บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๑๓๑. ๑๑. ปาฏลิปุตฺตเปตวตฺถุวณฺณนา ทิฏฺา ตยา นิรยา ติรจฺฉานโยนีติ อิทํ สตฺถริ เชตวเน วิหรนฺเต อญฺตรํ วิมานเปตํ อารพฺภ วุตฺตํ. สาวตฺถิวาสิโน กิร ปาฏลิปุตฺตวาสิโน จ พหู วาณิชา นาวาย สุวณฺณภูมึ อคมึสุ. ตตฺเถโก อุปาสโก อาพาธิโก มาตุคาเม ปฏิพทฺธจิตฺโต กาลมกาสิ. โส กตกุสโลปิ เทวโลกํ อนุปปชฺชิตฺวา อิตฺถิยา ปฏิพทฺธจิตฺตตาย สมุทฺทมชฺเฌ วิมานเปโต หุตฺวา นิพฺพตฺติ. ยสฺสํ ปน โส ปฏิพทฺธจิตฺโต, สา อิตฺถี สุวณฺณภูมิคามินึ @เชิงอรรถ: ๑ ม. นิวตฺตาม อปฺปปุญฺตาย อกตกลฺยาณตาย ๒ ม. ปฏิวิสาม @๓ สี. ทานาทีนิ ปุญฺานิ กโรนฺโต สุจริตนิรโต--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๒.
นาวํ ๑- อภิรุยฺห คจฺฉติ. อถ โข โส เปโต ตํ อิตฺถึ คเหตุกาโม นาวาย คมนํ อุปรุนฺธิ. อถ วาณิชา "เกน นุ โข การเณน อยํ นาวา น คจฺฉตี"ติ วีมํสนฺตา กาฬกณฺณิสลากํ วิจาเรสุํ, อมนุสฺสิทฺธิยา ยาวตติยํ ตสฺสา เอว อิตฺถิยา ปาปุณิ, ยสฺสํ โส ปฏิพทฺธจิตฺโต, ตํ ทิสฺวา วาณิชา เวฬุกลาปํ สมุทฺเท โอตาเรตฺวา ตสฺส อุปริ ตํ อิตฺถึ โอตาเรสุํ, อิตฺถิยา โอตาริตมตฺตาย นาวา เวเคน สุวณฺณภูมึ อภิมุขา ๒- ปายาสิ. อมนุสฺโส ตํ อิตฺถึ อตฺตโน วิมานํ อาโรเปตฺวา ตาย สทฺธึ อภิรมิ. สา เอกํ สํวจฺฉรํ อติกฺกมิตฺวา นิพฺพินฺนรูปา ตํ เปตํ ยาจนฺตี อาห "อหํ อิธ วสนฺตี มยฺหํ สมฺปรายิกํ อตฺถํ กาตุํ น ลภามิ, สาธุ มาริส มํ ปาฏลิปุตฺตเมว เนหี"ติ. โส ตาย ยาจิโต:- [๗๙๓] "ทิฏฺา ตยา นิรยา ติรจฺฉานโยนิ เปตา อสุรา อถวาปิ มานุสา เทวา สยมทฺทส กมฺมวิปากมตฺตโน เนสฺสามิ ตํ ปาฏลิปุตฺตมกฺขตํ ตตฺถ คนฺตฺวา กุสลํ กโรหิ กมฺมนฺ"ติ คาถมาห. ตตฺถ ทิฏฺา ตยา นิรยาติ เอกจฺเจ ปจฺเจกนิรยาปิ ตยา ทิฏฺา. ติรจฺฉานโยนีติ มหานุภาวา นาคสุปณฺณาทิติรจฺฉานาปิ ทิฏฺา ตยาติ โยชนา. เปตาติ ขุปฺปิปาสาทิเภทา เปตา. อสุราติ กาลกญฺจิกาทิเภทา อสุรา. เทวาติ เอกจฺเจ จาตุมหาราชิกา เทวา. โส กิร อตฺตโน อานุภาเวน อนฺตรนฺตรา ตํ คเหตฺวา ปจฺเจกนิรยาทิเก ทสฺเสนฺโต วิจรติ, เตน เอวมาห. สยมทฺทส กมฺมวิปากมตฺตโนติ @เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. ตํ นาวํ ๒ สี.,อิ. สุวณฺณภูมิยาภิมุขา--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๓.
นิรยาทิเก วิเสสโต คนฺตฺวา ปสฺสนฺตี สยเมว อตฺตนา กตกมฺมานํ วิปากํ ปจฺจกฺขโต อทฺทส อทกฺขิ. เนสฺสามิ ตํ ปาฏลิปุตฺตมกฺขตนฺติ อิทานาหํ ตํ อกฺขตํ เกนจิ อปริกฺขตํ มนุสฺสรูเปเนว ปาฏลิปุตฺตํ นยิสฺสามิ. ตฺวํ ปน ตตฺถ คนฺตฺวา กุสลํ กโรหิ กมฺมํ ๑-, กมฺมวิปากสฺส ปจฺจกฺขโต ทิฏฺตฺตา ยุตฺตปยุตฺตา ปุญฺนิรตา โหหีติ อตฺโถ. อถ สา อิตฺถี ตสฺส วจนํ สุตฺวา อตฺตมนา:- [๗๙๔] "อตฺถกาโมสิ เม ยกฺข หิตกาโมสิ เทวเต กโรมิ ตุยฺหํ วจนํ ตฺวํสิ อาจริโย มม. [๗๙๕] ทิฏฺา มยา นิรยา ติรจฺฉานโยนิ เปตา อสุรา อถวาปิ มานุสา เทวา ๒- สยมทฺทสํ กมฺมวิปากมตฺตโน กาหามิ ปุญฺานิ อนปฺปกานี"ติ คาถมาห. อถ โส เปโต ตํ อิตฺถึ คเหตฺวา อากาเสน คนฺตฺวา ปาฏลิปุตฺตนครสฺส มชฺเฌ เปตฺวา ปกฺกามิ. อถสฺสา าติมิตฺตาทโย ตํ ทิสฺวา "มยํ ปุพฺเพ สมุทฺเท ปกฺขิตฺตา มตาติ อสฺสุมฺห, สา อยํ ทิฏฺา วต โภ โสตฺถินา อาคตา"ติ อภินนฺทมานา สมาคนฺตฺวา ตสฺสา ปวตฺตึ ปุจฺฉึสุ. สา เตสํ อาทิโต ปฏฺาย อตฺตนา ทิฏฺ อนุภูตญฺจ สพฺพํ กเถสิ. สาวตฺถิวาสิโนปิ โข เต วาณิชา อนุกฺกเมน สาวตฺถึ อุปคตกาเล สตฺถุ สนฺติกํ อุปสงฺกมิตฺวา วนฺทิตฺวา เอกมนฺตํ นิสินฺนา ตํ ปวตฺตึ ภควโต อาโรเจสุํ. ภควา ตมตฺถํ อฏฺุปฺปตฺตึ กตฺวา จตุนฺนํ ปริสานํ ธมฺมํ เทเสสิ, ตํ สุตฺวา มหาชโน สํเวคชาโต ทานาทิกุสลธมฺมนิรโต อโหสีติ. ปาฏลิปุตฺตเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺิตา. @เชิงอรรถ: ๑ สี. กมฺมนฺติ ๒ ก. วาปิ มนุสฺสเทวาอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้า ๒๙๑-๒๙๓. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=6461&modeTY=1&pagebreak=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=6461&modeTY=1&pagebreak=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=131 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=4853 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=5199 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=5199 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]