ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลีอักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)

                        ๒. เทสนาสุตฺตวณฺณนา
      [๓๙] ทุติเย ปริยาเยนาติ เอตฺถ ปริยายสทฺโท "มธุปิณฺฑิกปริยาโยเตฺวว
นํ ธาเรหี"ติอาทีสุ ๑- เทสนายํ อาคโต. "อตฺถิ เขฺวส พฺราหฺมณ ปริยาโย,
เยน มํ ปริยาเยน สมฺมา วทมาโน วเทยฺย อกิริยวาโท สมโณ โคตโม"ติอาทีสุ ๒-
การเณ. "กสฺส นุ โข อานนฺท อชฺช ปริยาโย ภิกฺขุนิโย โอวทิตุนฺ"ติอาทีสุ ๓-
วาเร. อิธ ปน วาเรปิ การเณปิ วฏฺฏติ, ตสฺมา ภิกฺขเว ตถาคตสฺส
เทฺว ธมฺมเทสนา ยถารหํ การเณน ภวนฺติ วาเรน วาติ อยเมตฺถ อตฺโถ.
ภควา หิ เวเนยฺยชฺฌาสยานุรูปํ กทาจิ "อิเม ธมฺมา กุสลา, อิเม อกุสลา.
อิเม สาวชฺชา, อิเม อนวชฺชา. อิเม เสวิตพฺพา, อิเม น เสวิตพฺพา"ติอาทินา
กุสลากุสลธมฺเม วิภชนฺโต กุสลธมฺเมหิ อกุสลธมฺเม อสงฺกรโต ปญฺญาเปนฺโต
"ปาปํ ปาปกโต ปสฺสถา"ติ ธมฺมํ เทเสติ. กทาจิ "ปาณาติปาโต ภิกฺขเว
อาเสวิโต ภาวิโต พหุลีกโต นิรยสํวตฺตนิโก ติรจฺฉานโยนิสํวตฺตนิโก
ปิตฺติวิสยสํวตฺตนิโก, โย สพฺพลหุโก ปาณาติปาโต, โส อปฺปายุกสํวตฺตนิโก"ติอาทินา
๔- อาทีนวํ ปกาเสนฺโต ปาปโต นิพฺพิทาทีหิ นิโยเชนฺโต "นิพฺพินฺทถ
วิรชฺชถา"ติ ธมฺมํ เทเสติ.
      ภวนฺตีติ โหนฺติ ปวตฺตนฺติ. ปาปํ ปาปกโต ปสฺสถาติ สพฺพํ ปาปธมฺมํ
ทิฏฺเฐว ธมฺเม อายติญฺจ อหิตทุกฺขาวหโต ลามกโต ปสฺสถ. ตตฺถ นิพฺพินฺทถาติ
ตสฺมึ ปาปธมฺเม "อจฺจนฺตภาวโต ลามกฏฺเฐน ปาปํ, อโกสลฺลสมฺภูตฏฺเฐน
อกุสลํ, ปกติปภสฺสรสฺส ปสนฺนสฺส จ จิตฺตสฺส ปภสฺสราทิภาววินาสนโต
สงฺกิเลสิกํ, ปุนปฺปุนํ ภวทุกฺขนิพฺพตฺตนโต โปโนพฺภวิกํ, สเหว ทรเถหิ
ปริฬาเหหิ สํวตฺตนโต สทรถํ, ทุกฺขสฺเสว วิปจฺจนโต ทุกฺขวิปากํ, อปริมาณมฺปิ
@เชิงอรรถ:  ม.มู. ๑๒/๒๐๕/๑๗๕      วิ.มหาวิ. ๑/๕/๓, องฺ.อฏฺฐก. ๒๓/๑๐๑/๑๗๕
@ ม.อุ. ๑๔/๓๙๘/๓๔๔      องฺ.อฏฺฐก. ๒๓/๑๓๐/๒๕๑-๒
กาลํ อนาคเต ชาติชรามรณนิพฺพตฺตนโต อายตึ ชาติชรามรณิยํ,
สพฺพหิตสุขวิทฺธํสนสมตฺถนฺ"ติอาทินา นเยน นานาวิเธ อาทีนเว, ตสฺส จ ปหาเน
อานิสํเส สมฺมปญฺญาย ปสฺสนฺตา นิพฺพินฺทถ นิพฺเพทํ อาปชฺชถ. นิพฺพินฺทนฺตา
จ วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อริยมคฺคาธิคเมน ปาปโต วิรชฺชถ เจว วิมุจฺจถ จ.
มคฺเคน วา สมุจฺเฉทวิราควเสน วิรชฺชถ, ตโต ผเลน ปฏิปฺปสฺสทฺธิวิมุตฺติวเสน
วิมุจฺจถ. อถ วา ปาปนฺติ ลามกโต ปาปํ. กึ วุตฺตํ โหติ? ยํ อนิจฺจทุกฺขาทิภาเวน
กุจฺฉิตํ อริเยหิ ชิคุจฺฉนียํ วฏฺฏทุกฺขํ ปาเปตีติ ปาปํ. กึ ปน ตํ?
เตภูมกธมฺมชาตํ. ยถาวุตฺเตน อตฺเถน ปาปกโต ทิสฺวา ตตฺถ อนิจฺจโต ทุกฺขโต
โรคโต คณฺฑโต สลฺลโต อฆโต อาพาธโตติอาทินา วิปสฺสนํ วฑฺเฒนฺตา ๑-
นิพฺพินฺทถ. อยมฺปิ ทุติยาติ ยาถาวโต อหิตานตฺถวิภาวนํ ปฐมํ อุปาทาย ตโต
วิเวจนํ อยํ ทุติยา ธมฺมเทสนา.
      คาถาสุ พุทฺธสฺสาติ สพฺพญฺญุพุทฺธสฺส. สพฺพภูตานุกมฺปิโนติ สพฺเพปิ
สตฺเต มหากรุณาย อนุกมฺปนสภาวสฺส. ปริยายวจนนฺติ ปริยาเยน กถนํ
เทสนํ. ปสฺสาติ ปริสํ อาลปติ, ปริสเชฏฺฐกํ วา สนฺธาย วุตฺตํ. เกจิ ปนาหุ
"อตฺตานเมว สนฺธาย ภควา `ปสฺสา'ติ อโวจา"ติ. ตตฺถาติ ตสฺมึ ปาปเก.
วิรชฺชถาติ ราคํ ปชหถาติ อตฺโถ. เสสํ วุตฺตนยเมว.
                       ทุติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         --------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้า ๑๗๔-๑๗๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=27&A=3835&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=27&A=3835&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=217              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=25&A=5141              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=25&A=5261              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=25&A=5261              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]