ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลีอักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓)

                         ๔. มธุรสุตฺตวณฺณนา
      [๓๑๗] เอวมฺเม สุตนฺติ มธุรสุตฺตํ. ตตฺถ มหากจฺจาโนติ คิหิกาเล
อุชฺเชนิกรญฺโ ปุโรหิตปุตฺโต อภิรูโป ทสฺสนีโย ปาสาทิโก สุวณฺณวณฺโณ จ.
มธุรายนฺติ เอวํนามเก นคเร. คุนฺธาวเนติ กณฺหกคุนฺธาวเน. ๑- อวนฺติปุตฺโตติ
อวนฺติรฏฺเ รญฺโ ธีตาย ปุตฺโต. วุฑฺโฒ เจว อรหา จาติ ทหรํ อรหนฺตํปิ
น ตถา สมฺภาเวนฺติ ยถา มหลฺลกํ, เถโร ปน วุฑฺโฒ เจว อโหสิ อรหา จ.
พฺราหฺมณา โภ กจฺจานาติ โส กิร ราชา พฺราหฺมณลทฺธิโก, ตสฺมา เอวมาห.
พฺราหฺมโณว เสฏฺโ วณฺโณติอาทีสุ ชาติโคตฺตาทีนํ ปญฺาปนฏฺาเน พฺราหฺมณาว
เสฏฺาติ ทสฺเสติ. หีโน อญฺโ วณฺโณติ อิตเร ตโย วณฺณา หีนา ลามกาติ วทติ.
สุกฺโกติ ปณฺฑโร. กโณฺหติ กาฬโก. สุชฺฌนฺตีติ ชาติโคตฺตาทิปญฺาปนฏฺาเน ๒-
สุชฺฌนฺติ. พฺรหฺมุโน ปุตฺตาติ มหาพฺรหฺมุโน ปุตฺตา. โอรสา มุขโต ชาตาติ
อุเร วสิตฺวา มุขโต นิกฺขนฺตา, อุเร กตฺวา สํวฑฺฒิตาติ วา โอรสา. พฺรหฺมชาติ
พฺรหฺมโต นิพฺพตฺตา. พฺรหฺมนิมฺมิตาติ พฺรหฺมุนา นิมฺมิตา. พฺรหฺมทายาทาติ
พฺรหฺมุโน ทายาทา. โฆโสเยว โข เอโสติ โวหารมตฺตเมว เอตํ.
      [๓๑๘] อิชฺเฌยฺยาติ สมิชฺเฌยฺย, ยตฺตกานิ ธนาทีนิ ปตฺเถยฺย,
ตตฺตเกหิสฺส มโนรโถ ปูเรยฺยาติ อตฺโถ. ขตฺติโยปิสฺสาสฺสาติ ขตฺติโย อปิ อสฺส
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. คุนฺทาวเนติ กณฺหกคุนฺทาวเน      ฉ.ม....าเนสุ
อิสฺสริยปฺปตฺตสฺส ๑- ปุพฺพุฏฺายี อสฺส. เนสํ เอตฺถ กิญฺจีติ น เอเตสํ เอตฺถ
กิญฺจิ.
      [๓๒๒] อาสเนน วา นิมนฺเตยฺยามาติ นิสินฺนาสนํ ปปฺโปเตฺวา ๒-
อิธ นิสีทาติ วเทยฺยาม. อภินิมนฺเตยฺยาม วา นนฺติ ๓- อภิหริตฺวา ตํ นิมนฺเตยฺยาม.
ตตฺถ ทุวิโธ อภิหาโร วาจาย เจว กาเยน จ. "ตุมฺหากํ อิจฺฉิติจฺฉิตกฺขเณ
ตฺวํ ๔- จีวราทีหิ วเทยฺยาสิ ๕- เยนตฺโถ"ติ วทนฺโต หิ วาจาย อภิหริตฺวา
นิมนฺเตติ นาม. จีวราทิเวกลฺลํ สลฺลกฺเขตฺวา "อิทํ คณฺหถา"ติ ตานิ เทนฺโต
ปน กาเยน อภิหริตฺวา นิมนฺเตติ นาม. ตทุภยํปิ สนฺธาย "อภินิมนฺเตยฺยาม
วา นนฺ"ติ อาห. รกฺขาวรณคุตฺตินฺติ รกฺขาสงฺขาตญฺเจว อาวรณสงฺขาตญฺจ คุตฺตึ.
๖- ยา ปเนสา น อาวุธหตฺเถ ปุริเส เปนฺเตน ธมฺมิกา นาม สํวิทหิตา โหติ. ๖-
ยถา ปน อเวลาย กฏฺหาริกปณฺณหาริกาทโย วิหารํ น ปวิสนฺติ, มิคลุทฺทกาทโย
วิหารสีมาย มิเค วา มจฺเฉ วา น คณฺหนฺติ, เอวํ สํวิทหนฺเตน ธมฺมิกา
นาม สํวิทหิตา ๗- โหติ. ตํ สนฺธายาห "ธมฺมิกนฺ"ติ.
      เอวํ สนฺเตติ เอวํ จตุนฺนํปิ วณฺณานํ ปพฺพชิตานํ ปพฺพชิตสกฺกาเรน
สเม สมาเน. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย
                       มธุรสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                            ---------
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อิสฺสริยสมฺปตฺตสฺส    ฉ.ม, ปปฺโผเฏตฺวา   ฉ.ม. อภินิมนฺเตยฺยามปิ
@นนฺติ, เอวมุปริปิ   ฉ.ม. มมํ       ฉ.ม. วเทยฺยาถ  ๖-๖ ฉ.ม. ยา
@ปเนสา อาวุธหตฺเถ ปุริเส เปนฺเตน รกฺขา, สา ธมฺมิกา นาม สํวิหิตา
@น โหติ     ฉ.ม. สํวิหิตา


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้า ๒๓๒-๒๓๓. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=9&A=5851&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=9&A=5851&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=464              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=13&A=7474              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=13&A=8802              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=13&A=8802              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_13

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]