ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

                       ๔ วีรกชาตกํ
     อปิ วีรก ปสฺเสสีติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต สุคตาลยํ
อารพฺภ กเถสิ ฯ
     เทวทตฺตสฺส ปริสํ คเหตฺวา อาคเตสุ หิ เถเรสุ สตฺถา สาริปุตฺต
เทวทตฺโต ตุมฺเหปิ ทิสฺวา กึ อกาสีติ ปุจฺฉิตฺวา สุคตาลยํ ทสฺเสสีติ
วุตฺเต น โข สาริปุตฺต อิทาเนว เทวทตฺโต มม อนุกิริยํ กโรนฺโต
วินาสํ ปตฺโต, ปุพฺเพปิ ปาปุณีติ วตฺวา เถเรน ยาจิโต อตีตํ
อาหริ ฯ
     อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต
หิมวนฺตปฺปเทเส อุทกกากโยนิยํ นิพฺพตฺติตฺวา เอกํ สรํ อุปนิสฺสาย
วสิ ฯ วีรโกติสฺส นามํ อโหสิ ฯ ตทา กาสิกรฏฺเฐ ทุพฺภิกฺขํ
อโหสิ ฯ มนุสฺสา กากภตฺตํ วา ทาตุํ ยกฺขนาคพลิกมฺมํ วา
กาตุํ นาสกฺขึสุ ฯ ฉาตกรฏฺฐโต กากา เยภุยฺเยน อรญฺญํ ปวิสึสุ ฯ
ตตฺเรโก พาราณสีวาสี สวิฏฺฐโก นาม กาโก กากึ อาทาย
วีรกสฺส วสนฏฺฐานํ คนฺตฺวา ตํ สรํ นิสฺสาย เอกมนฺเต วาสํ
กปฺเปสิ ฯ โส เอกทิวสํ ตสฺมึ สเร โคจรํ คณฺหนฺโต วีรกํ สรํ
โอตริตฺวา มจฺเฉ ขาทิตฺวา ปจฺจุตฺตริตฺวา สรีรํ สุกฺขาเปนฺตํ ทิสฺวา
อิมํ กากํ นิสฺสาย สกฺกา พหู มจฺเฉ ลทฺธุํ. อิมํ อุปฏฺฐหิสฺสามีติ
ตํ อุปสงฺกมิตฺวา กึ สมฺมาติ วุตฺเต อิจฺฉามิ ตํ สามิ
อุปฏฺฐาตุนฺติ วตฺวา สาธูติ เตน สมฺปฏิจฺฉิโต ตโต ปฏฺฐาย อุปฏฺฐาสิ ฯ
วีรโกปิ ตโต ปฏฺฐาย อตฺตโน ยาปนมตฺตํ ขาทิตฺวา มจฺเฉ
อุทฺธริตฺวา สวิฏฺฐกสฺส เทติ ฯ โสปิ อตฺตโน ยาปนมตฺตํ ขาทิตฺวา
เสสํ กากิยา เทติ ฯ ตสฺส อปรภาเค มาโน อุปฺปชฺชิ อยมฺปิ
อุทกกาโก กาฬโก, อหมฺปิ กาฬโก, อกฺขิตุณฺฑปาเทหิปิ ตสฺส จ
มยฺหญฺจ นานาการณํ นตฺถิ, อิโต ปฏฺฐาย อิมินา คหิตมจฺเฉหิ
มยฺหํ กมฺมํ นตฺถิ, อหเมว คณฺหิสฺสามีติ ฯ โส ตํ วีรกํ
อุปสงฺกมิตฺวา สมฺม อิโต ปฏฺฐาย อหเมว สรํ โอตริตฺวา มจฺเฉ
คณฺหามีติ วตฺวา น ตฺวํ สมฺม อุทกํ โอตริตฺวา มจฺฉคหณกากกุเล
นิพฺพตฺโต มา นสฺสีติ เตน วาริยมาโนปิ วจนํ อนาทยิตฺวา
สรํ โอรุยฺห อุทกํ ปวิสิตฺวา อุมฺมุชฺชนฺโต เสวาลํ ฉินฺทิตฺวา
นิกฺขมิตุํ นาสกฺขิ, เสวาลนฺตเร ลคฺคิ, อคฺคตุณฺฑเมว ปญฺญายิ ฯ
โส นิรสฺสาโส อนฺโตอุทเก เยว ชีวิตกฺขยํ ปาปุณิ ฯ อถสฺส
ภริยา อาคมนํ อปสฺสมานา ตํ ปวตฺตึ ชานนตฺถํ วีรกสฺส สนฺติกํ
คนฺตฺวา สามิ สวิฏฺฐโก น ปญฺญายติ, กหํ นุ โข โสติ ปุจฺฉมานา
ปฐมํ คาถมาห
           อปิ วีรก ปสฺเสสิ   สกุณํ มญฺชุภาณกํ
           มยุรคีวสงฺกาสํ     ปตึ มยฺหํ สวิฏฺฐกนฺติ ฯ
     ตตฺถ อปิ วีรก ปสฺเสสีติ สามิ วีรก อปิ ปสฺเสสิ ฯ มญฺชุภาณกนฺติ
มญฺชุภาณินํ ฯ สา หิ ราควเสน มธุรสฺสโร เม ปตีติ
มญฺญติ, ตสฺมา เอวมาห ฯ มยุรคีวสงฺกาสนฺติ โมรคีวสมานวณฺณํ ฯ
     ตํ สุตฺวา วีรโก อาม ชานามิ เต สามิกสฺส คตฏฺฐานนฺติ
วตฺวา ทุติยํ คาถมาห
                อุทก ถลจรสฺส ปกฺขิโน
                นิจฺจํ อามกมจฺฉโภชิโน
                ตสฺสานุกรํ สวิฏฺฐโก
                เสวาเลหิ ปลิคุณฺฐิโต มโตติ ฯ
     ตตฺถ อุทกถลจรสฺสาติ อุทเก จ ถเล จ จริตุํ สมตฺถสฺส ฯ
ปกฺขิโนติ อตฺตานํ สนฺธาย วทติ ฯ ตสฺสานุกรนฺติ ตสฺส อนุกโรนฺโต ฯ
ปลิคุณฺฐิโต มโตติ อุทกํ ปวิสิตฺวา เสวาเล ฉินฺทิตฺวา
นิกฺขมิตุํ อสกฺโกนฺโต เสวาลปริโยนทฺโธ อนฺโตอุทเก เยว มโต,
ปสฺส, เอตสฺส ตุณฺฑํ ทิสฺสตีติ ฯ
     ตํ สุตฺวา กากี ปริเทวิตฺวา พาราณสิเมว อคมาสิ ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา
สวิฏฺฐโก เทวทตฺโต อโหสิ, วีรโก ปน อหเมวาติ ฯ
                    วีรกชาตกํ จตุตฺถํ ฯ
                       --------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๑๙๘-๒๐๐. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=3909&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=3909&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=257              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1529              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1510              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1510              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]