ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

                       ๒ สุนขชาตกํ
     พาโล วตายํ สุนโขติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
อมฺพณโกฏฺฐเกสุ อาสนสาลาย ภตฺตภุญฺชนสุนขํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     ตํ กิร ชาตกาลโต ปฏฺฐาย ปานียหารกา คเหตฺวา ตตฺถ
โปเสสุํ ฯ โส อปรภาเค ตตฺถ ภตฺตํ ภุญฺชนฺโต ถูลสรีโร อโหสิ ฯ
อเถกทิวสํ เอโก คามวาสี ปุริโส ตํ ฐานํ ปตฺโต สุนขํ ทิสฺวา
ปานียหารกานํ อุตฺตริสาฏกญฺจ กหาปณญฺจ ทตฺวา คทฺทเลน ๑- พนฺธิตฺวา
ตํ อาทาย ปกฺกามิ ฯ โส คเหตฺวา นียมาโน น วสฺสิ, ทินฺนํ
ทินฺนํ ขาทนฺโต ปจฺฉโต ปจฺฉโต อคมาสิ ฯ อถ โส ปุริโส อยํ
@เชิงอรรถ:  คทฺทูเลนาติปิ ฯ
อิทานิ มํ ปิยายตีติ คทฺทลํ ๑- โมเจติ ฯ โส วิสฺสฏฺฐมตฺโตว
เอกเวเคน อาสนสาลเมว คโต ฯ ภิกฺขู ตํ ทิสฺวา เตน กตการณํ
ชานิตฺวา สายณฺหสมเย ธมฺมสภายํ กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ อาวุโส
อาสนสาลายํ สุนโข พนฺธนโมกฺขกุสโล วิสฺสฏฺฐมตฺโตว ปุน อาคโตติ ฯ
สตฺถา อาคนฺตฺวา กายนุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ
ปุจฺฉิตฺวา อิมาย นามาติ วุตฺเต น ภิกฺขเว โส สุนโข อิทาเนว
พนฺธนโมกฺขกุสโล, ปุพฺเพปิ พนฺธนโมกฺขกุสโล เยวาติ วตฺวา อตีตํ
อาหริ ฯ
     อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต
กาสิกรฏฺเฐ เอกสฺมึ มหาโภคกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วยปฺปตฺโต ฆราวาสํ
อคฺคเหสิ ฯ ตทา พาราณสิยํ เอกสฺส มนุสฺสสฺส สุนโข อโหสิ ฯ
โส ปิณฺฑภตฺตํ ลภนฺโต ถูลสรีโร ชาโต ฯ อเถโก คามวาสี
พาราณสึ อาคโต ตํ สุนขํ ทิสฺวา ตสฺส มนุสฺสสฺส อุตฺตริสาฏกญฺจ
กหาปณญฺจ ทตฺวา สุนขํ คเหตฺวา จมฺมโยตฺเตน พนฺธิตฺวา
โยตฺตโกฏิยํ คเหตฺวา คจฺฉนฺโต อฏวิมุเข เอกํ นฬสาลํ ปวิสิตฺวา
สุนขํ พนฺธิตฺวา ผลเก นิปชฺชิตฺวา นิทฺทํ โอกฺกมิ ฯ ตสฺมึ กาเล
โพธิสตฺโต เกนจิเทว กรณีเยน อฏวึ ปฏิปนฺโน ตํ สุนขํ โยตฺเตน
พนฺธิตฺวา ฐปิตํ ทิสฺวา ปฐมํ คาถมาห
        พาโล วตายํ สุนโข     โย วรตฺตํ น ขาทติ,
        พนฺธนา จ ปโมเจยฺย    อสิโตว ฆรํ วเชติ ฯ
@เชิงอรรถ:  คทฺทูลนฺติปิ ฯ
     ตตฺถ ปโมเจยฺยาติ ปมุญฺเจยฺย ฯ อยเมว วา ปาโฐ ฯ
อสิโต ว ฆรํ วเชติ อสิโต ฉาโต ๑- สุหิโต หุตฺวา อตฺตโน
วสนฏฺฐานํ คจฺเฉยฺย ฯ
     ตํ สุตฺวา สุนโข ทุติยํ คาถมาห
        อฏฺฐิตํ เม มนสฺมึ เม     อโถ เม หทเย กตํ,
        กาลญฺจ ปฏิกงฺขามิ       ยาว ปสุปตุชฺชโนติ ฯ
     ตตฺถ อฏฺฐิตํ เม มนสฺมึ เมติ ยํ ตุมฺเห กเถถ, ตํ มยา
มนสฺมึ อธิฏฺฐิตเมว มนสฺมึ เยว เม เอตํ อธิฏฺฐิตนฺติ ฯ อโถ
เม หทเย กตนฺติ อถ ปน เม ตุมฺหากมฺปิ วจนํ หทเย กตเมว ฯ
กาลญฺจ ปฏิกงฺขามีติ กาลญฺจ ปฏิมาเนมิ ฯ ยาว ปสุปตุชฺชโนติ
ยาวายํ มหาชโน ปสุปตุ นิทฺทํ โอกฺกมตุ, ตาวาหํ กาลํ ปฏิมาเนมิ ฯ
อิตรถา หิ อยํ สุนโข ปลายตีติ อตฺตโน มโนรโถ ๒- อุปฺปชฺเชยฺย, ตสฺมา
รตฺติภาเค สพฺเพสํ สุตฺตกาเล จมฺมโยตฺตํ ขาทิตฺวา ปลายิสฺสามีติ ฯ
     โส เอวํ วตฺวา มหาชเน นิทฺทํ โอกฺกมนฺเต โยตฺตํ ขาทิตฺวา
สุหิโตว ปลายิตฺวา อตฺตโน สามิกานํ ฆรเมว คโต ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา
สุนโข เอตรหิ สุนโขว, ปณฺฑิตปุริโส ปน อหเมวาติ ฯ
                     สุนขชาตกํ ทุติยํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ธาโตติปิ ฯ   รโวติปิ ฯ


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๓๒๙-๓๓๑. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=6502&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=6502&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=334              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1895              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1886              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1886              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]