ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๘ ภาษาบาลีอักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๒)

หน้าที่ ๒๓๓.

๑๐. จูฬอสฺสปุรสุตฺตวณฺณนา [๔๓๕] เอวมฺเม สุตนฺติ จูฬอสฺสปุรสุตฺตํ. ตสฺส เทสนาการณํ ปุริมสทิสเมว. สมณสามีจิปฏิปทาติ สมณานํ อนุจฺฉวิกา สมณานํ อนุโลมปฏิปทา. [๔๓๖] สมณมลานนฺติอาทีสุ เอเต ธมฺมา อุปฺปชฺชมานา สมเณ มลิเน กโรนฺติ มลคฺคหิเต, ตสฺมา "สมณมลา"ติ วุจฺจนฺติ. เอเตหิ สมณา ทุสฺสนฺติ ปทุสฺสนฺติ, ตสฺมา สมณโทสาติ วุจฺจนฺติ. เอเต หิ ๑- อุปฺปชฺชิตฺวา สมเณ กสเฏ นิโรเช กโรนฺติ มิลาเปนฺติ, ตสฺมา สมณกสฏาติ วุจฺจนฺติ. อาปายิกานํ ฐานานนฺติ อปาเย นิพฺพตฺตาปนกานํ การณานํ. ทุคฺคติเวทนียานนฺติ ทุคฺคติยํ วิปากเวทนาย ปจฺจยานํ. มตชํ นามาติ มนุสฺสา ติขิณํ อยํ อเยน สุฆํสิตฺวา ตํ อยจุณฺณํ มํเสน สทฺธึ มทฺทิตฺวา โกญฺจสกุเณ ขาทาเปนฺติ, เต อุจฺจารํ กาตุมสกฺโกนฺตา มรนฺติ. โน เจ มรนฺติ, ปหริตฺวา มาเรนฺติ. อถ เตสํ กุจฺฉึ ผาเลตฺวา ตานิ อุทเกน โธวิตฺวา จุณฺณกํ คเหตฺวา มํเสน สทฺธึ มทฺทิตฺวา ปุน ขาทาเปนฺตีติ เอวํ สตฺต วาเร ขาทาเปตฺวา คหิเตน อยจุณฺเณน อาวุธํ กโรนฺติ, สุสิกฺขิตาว ๒- นํ อยการา พหุหตฺถกมฺมมูลํ ลภิตฺวา กโรนฺติ, ตํ มตสกุณโต ชาตตฺตา "มตชนฺ"ติ วุจฺจติ, อติติขิณํ โหติ. ปีตนิสฺสิตนฺติ อุทกปีตํ เจว สิลาย จ สุนิฆํสิตํ. สงฺฆาฏิยาติ โกสิยา. สมฺปารุตนฺติ ปริโยนทฺธํ. สมฺปลิเวฐิตนฺติ สมนฺตโต เวฐิตํ. [๔๓๗] รโชชลฺลิกสฺสาติ รโชชลฺลธาริโน. อุทโกโรหกสฺสาติ ทิวสสฺส ติกฺขตฺตุํ อุทกํ โอโรหนฺตสฺส. รุกฺขมูสิกสฺสาติ รุกฺขมูลวาสิโน. อพฺโภกาสิกสฺสาติ อพฺโภกาสวาสิโน อุพฺภฏฺฐกสฺสาติ อุทฺธํ ฐิตกสฺส. ปริยายภตฺติกสฺสาติ มาสวาเรน วา อฑฺฒมาสวาเรน วา ภุญฺชนฺตสฺส. สพฺพเมตํ พาหิรสมเยเนว กถิตํ. อิมสฺมิญฺหิ สาสเน จีวรธโร ภิกฺขุ สงฺฆาฏิโกติ น วุจฺจติ. รโชชลฺลธารณาทิวตานิ จ ๓- อิมสฺมึ สาสเน นตฺถิเยว. พุทฺธวจนสฺส พุทฺธวจนเมว นามํ, น มนฺตาติ. รุกฺขมูลิโก อพฺโภกาสิโกติ เอตฺตกํเยว ปน ลพฺภติ. ตํปิ พาหิรสมเยเนว กถิตํ. @เชิงอรรถ: ฉ.ม. หิ-สทฺโท น ทิสฺสติ ฉ.ม. สุสิกฺขิตา จ @ ฉ.ม. รโชชลฺลธารณาทีนิ จ กานิจิ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๓๔.

ชาตเมว นนฺติ ตํทิวสํ ๑- ชาตมตฺตํเยว นํ. สงฺฆาฏิกํ กเรยฺยุนฺติ สงฺฆาฏิกวตฺถํ นิวาเสตฺวา จ ปารุเปตฺวา ๒- จ สงฺฆาฏิกํ กเรยฺยุํ. เอส นโย สพฺพตฺถ. [๔๓๘] วิสุทฺธมตฺตานํ สมนุปสฺสตีติ อตฺตานํ วิสุชฺฌนฺตํ ปสฺสติ, วิสุทฺโธติ ปน น ตาว วตฺตพฺโพ. ปาโมชฺชํ ชายตีติ ตุฏฺฐากาโร ชายติ. ปมุทิตสฺส ปีติตุฏฺฐสฺส สกลสรีรํ โขภยมานา ปีติ ชายติ. ปีติมนสฺส กาโยติ ปีติสมฺปยุตฺตสฺส ปุคฺคลสฺส นามกาโย. ปสฺสมฺภตีติ วิคตทรโถ โหติ. สุขํ เวเทตีติ กายิกํปิ เจตสิกํปิ สุขํ เวทิยติ. จิตฺตํ สมาธิยตีติ อิมินา เนกฺขมฺมสุเขน สุขิตสฺส จิตฺตํ สมาธิยติ, อปฺปนาปฺปตฺตํ วิย โหติ. โส เมตฺตาสหคเตน เจตสาติ เหฏฺฐา กิเลสวเสน อารทฺธา เทสนา ปพฺพเต วุฏฺฐวุฏฺฐิ ๓- วิย นทึ ยถานุสนฺธินา พฺรหฺมวิหารภาวนํ โอติณฺณา. ตตฺถ ยํ วตฺตพฺพํ สิยา, ตํ สพฺพํ วิสุทฺธิมคฺเค วุตฺตเมว. เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว โปกฺขรณีติ มหาสีหนาทสุตฺเต มคฺโค โปกฺขรณิยา อุปมิโต, อิธ สาสนํ อุปมิตนฺติ เวทิตพฺพํ. อาสวานํ ขยา สมโณ โหตีติ สพฺพกิเลสานํ สมิตตฺตา ปรตฺถสมโณ โหตีติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย จูฬอสฺสปุรสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. จตุตฺถวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------- @เชิงอรรถ: ฉ.ม. ตํทิวเส ฉ.ม. ปารุปิตฺวา สี วฏฺฐวุฏฺฐิ

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๘ หน้า ๒๓๓-๒๓๔. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=8&A=5960&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=8&A=5960&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=479              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=12&A=8744              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=12&A=10368              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=12&A=10368              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_12

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]