฯ
     {๓๖๙.๒}   อถโข   ภควา   ตสฺส   ปุริสสฺส  อนุปุพฺพิกถํ  กเถสิ
เสยฺยถีทํ    ทานกถํ    สีลกถํ   สคฺคกถํ   กามานํ   อาทีนวํ   โอการํ
สงฺกิเลสํ    เนกฺขมฺเม   อานิสํสํ   ปกาเสสิ   ฯ   ยทา   ตํ   ภควา
อญฺญาสิ    กลฺลจิตฺตํ   มุทุจิตฺตํ   วินีวรณจิตฺตํ   อุทคฺคจิตฺตํ   ปสนฺนจิตฺตํ
อถ   ยา   พุทฺธานํ   สามุกฺกํสิกา   ธมฺมเทสนา   ตํ   ปกาเสสิ  ทุกฺขํ
สมุทยํ   นิโรธํ   มคฺคํ   ฯ  เสยฺยถาปิ  นาม  สุทฺธํ  วตฺถํ  อปคตกาฬกํ
สมฺมเทว   รชนํ   ปฏิคฺคเณฺหยฺย   เอวเมว   ตสฺส   ปุริสสฺส  ตสฺมึเยว
อาสเน    วิรชํ    วีตมลํ   ธมฺมจกฺขุํ   อุทปาทิ   ยงฺกิญฺจิ   สมุทยธมฺมํ
สพฺพนฺตํ นิโรธธมฺมนฺติ ฯ
     {๓๖๙.๓}   อถโข    โส    ปุริโส    ทิฏฺฐธมฺโม   ปตฺตธมฺโม
วิทิตธมฺโม       ปริโยคาฬฺหธมฺโม      ติณฺณวิจิกิจฺโฉ      วิคตกถํกโถ
เวสารชฺชปฺปตฺโต    อปรปฺปจฺจโย    สตฺถุสาสเน   ภควนฺตํ   เอตทโวจ
อภิกฺกนฺตํ   ภนฺเต   อภิกฺกนฺตํ   ภนฺเต   เสยฺยถาปิ   ภนฺเต   นิกฺกุชฺชิตํ
วา   อุกฺกุชฺเชยฺย   ปฏิจฺฉนฺนํ   วา   วิวเรยฺย   มูฬฺหสฺส   วา   มคฺคํ
อาจิกฺเขยฺย    อนฺธกาเร   วา   เตลปฺปชฺโชตํ   ธาเรยฺย   จกฺขุมนฺโต
รูปานิ    ทกฺขนฺตีติ    เอวเมวํ    ภควตา    อเนกปริยาเยน   ธมฺโม
ปกาสิโต    เอสาหํ    ภนฺเต    ภควนฺตํ    สรณํ   คจฺฉามิ   ธมฺมญฺจ
ภิกฺขุสงฺฆญฺจ    อุปาสกํ   มํ   ภควา   ธาเรตุ   อชฺชตคฺเค   ปาณุเปตํ
สรณํ   คตนฺติ   ฯ   อถโข   ภควา   ตํ   ปุริสํ  เอตทโวจ  มา  โข
ตฺวํ   อาวุโส   อิมินา   มคฺเคน   คจฺฉ   อิมินา   มคฺเคน   คจฺฉาหีติ
อญฺเญน มคฺเคน อุยฺโยเชสิ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๘๐-๑๘๒. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=369&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=369&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=369&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=369&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=369              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :