ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ
     [๔๒๐]   เอกมิทาหํ  มหาราช  สมยํ  ตตฺเถว  เวภฬิเค  ๒- นาม
นิคเม   วิหรามิ   ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  กุฏิ  โอวสฺสติ  ฯ  อถ
ขฺวาหํ    มหาราช   ภิกฺขู   อามนฺเตสึ   คจฺฉถ   ภิกฺขเว   ฆฏิการสฺส
กุมฺภการสฺส   นิเวสเน   ติณํ   ชานาถาติ   ฯ  เอวํ  วุตฺเต  มหาราช
@เชิงอรรถ:  ยุ. ภคฺคโว ฯ    ยุ. เวภฬิงฺเค ฯ
เต   ภิกฺขู   มํ  เอตทโวจุํ  นตฺถิ  โข  ภนฺเต  ฆฏิการสฺส  กุมฺภการสฺส
นิเวสเน    ติณํ    อตฺถิ   จ   ขฺวาสฺส   อาเวสนํ   ติณจฺฉทนนฺติ   ฯ
คจฺฉถ     ภิกฺขเว    ฆฏิการสฺส    กุมฺภการสฺส    อาเวสนํ    อุตฺติณํ
กโรถาติ   ฯ   อถ  โข  เต  มหาราช  ภิกฺขู  ฆฏิการสฺส  กุมฺภการสฺส
อาเวสนํ    อุตฺติณมกํสุ    ฯ    อถ    โข    มหาราช    ฆฏิการสฺส
กุมฺภการสฺส    มาตาปิตโร   เต   ภิกฺขู   เอตทโวจุํ   เก   อาเวสนํ
อุตฺติณํ    กโรนฺตีติ   ฯ   ภิกฺขู   ภคินิ   กสฺสปสฺส   ภควโต   อรหโต
สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส กุฏิ โอวสฺสตีติ ฯ หรถ ภนฺเต หรถ ภทฺรมุขาติ ฯ
     {๔๒๐.๑}   อถ   โข   มหาราช   ฆฏิกาโร   กุมฺภกาโร  เยน
มาตาปิตโร   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   มาตาปิตโร  เอตทโวจ  เก
อาเวสนํ   อุตฺติณมกํสูติ   ฯ   ภิกฺขู   ตาต   กสฺสปสฺส   กิร   ภควโต
อรหโต   สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส   กุฏิ   โอวสฺสตีติ   ฯ   อถ  โข  มหาราช
ฆฏิการสฺส   กุมฺภการสฺส   เอตทโหสิ   ลาภา   วต   เม  สุลทฺธํ  วต
เม    ยสฺส    เม   กสฺสโป   ภควา   อรหํ   สมฺมาสมฺพุทฺโธ   เอวํ
อภิวิสฺสฏฺโฐติ   ฯ   อถ   โข   มหาราช  ฆฏิการํ  กุมฺภการํ  อฑฺฒมาสํ
ปีติสุขํ   น   วิชหิ   สตฺตาหํ   มาตาปิตูนํ   ฯ  อถ  โข  ตํ  มหาราช
อาเวสนํ    สพฺพํ    เตมาสํ   อากาสจฺฉทนํ   อฏฺฐาสิ   น   จาติวสฺสิ
เอวรูโป   จ   มหาราช   ฆฏิกาโร   กุมฺภกาโรติ   ฯ  ลาภา  ภนฺเต
ฆฏิการสฺส    กุมฺภการสฺส    สุลทฺธํ   ภนฺเต   ฆฏิการสฺส   กุมฺภการสฺส
ยสฺส ภควา เอวํ อภิวิสฺสฏฺโฐติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓๘๕-๓๘๖. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=13&item=420&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=13&item=420&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=13&item=420&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=13&item=420&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=420              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=9&A=5108              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=9&A=5108              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_13

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :