ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๕ วินย. มหาวคฺโค (๒)
     [๑๓๓]   เตน  โข  ปน  สมเยน  พาราณเสยฺยกสฺส  เสฏฺิปุตฺตสฺส
โมกฺขจิกาย   กีฬนฺตสฺส   อนฺตคณฺาพาโธ   โหติ  ฯ  เตน  ๑-  ยาคุปิ
ปีตา   น   สมฺมาปริณามํ   คจฺฉติ   ภตฺตํปิ   ภุตฺตํ   น   สมฺมาปริณามํ
คจฺฉติ   อุจฺจาโรปิ   ปสฺสาโวปิ  น  ปคุโณ  ฯ  โส  เตน  กิโส  โหติ
ลูโข     ทุพฺพณฺโณ     อุปฺปณฺฑุปฺปณฺฑุกชาโต     ธมนิสนฺถตคตฺโต     ฯ
อถโข   พาราณเสยฺยกสฺส   เสฏฺิสฺส   เอตทโหสิ   มยฺหํ  โข  ปุตฺตสฺส
ตาทิโส   อาพาโธ   ยาคุปิ   ปีตา   น   สมฺมาปริณามํ  คจฺฉติ  ภตฺตํปิ
ภุตฺตํ   น   สมฺมาปริณามํ   คจฺฉติ   อุจฺจาโรปิ   ปสฺสาโวปิ  น  ปคุโณ
โส     เตน     กิโส     ลูโข     ทุพฺพณฺโณ    อุปฺปณฺฑุปฺปณฺฑุกชาโต
ธมนิสนฺถตคตฺโต    ยนฺนูนาหํ    ราชคหํ    คนฺตฺวา    ราชานํ    ชีวกํ
เวชฺชํ ยาเจยฺยํ ปุตฺตํ เม ติกิจฺฉิตุนฺติ ฯ
     {๑๓๓.๑}   อถ  โข  พาราณเสยฺยโก  เสฏฺี ราชคหํ คนฺตฺวา เยน
ราชา  มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา  ราชานํ
มาคธํ  เสนิยํ  พิมฺพิสารํ  เอตทโวจ  มยฺหํ  โข  เทว  ปุตฺตสฺส  ตาทิโส
อาพาโธ   ยาคุปิ   ปิตา   น   สมฺมาปริณามํ  คจฺฉติ  ภตฺตํปิ  ภุตฺตํ  น
สมฺมาปริณามํ  คจฺฉติ  อุจฺจาโรปิ  ปสฺสาโวปิ  น  ปคุโณ  โส  เตน กิโส
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เยน ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๓.

ลูโข ทุพฺพณฺโณ อุปฺปณฺฑุปฺปณฺฑุกชาโต ธมนิสนฺถตคตฺโต สาธุ เทโว ชีวกํ เวชฺชํ อาณาเปตุ ปุตฺตํ เม ติกิจฺฉิตุนฺติ ฯ {๑๓๓.๒} อถโข ราชา มาคโธ เสนิโย พิมฺพิสาโร ชีวกํ โกมารภจฺจํ อาณาเปสิ คจฺฉ ภเณ ชีวก พาราณสึ คนฺตฺวา พาราณเสยฺยกํ เสฏฺิปุตฺตํ ติกิจฺฉาหีติ ฯ เอวํ เทวาติ โข ชีวโก โกมารภจฺโจ รญฺโ มาคธสฺส เสนิยสฺส พิมฺพิสารสฺส ปฏิสฺสุณิตฺวา พาราณสึ คนฺตฺวา เยน พาราณเสยฺยโก เสฏฺิปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา พาราณเสยฺยกสฺส เสฏฺิปุตฺตสฺส วิการํ สลฺลกฺเขตฺวา ชนํ อุสฺสาเรตฺวา ติโรกรณึ ปริกฺขิปิตฺวา ถมฺเภ อุปนิพนฺธิตฺวา ๑- ภริยํ ปุรโต เปตฺวา อุทรจฺฉวึ อุปฺปาเฏตฺวา ๒- อนฺตคณฺึ นีหริตฺวา ภริยาย ทสฺเสสิ ปสฺส เต สามิกสฺส อาพาธํ อิมินา ยาคุปิ ปีตา น สมฺมาปริณามํ คจฺฉติ ภตฺตํปิ ภุตฺตํ น สมฺมาปริณามํ คจฺฉติ อุจฺจาโรปิ ปสฺสาโวปิ น ปคุโณ อิมินายํ กิโส ลูโข ทุพฺพณฺโณ อุปฺปณฺฑุปฺปณฺฑุกชาโต ธมนิสนฺถตคตฺโตติ อนฺตคณฺึ วินิเวเตฺวา อนฺตานิ ปฏิปเวเสตฺวา อุทรจฺฉวึ สิพฺเพตฺวา อาเลปํ อทาสิ ฯ {๑๓๓.๓} อถโข พาราณเสยฺยโก เสฏฺิปุตฺโต นจิรสฺเสว อโรโค อโหสิ ฯ อถโข พาราณเสยฺยโก เสฏฺี ปุตฺโต เม อโรโค ิโตติ ชีวกสฺส โกมารภจฺจสฺส โสฬส สหสฺสานิ ปาทาสิ ฯ อถโข ชีวโก โกมารภจฺโจ ตานิ โสฬส สหสฺสานิ อาทาย ปุนเทว ราชคหํ @เชิงอรรถ: ยุ. อุพฺพนฺธิตฺวา ฯ ยุ. อุปฺผาเลตฺวา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๔.

ปจฺจาคจฺฉิ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๑๘๒-๑๘๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=5&item=133&items=1&pagebreak=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=5&item=133&items=1&pagebreak=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=5&item=133&items=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=5&item=133&items=1&pagebreak=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=5&i=133              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_5 https://84000.org/tipitaka/english/?index_5

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]