ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๑๒ อภิ. ป.(๖) ปจฺจนีย-อนุโลมปจฺจนีย-ปจฺจนียานุโลม
           นสนิทสฺสนตฺติกโนอาสวทุเก สนิทสฺสนตฺติกอาสวทุกํ
     [๗๓๒]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ   โนอาสวํ   ธมฺมํ  ปฏิจฺจ  อนิทสฺสน-
อปฺปฏิโฆ อาสโว ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๓๓]   เหตุยา ตีณิ ฯ
     [๗๓๔]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ   นโนอาสวํ  ธมฺมํ  ปฏิจฺจ  สนิทสฺสน-
สปฺปฏิโฆ โนอาสโว ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๓๕]   เหตุยา เอกวีส ฯ
            นสนิทสฺสนตฺติกนสาสวทุกสนิทสฺสนตฺติกสาสวทุกํ
     [๗๓๖]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ   นสาสวํ   ธมฺมํ   ปฏิจฺจ  สนิทสฺสน-
สปฺปฏิโฆ สาสโว ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๓๗]   เหตุยา เอกวีส ฯ
                 นสนิทสฺสนตฺติกอาสวสมฺปยุตฺตทุเก
                   สนิทสฺสนตฺติกอาสวสมฺปยุตฺตทุกํ
     [๗๓๘]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ    นอาสวสมฺปยุตฺตํ    ธมฺมํ   ปฏิจฺจ
อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ อาสวสมฺปยุตฺโต ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๓๙]   เหตุยา ตีณิ ฯ
     [๗๔๐]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ    นอาสววิปฺปยุตฺตํ    ธมฺมํ   ปฏิจฺจ
สนิทสฺสนสปฺปฏิโฆ   อาสววิปฺปยุตฺโต   ธมฺโม  อุปฺปชฺชติ  เหตุปจฺจยา:  ฯ
เอกวีส ฯ
                  นสนิทสฺสนตฺติกนอาสวสาสวทุเก
                     สนิทสฺสนตฺติกอาสวสาสวทุกํ
     [๗๔๑]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ    นอาสวญฺเจวนอนาสวญฺจ    ธมฺมํ
ปฏิจฺจ    อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ    อาสโวเจวสาสโวจ    ธมฺโม   อุปฺปชฺชติ
เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๔๒]   เหตุยา ตีณิ ฯ
     [๗๔๓]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ    นอนาสวญฺเจวนโนจอาสวํ    ธมฺมํ
ปฏิจฺจ    สนิทสฺสนสปฺปฏิโฆ   สาสโวเจวโนจอาสโว   ธมฺโม   อุปฺปชฺชติ
เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๔๔]   เหตุยา เอกวีส ฯ
               นสนิทสฺสนตฺติกนอาสวอาสวสมฺปยุตฺตทุเก
                  สนิทสฺสนตฺติกอาสวอาสวสมฺปยุตฺตทุกํ
     [๗๔๕]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ     นอาสวญฺเจวนอาสววิปฺปยุตฺตญฺจ
ธมฺมํ   ปฏิจฺจ   อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ   อาสโวเจวอาสวสมฺปยุตฺโตจ   ธมฺโม
อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๔๖]   เหตุยา ตีณิ ฯ
     [๗๔๗]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ     นอาสววิปฺปยุตฺตญฺเจวนโนจอาสวํ
ธมฺมํ     ปฏิจฺจ     อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ    อาสวสมฺปยุตฺโตเจวโนจอาสโว
ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๔๘]   เหตุยา ตีณิ ฯ
              นสนิทสฺสนตฺติกอาสววิปฺปยุตฺตนสาสวทุเก
                สนิทสฺสนตฺติกอาสววิปฺปยุตฺตสาสวทุกํ
     [๗๔๙]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ    อาสววิปฺปยุตฺตํ    นสาสวํ   ธมฺมํ
ปฏิจฺจ   สนิทสฺสนสปฺปฏิโฆ   อาสววิปฺปยุตฺโต   สาสโว  ธมฺโม  อุปฺปชฺชติ
เหตุปจฺจยา: ฯ เอกวีส ฯ
     [๗๕๐]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ    อาสววิปฺปยุตฺตํ   นอนาสวํ   ธมฺมํ
ปฏิจฺจ     อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ     อาสววิปฺปยุตฺโต    อนาสโว    ธมฺโม
อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๕๑]   เหตุยา ตีณิ ฯ
                  นสนิทสฺสนตฺติกโนสญฺโญชนโคจฺฉกทุเก
                    นสนิทสฺสนตฺติกสญฺโญชนโคจฺฉกทุกํ
     [๗๕๒]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ     โนสญฺโญชนํ    ธมฺมํ    ปฏิจฺจ
อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ สญฺโญชโน ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๕๓]   เหตุยา ตีณิ ฯ
                 นสนิทสฺสนตฺติกโนคนฺถโคจฺฉกทุเก
                    สนิทสฺสนตฺติกคนฺถโคจฺฉกทุกํ
     [๗๕๔]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ  โนคนฺถํ  ธมฺมํ  ปฏิจฺจ อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ
คนฺโถ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๕๕]   เหตุยา ตีณิ ฯ
                 นสนิทสฺสนตฺติกโนโอฆโคจฺฉกทุเก
                    สนิทสฺสนตฺติกโอฆโคจฺฉกทุกํ
     [๗๕๖]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ  โนโอฆํ  ธมฺมํ  ปฏิจฺจ อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ
โอโฆ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๕๗]   เหตุยา ตีณิ ฯ
                 นสนิทสฺสนตฺติกโนโยคโคจฺฉกทุเก
                    สนิทสฺสนตฺติกโยคโคจฺฉกทุกํ
     [๗๕๘]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ  โนโยคํ  ธมฺมํ  ปฏิจฺจ อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ
โยโค ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๕๙]   เหตุยา ตีณิ ฯ
                นสนิทสฺสนตฺติกโนนีวรณโคจฺฉกทุเก
                   สนิทสฺสนตฺติกนีวรณโคจฺฉกทุกํ
     [๗๖๐]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ  โนนีวรณํ  ธมฺมํ ปฏิจฺจ อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ
นีวรโณ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๖๑]   เหตุยา ตีณิ ฯ
               นสนิทสฺสนตฺติกโนปรามาสโคจฺฉกทุเก
                  สนิทสฺสนตฺติกปรามาสโคจฺฉกทุกํ
     [๗๖๒]   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ     โนปรามาสํ    ธมฺมํ    ปฏิจฺจ
อนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ ปรามาโส ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ
     [๗๖๓]   เหตุยา ตีณิ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๔๕๖-๔๖๐. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=45&item=2424&items=32&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=45&item=2424&items=32&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=45&item=2424&items=32&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=45&item=2424&items=32&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=45&i=2424              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_45

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :