ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค
     [๒๑๐]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ...  ตตฺร  โข ภควา ... เสยฺยถาปิ
ภิกฺขเว   มหา  รุกฺโข  ตสฺส  ยานิ  เจว  มูลานิ  อโธคมานิ  ยานิ  จ
@เชิงอรรถ:  ม. โอผุเณยฺย ฯ ยุ. โอปุเนยฺย ฯ  ม. ยุ. อนภาวงฺกโต ฯ เอวมุปริปิ ฯ
ติริยงฺคมานิ   สพฺพานิ   ตานิ   อุทฺธํ   โอชํ   อภิหรนฺติ   เอวญฺหิ  โส
ภิกฺขเว    มหา   รุกฺโข   ตทาหาโร   ตทุปาทาโน   จิรํ   ทีฆมทฺธานํ
ติฏฺเฐยฺย  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  อุปาทานิเยสุ ธมฺเมสุ อสฺสาทานุปสฺสิโน
วิหรโต     ตณฺหา     ปวฑฺฒติ    ตณฺหาปจฺจยา    อุปาทานํ    ฯเปฯ
เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหติ ฯ
     [๒๑๑]   เสยฺยถาปิ    ภิกฺขเว   มหา   รุกฺโข   อถ   ปุริโส
อาคจฺเฉยฺย   กุทฺทาลปิฏกํ   อาทาย   โส   ตํ   รุกฺขํ  มูเล  ฉินฺเทยฺย
มูเล   เฉตฺวา   ปลิขเนยฺย   ปลิขนิตฺวา   มูลานิ   อุทฺธเรยฺย   ฯเปฯ
นทิยา   วา   สีฆโสตาย   ปวาเหยฺย   เอวญฺหิ   โส   ภิกฺขเว  มหา
รุกฺโข      อุจฺฉินฺนมูโล     อสฺส     ตาลาวตฺถุกโต     อนภาวงฺคโต
อายตึ    อนุปฺปาทธมฺโม    เอวเมว    โข    ภิกฺขเว   อุปาทานิเยสุ
ธมฺเมสุ      อาทีนวานุปสฺสิโน      วิหรโต      ตณฺหา      นิรุชฺฌติ
ตณฺหานิโรธา     อุปาทานนิโรโธ    ฯเปฯ    เอวเมตสฺส    เกวลสฺส
ทุกฺขกฺขนฺธสฺส นิโรโธ โหตีติ ฯ ฉฏฺฐํ ฯ
     [๒๑๒]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ... ตตฺร โข ภควา ... สญฺโญชนิเยสุ
ภิกฺขเว    ธมฺเมสุ    อสฺสาทานุปสฺสิโน    วิหรโต    ตณฺหา   ปวฑฺฒติ
ตณฺหาปจฺจยา      อุปาทานํ      ฯเปฯ     เอวเมตสฺส     เกวลสฺส
ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหติ ฯ
     [๒๑๓]   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   ตรุโณ   รุกฺโข   ตสฺส   ปุริโส
กาเลน   กาลํ   มูลานิ  ปลิสชฺเชยฺย  ๑-  กาเลน  กาลํ  ปํสุํ  ทเทยฺย
@เชิงอรรถ:  ม. ปลิมชฺเชยฺย ฯ
กาเลน   กาลํ   อุทกํ   ทเทยฺย  เอวญฺหิ  โส  ภิกฺขเว  ตรุโณ  รุกฺโข
ตทาหาโร   ตทุปาทาโน   วุฑฺฒึ  วิรูฬฺหึ  เวปุลฺลํ  อาปชฺเชยฺย  เอวเมว
โข    ภิกฺขเว    สญฺโญชนิเยสุ   ธมฺเมสุ   อสฺสาทานุปสฺสิโน   วิหรโต
ตณฺหา    ปวฑฺฒติ    ตณฺหาปจฺจยา    อุปาทานํ    ฯเปฯ   เอวเมตสฺส
เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๐๖-๑๐๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=210&items=4              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=210&items=4&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=210&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=210&items=4              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=210              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_16 https://84000.org/tipitaka/english/?index_16

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]