ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)
                             สตฺตมสิกฺขาปทํ
     [๖๑๐]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  ราชคเห  วิหรติ เวฬุวเน
กลนฺทกนิวาเป  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขู  ตโปเท  นฺหายนฺติ ฯ
อถโข   ๑-   ราชา   มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร  สีสํ  นฺหายิสฺสามีติ
ตโปทํ   คนฺตฺวา   ยาว   อยฺยา   นฺหายนฺตีติ  เอกมนฺตํ  ปฏิมาเนสิ  ฯ
ภิกฺขู   ยาว  สมนฺธการา  นฺหายึสุ  ฯ  อถโข  ราชา  มาคโธ  เสนิโย
พิมฺพิสาโร  วิกาเล  สีสํ  นฺหายิตฺวา  นครทฺวาเร  ถกฺกิเต  ๒- พหินคเร
วสิตฺวา   กาลสฺเสว  อสมฺภินฺเนน  วิเลปเนน  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
     {๖๑๐.๑}   เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข  ราชานํ  มาคธํ เสนิยํ พิมฺพิสารํ
ภควา  เอตทโวจ  กิสฺส  ตฺวํ  มหาราช  กาลสฺเสว  อาคโต อสมฺภินฺเนน
วิเลปเนนาติ   ฯ  อถโข  ราชา  มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร  ภควโต
เอตมตฺถํ  อาโรเจสิ  ฯ  อถโข  ภควา  ราชานํ  มาคธํ เสนิยํ พิมฺพิสารํ
ธมฺมิยา   กถาย   สนฺทสฺเสสิ   สมาทเปสิ   สมุตฺเตเชสิ  สมฺปหํเสสิ  ฯ
อถโข   ราชา   มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร  ภควตา  ธมฺมิยา  กถาย
สนฺทสฺสิโต     สมาทปิโต    สมุตฺเตชิโต    สมฺปหํสิโต    อุฏฺายาสนา
ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ   กตฺวา   ปกฺกามิ  ฯ  อถโข  ภควา
เอตสฺมึ    นิทาเน    เอตสฺมึ   ปกรเณ   ภิกฺขุสงฺฆํ   สนฺนิปาตาเปตฺวา
ภิกฺขู   ปฏิปุจฺฉิ   สจฺจํ   กิร   ภิกฺขเว   ภิกฺขู  ราชานํปิ  ปสฺสิตฺวา  น
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เตน โข ปน สมเยน ฯ   ม. ถกิเต ฯ
มตฺตํ   ชานิตฺวา   นฺหายนฺตีติ   ฯ   สจฺจํ   ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ
ภควา   กถํ   หิ   นาม  เต  ภิกฺขเว  โมฆปุริสา  ราชานํปิ  ปสฺสิตฺวา
น   มตฺตํ   ชานิตฺวา   นฺหายิสฺสนฺติ   เนตํ   ภิกฺขเว  อปฺปสนฺนานํ  วา
ปสาทาย    ปสนฺนานํ    วา    ภิยฺโยภาวาย   ฯเปฯ   เอวญฺจ   ปน
ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๖๑๐.๒}   โย   ปน   ภิกฺขุ   โอเรนฑฺฒมาสํ   ๑-  นฺหาเยยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     {๖๑๐.๓}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺตฺตํ โหติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๙๘-๓๙๙. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=2&item=610&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=2&item=610&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=2&item=610&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=2&item=610&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=610              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=9599              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=9599              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_2

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :