พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค

     [๓๒]   กถญฺจ  ภิกฺขเว  อุปาทานปริตสฺสนา  โหติ  ฯ  อิธ  ภิกฺขเว
อสฺสุตวา    ปุถุชฺชโน    อริยานํ    อทสฺสาวี   อริยธมฺมสฺส   อโกวิโท
อริยธมฺเม   อวินีโต   สปฺปุริสานํ   อทสฺสาวี   สปฺปุริสธมฺมสฺส  อโกวิโท
@เชิงอรรถ: ๑ ม. สาวตฺถินิทานํ ฯ ยุ. สาวตฺถิ ฯ  ๒ โป. ปฏิสลฺลาโน ฯ  ๓ ม. ยุ.
@วิตฺถาเรตพฺโพ ฯ  ๔ ม. ยุ. อุปาทาปริตสฺสนญฺจ ฯ  ๕ ม. ยุ. อนุปาทาอปริตสฺสนญฺจ ฯ
สปฺปุริสธมฺเม    อวินีโต    รูปํ   อตฺตโต   สมนุปสฺสติ   รูปวนฺตํ   วา
อตฺตานํ  อตฺตนิ  วา  รูปํ  รูปสฺมึ  วา  อตฺตานํ  ตสฺส  ตํ  รูปํ วิปริณมติ
อญฺถา   โหติ   ตสฺส   รูปวิปริณามญฺถาภาวา   รูปวิปริณามานุปริวตฺติ-
วิญฺาณํ    โหติ    ตสฺส    รูปวิปริณามานุปริวตฺติชา   ปริตสฺสนาธมฺม-
สมุปฺปาทา    จิตฺตํ    ปริยาทาย    ติฏฺนฺติ    เจตโส   ปริยาทานา
อุตฺตาสวา จ โหติ วิฆาตวา จ อเปกฺขวา จ อุปาทาย จ ปริตสฺสติ ฯ
     {๓๒.๑}   เวทนํ  อตฺตโต  สมนุปสฺสติ  เวทนาวนฺตํ  วา  อตฺตานํ
อตฺตนิ  วา  เวทนํ  เวทนาย  วา  อตฺตานํ  ตสฺส  สา เวทนา วิปริณมติ
อญฺถา     โหติ     ตสฺส     เวทนาวิปริณามญฺถาภาวา    เวทนา-
วิปริณามานุปริวตฺติวิญฺาณํ    โหติ   ตสฺส   เวทนาวิปริณามานุปริวตฺติชา
ปริตสฺสนาธมฺมสมุปฺปาทา     จิตฺตํ     ปริยาทาย    ติฏฺนฺติ    เจตโส
ปริยาทานา  อุตฺตาสวา  จ  โหติ  วิฆาตวา  จ  อเปกฺขวา  จ อุปาทาย
จ ปริตสฺสติ ฯ
     {๓๒.๒}   สญฺ   อตฺตโต  สมนุปสฺสติ  ฯเปฯ  สงฺขาเร  อตฺตโต
สมนุปสฺสติ  สงฺขารวนฺตํ  วา  อตฺตานํ  อตฺตนิ  วา  สงฺขาเร  สงฺขาเรสุ
วา   อตฺตานํ   ตสฺส  เต  สงฺขารา  วิปริณมนฺติ  อญฺถา  โหนฺติ  ตสฺส
สงฺขารานํ      วิปริณามญฺถาภาวา     สงฺขารวิปริณามานุปริวตฺติวิญฺาณํ
โหติ    ตสฺส    สงฺขารวิปริณามานุปริวตฺติชา    ปริตสฺสนาธมฺมสมุปฺปาทา
จิตฺตํ   ปริยาทาย   ติฏฺนฺติ  เจตโส  ปริยาทานา  อุตฺตาสวา  จ  โหติ
วิฆาตวา   จ   อเปกฺขวา   จ   อุปาทาย   จ  ปริตสฺสติ  ฯ  วิญฺาณํ
อตฺตโต    สมนุปสฺสติ    วิญฺาณวนฺตํ    วา    อตฺตานํ   อตฺตนิ   วา
วิญฺาณํ     วิญฺาณสฺมึ     วา     อตฺตานํ    ตสฺส    ตํ    วิญฺาณํ
วิปริณมติ     อญฺถา     โหติ     ตสฺส    วิญฺาณวิปริณามญฺถาภาวา
วิญฺาณวิปริณามานุปริวตฺติวิญฺาณํ       โหติ       ตสฺส      วิญฺาณ-
วิปริณามานุปริวตฺติชา    ปริตสฺสนาธมฺมสมุปฺปาทา    จิตฺตํ    ปริยาทาย
ติฏฺนฺติ   เจตโส   ปริยาทานา   อุตฺตาสวา   จ   โหติ  วิฆาตวา  จ
อเปกฺขวา   จ   อุปาทาย   จ   ปริตสฺสติ   ฯ   เอวํ   โข  ภิกฺขเว
อุปาทานปริตสฺสนา โหติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๐-๒๒.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=17&item=32&items=1&mode=bracket
             อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=17&item=32&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=17&item=32&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=32&items=1&mode=bracket
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=32
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_17
https://84000.org/tipitaka/english/?index_17