ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)
     [๒๘๘]   อนาปตฺติ   เอกโต   อุทฺทิสาเปนฺโต   เอกโต  สชฺฌายํ
@เชิงอรรถ:  ยุ. อิทํ ปาฐทฺวยํ น ทิสฺสติ ฯ   ม. รุนฺติ ฯ   อติเรกปาเฐน ภวิตพฺพํ ฯ
@ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
กโรนฺโต   เยภุยฺเยน   ปคุณํ   คนฺถํ   ภณนฺตํ   โอปาเตติ  โอสาเรนฺตํ
โอปาเตติ อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                          จตุตฺถสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                   -------
                              ปญฺจมสิกฺขาปทํ
     [๒๘๙]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  อาฬวิยํ  วิหรติ อคฺคาฬเว
เจติเย   ฯ   เตน   โข  ปน  สมเยน  อุปาสกา  อารามํ  อาคจฺฉนฺติ
ธมฺมสฺสวนาย  ฯ  ธมฺเม  ภาสิเต  เถรา  ภิกฺขู  ยถาวิหารํ  คจฺฉนฺติ  ฯ
นวกา   ภิกฺขู   ตตฺเถว   อุปฏฺฐานสาลายํ   อุปาสเกหิ  สทฺธึ  มุฏฺฐสฺสตี
อสมฺปชานา  นคฺคา  วิกุชฺชมานา  ๑-  กากจฺฉมานา  เสยฺยํ  กปฺเปนฺติ ฯ
อุปาสกา   อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ  นาม  ภทฺทนฺตา
มุฏฺฐสฺสตี    อสมฺปชานา   นคฺคา   วิกุชฺชมานา   กากจฺฉมานา   เสยฺยํ
กปฺเปสฺสนฺตีติ   ฯ   อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขู  เตสํ  อุปาสกานํ  อุชฺฌายนฺตานํ
ขียนฺตานํ  วิปาเจนฺตานํ  ฯ  เย  เต ภิกฺขู อปฺปิจฺฉา ฯเปฯ เต อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ  นาม  ภิกฺขู  อนุปสมฺปนฺเนน  สห  เสยฺยํ
กปฺเปสฺสนฺตีติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯเปฯ
สจฺจํ   กิร   ภิกฺขเว  ภิกฺขู  อนุปสมฺปนฺเนน  สห  เสยฺยํ  กปฺเปนฺตีติ  ฯ
สจฺจํ   ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  เต  ภิกฺขเว
โมฆปุริสา   อนุปสมฺปนฺเนน   สห   เสยฺยํ   กปฺเปสฺสนฺติ  เนตํ  ภิกฺขเว
อปฺปสนฺนานํ  วา  ปสาทาย  ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว  อิมํ สิกฺขาปทํ
อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๒๘๙.๑}   โย  ปน  ภิกฺขุ  อนุปสมฺปนฺเนน  สห  เสยฺยํ  กปฺเปยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     {๒๘๙.๒}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. วิกูชมานา ฯ เอวมุปริปิ ฯ
     [๒๙๐]   อถโข  ภควา  อาฬวิยํ  ยถาภิรนฺตํ วิหริตฺวา เยน โกสมฺพี
เตน  จาริกํ  ปกฺกามิ  อนุปุพฺเพน จาริกํ จรมาโน เยน โกสมฺพี ตทวสริ ฯ
ตตฺร  สุทํ  ภควา  โกสมฺพิยํ  วิหรติ  พทริการาเม  ฯ  ภิกฺขู  อายสฺมนฺตํ
ราหุลํ   เอตทโวจุํ   ภควตา   อาวุโส   ราหุล  สิกฺขาปทํ  ปญฺญตฺตํ  น
อนุปสมฺปนฺเนน   สห   เสยฺยา   กปฺเปตพฺพาติ   เสยฺยํ  อาวุโส  ราหุล
ชานาหีติ   ฯ  อถโข  อายสฺมา  ราหุโล  เสยฺยํ  อลภมาโน  วจฺจกุฏิยา
เสยฺยํ  กปฺเปสิ  ฯ  อถโข  ภควา  รตฺติยา  ปจฺจูสสมยํ  ปจฺจุฏฺฐาย เยน
วจฺจกุฏี   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   อุกฺกาสิ  ฯ  อายสฺมาปิ  ราหุโล
อุกฺกาสิ  ฯ  โก  เอตฺถาติ  ฯ อหํ ภควา ราหุโลติ ฯ กิสฺส ตฺวํ ราหุล อิธ
นิปนฺโนสีติ   ๑-   ฯ   อถโข   อายสฺมา   ราหุโล  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสิ  ฯ  อถโข  ภควา  เอตสฺมึ  นิทาเน  เอตสฺมึ  ปกรเณ  ธมฺมึ
กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   อนุชานามิ   ภิกฺขเว  อนุปสมฺปนฺเนน
ทฺวิรตฺตติรตฺตํ   สห   เสยฺยํ   กปฺเปตุํ   ฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว  อิมํ
สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๒๙๐.๑}   โย   ปน   ภิกฺขุ  อนุปสมฺปนฺเนน  อุตฺตริทฺวิรตฺตติรตฺตํ
สห เสยฺยํ กปฺเปยฺย ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๒๙๑]   โย   ปนาติ   โย   ยาทิโส   ฯเปฯ   ภิกฺขูติ  ฯเปฯ
อยํ   อิมสฺมึ   อตฺเถ   อธิปฺเปโต   ภิกฺขูติ   ฯ   อนุปสมฺปนฺโน   นาม
ภิกฺขุํ   ฐเปตฺวา  อวเสโส  อนุปสมฺปนฺโน  นาม  ฯ อุตฺตริทฺวิรตฺตติรตฺตนฺติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. นิสินฺโนสีติ ฯ
อติเรกทฺวิรตฺตติรตฺตํ  ฯ  สหาติ  เอกโต  ฯ  เสยฺยา  นาม  สพฺพจฺฉนฺนา
สพฺพปริจฺฉนฺนา   เยภุยฺเยนจฺฉนฺนา   เยภุยฺเยน   ปริจฺฉนฺนา   ฯ  เสยฺยํ
กปฺเปยฺยาติ   จตุตฺเถ  ทิวเส  อตฺถงฺคเต  สุริเย  อนุปสมฺปนฺเน  นิปนฺเน
ภิกฺขุ   นิปชฺชติ   อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ  ภิกฺขุ  นิปนฺเน  อนุปสมฺปนฺโน
นิปชฺชติ   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   อุโภ   วา   นิปชฺชนฺติ  อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส ฯ อุฏฺฐหิตฺวา ปุนปฺปุนํ นิปชฺชนฺติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๒๙๒]   อนุปสมฺปนฺเน    อนุปสมฺปนฺนสญฺญี    อุตฺตริทฺวิรตฺตติรตฺตํ
สห   เสยฺยํ  กปฺเปติ  อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ  อนุปสมฺปนฺเน  เวมติโก
อุตฺตริทฺวิรตฺตติรตฺตํ   สห   เสยฺยํ   กปฺเปติ   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
อนุปสมฺปนฺเน     อุปสมฺปนฺนสญฺญี    อุตฺตริทฺวิรตฺตติรตฺตํ    สห    เสยฺยํ
กปฺเปติ    อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   อุปฑฺฒจฺฉนฺเน   อุปฑฺฒปริจฺฉนฺเน
อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    อุปสมฺปนฺเน    อนุปสมฺปนฺนสญฺญี   อาปตฺติ
ทุกฺกฏสฺส  ฯ  อุปสมฺปนฺเน  เวมติโก  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ  อุปสมฺปนฺเน
อุปสมฺปนฺนสญฺญี อนาปตฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๙๒-๑๙๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=288&items=5              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=288&items=5&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=2&item=288&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=288&items=5              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=288              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]